img
herstel van long covid
Colorlib Tim Kors 0

Post-virale uitputting na COVID: Jolanda’s herstel

Post-virale uitputting na COVID: Jolanda’s herstel

Na een COVID-infectie bleef Jolanda achter met een reeks hardnekkige klachten die haar dagelijks functioneren aanzienlijk beïnvloedden. Ze meldde zich bij ons in november 2024 met aanhoudende vermoeidheid, misselijkheid, slecht slapen, spanningsgerelateerde nekpijn en een hinderlijk suizen in haar hoofd. Hoewel ze gezond at en goed voor zichzelf zorgde, voelde haar lichaam als een systeem dat vastgelopen was. Deze klachten pasten binnen het bredere patroon van long COVID, waarbij het immuunsysteem, zenuwstelsel en energiemetabolisme langdurig ontregeld blijven, ook lang nadat de acute infectie is verdwenen.

Onderzoek brengt meerdere functionele verstoringen aan het licht

Tijdens de intake vulde Jolanda een medische symptomenvragenlijst (MSQ) in, waarop ze een score behaalde van 45, wat duidt op een behoorlijke maar systemische belasting. Om een dieper inzicht te krijgen in de oorzaken van haar klachten, voerden we uitgebreid bloed- en ontlastingsonderzoek uit. Hieruit kwamen meerdere relevante verstoringen naar voren: een functioneel B12-tekort (ondanks normale serumwaarden), een lage ijzervoorraad, verhoogde markers voor laaggradige ontsteking, leaky gut, een verstoorde darmflora, en overgevoeligheidsreacties op bepaalde voedingsmiddelen. Ook zagen we tekenen van reactivatie van het Epstein-Barr-virus (EBV), evenals tekorten aan vitamine D en omega 3 — belangrijke cofactoren voor een gezond immuunsysteem en energiemetabolisme.

Een functioneel geneeskundige aanpak als uitgangspunt

Bij Newmedix hanteren we een functioneel geneeskundige benadering waarbij we kijken naar hoe verschillende lichaamssystemen samenwerken. In het geval van Jolanda zagen we duidelijke disbalansen in meerdere systemen: Opname & Verwerking (door leaky gut, verstoorde darmflora en voedingsintoleranties), Immuunfunctie & Herstel (door laaggradige ontsteking, reactivatie van het Epstein-Barr-virus, en tekorten aan vitamine D en omega 3), Energie & Mitochondriën (door functioneel B12-tekort, lage ijzervoorraad en chronische vermoeidheid), en Signaaloverdracht & Hormonen (door slaapproblemen, prikkelgevoeligheid en neurologische klachten zoals suizen in het hoofd).

Op basis van deze bevindingen werd een persoonlijk behandelplan opgesteld, gericht op herstel van deze onderlinge systeemverstoringen. Centraal daarin stond een zorgvuldig afgestemd eliminatiedieet om voedingsreactiviteit te verminderen en de darmbarrière te ondersteunen. Tegelijkertijd werd de darmflora hersteld en het immuunsysteem gekalmeerd. Tekorten werden aangevuld met gerichte suppletie, B12-injecties en intraveneuze ijzerinfusen. In een latere fase werden infuusprotocollen met lichaamseigen stoffen toegevoegd, waaronder glutathion en vitamine C, om laaggradige ontsteking te verminderen en de energiefunctie op cellulair niveau te versterken.

Van klachtenreductie naar duurzame balans

De voortgang van Jolanda werd objectief gevolgd met behulp van de MSQ-symptomenlijst. In november 2024 scoorde zij nog 45 punten. In februari 2025, na ongeveer drie maanden behandeling, was deze score gedaald naar 13. Ze voelde zich toen al duidelijk beter: meer energie, rust in haar hoofd, minder spierspanning en een verbeterde slaapkwaliteit. In juni 2025 zakte haar score verder naar 9, onder de klinisch optimale drempel van 10. Dit betekende dat haar lichaamssystemen weer in balans functioneerden en de meeste klachten naar de achtergrond waren verdwenen. Subjectief gaf Jolanda aan zich weer helder en stabiel te voelen , zonder het constante gevoel van overbelasting dat haar eerder beperkte.

Conclusie: herstel is mogelijk als je naar de samenhang kijkt

Jolanda’s traject laat zien dat herstel van long COVID wél mogelijk is, mits je de juiste oorzaken onderzoekt én aanpakt. Door te kijken naar de samenwerking tussen systemen in plaats van geïsoleerde symptomen, ontstaat er ruimte voor blijvend herstel. De functioneel geneeskundige aanpak bood in haar geval de structuur, verdieping en flexibiliteit die nodig waren om van overleving naar herstel te bewegen.

Heb jij vergelijkbare klachten na een virusinfectie, of loop je al langer rond met vermoeidheid, darmklachten of onverklaarbare symptomen? Dan kan een functionele analyse van jouw gezondheid een belangrijke eerste stap zijn.

Plan direct een gratis adviesgesprek — we denken graag met je mee.

Arts bij newmedix
Colorlib Tim Kors 0

Word arts bij Newmedix en bouw aan vernieuwende zorg voor complexe gezondheidsvragen

Word arts bij Newmedix en bouw aan vernieuwende zorg voor complexe gezondheidsvragen

De zorg is in beweging. Steeds meer patiënten zoeken echte verdieping: ze willen begrijpen waar hun klachten vandaan komen, en werken aan herstel bij de kern.

Bij Newmedix werken we vanuit de functionele geneeskunde — met oog voor biochemie, leefstijl, voeding, stress en het totale systeem van de mens. We behandelen geen losse symptomen, maar zoeken naar onderliggende oorzaken.

Ben jij een arts die graag met hoofd én hart werkt?
Die nieuwsgierig is naar wat zich afspeelt onder de oppervlakte? En die het verschil wil maken voor mensen die vaak al een lange weg hebben afgelegd?

Dan zou jij weleens goed kunnen passen bij ons team.

Functionele geneeskunde als fundament

Onze werkwijze is gebaseerd op de principes van de functionele geneeskunde. We combineren medische kennis met laboratoriumdiagnostiek, voedingsleer, leefstijlinterventies en het begrijpen van de persoonlijke context van de patiënt.

Patiënten bij Newmedix hebben vaak complexe, langdurige klachten. Ze zijn gemotiveerd om actief mee te werken aan hun herstel. Dat vraagt om een arts die verder kijkt dan het standaardprotocol , en die nieuwsgierig is naar de diepere mechanismen achter ziekte en gezondheid.

Werken in een multidisciplinair team

Je werkt samen met therapeuten, verpleegkundigen en artsen in een goed georganiseerd team. Consulttijden zijn ruim, en we bieden ondersteuning bij administratie, verslaglegging en planning.

We overleggen regelmatig inhoudelijk met elkaar en delen kennis, zodat je als arts nooit alleen hoeft te puzzelen. Jij blijft arts, wij zorgen voor de rest.

Meer verdieping

Heb je al ervaring met functionele geneeskunde, integrale geneeskunde, orthomoleculaire therapie of kPNI? Dan kun je bij ons direct aan de slag.
Heb je vooral de motivatie om je in dit vakgebied te verdiepen? Dan begeleiden we je daar graag bij, met toegang tot scholing, naslagmateriaal en een omgeving waarin leren vanzelfsprekend is.

We zoeken collega’s die nieuwsgierig zijn, kritisch durven denken en bereid zijn om zich te blijven ontwikkelen.

Meer impact

Newmedix groeit snel. We bouwen aan een moderne, toekomstgerichte praktijk met eigen software (Practiceflow), protocollen en een betrokken team.

Als arts draag je bij aan de gezondheid van individuele patiënten, én aan de ontwikkeling van een zorgmodel waarin inhoud, samenwerking en menselijkheid centraal staan.

Voor wie?

We zoeken een BIG-geregistreerd arts (zoals basisarts, huisarts of medisch specialist) die:

  • affiniteit heeft met functionele en integrale geneeskunde, of bereid is zich hierin te scholen
  • gestructureerd werkt, klinisch scherp is en openstaat voor samenwerking
  • minimaal 2 dagen per week beschikbaar is in onze praktijk in Best (Noord-Brabant)

Interesse?

Solliciteer via: https://newmedix.nl/vacatures/

Newmedix – waar we werken aan gezondheid met kennis, aandacht en visie.

vrouw long covid
Colorlib Tim Kors 0

Van uitputting naar herstel: hoe Aafke (46) haar leven terugkreeg na Long Covid

“Ik voelde me uitgeput, overprikkeld en niet meer mezelf.”
Toen Aafke zich meldde bij Newmedix, had ze al maandenlang te maken met klachten die maar niet overgingen. Hoewel haar coronabesmetting op papier ‘mild’ was verlopen, was het herstel dat allerminst. Vermoeidheid, hoofdpijn, pijn in haar lijf, een verstoorde slaap en hevige overprikkeling beheersten haar dagelijks leven. Werken lukte nog maar enkele uren per week, en zelfs eenvoudige taken kostten haar enorm veel energie.

In deze casus nemen we je mee in het behandeltraject van Aafke en laten we zien hoe een functioneel medische benadering haar gezondheid stap voor stap herstelde.

Een lichaam uit balans

Bij binnenkomst bij Newmedix vulde Aafke de Medical Symptoms Questionnaire (MSQ) in – een gestandaardiseerde vragenlijst die helpt om de breedte en intensiteit van klachten in kaart te brengen. Ze scoorde 121 punten, wat valt in de categorie ernstige klachten. Een score onder de 10 wordt als optimaal beschouwd, en alles boven de 100 wijst op een sterk verstoorde balans in het lichaam.

Wat opviel tijdens de intake, was dat haar klachten zich op meerdere vlakken tegelijk voordeden:

  • Verminderde energie en extreme vermoeidheid
  • Overprikkeling en moeite met sensorische verwerking
  • Pijnklachten in spieren en gewrichten
  • Slaapstoornissen en nachtelijk wakker worden
  • Hoofdpijn, stemmingswisselingen en concentratieproblemen
  • Spijsverteringsklachten, zoals een opgeblazen gevoel en obstipatie

Op basis van intake en laboratoriumonderzoek bleek o.a.:

Een gerichte, integrale aanpak

Het behandelplan was maatwerk en gericht op herstel van meerdere systemen tegelijk:

  • 10 weken infuusbehandeling voor ontstekingsreductie en energiestofwisseling
  • Lage dosis ijzerinfusen bij zeer lage ferritine
  • B12-injecties bij functioneel tekort
  • Vitamine D-suppletie
  • Ondersteunende supplementen voor o.a. slaap, energie, ontgifting
  • Bio-identieke progesteron en magnesium
  • Specifiek dieet: glutenvrij, zuivelarm, tijdelijk eivrij en voedingstriggers vermijden

De resultaten: van overleven naar leven

Na drie maanden waren de resultaten overtuigend. Aafke’s MSQ-score daalde van 121 naar 33 punten – een afname van 73%. Ze ging van ernstige klachten naar een mild klachtenniveau.

Wat Aafke zelf ervoer:

  • Slaap: dieper en rustiger, minder nachtelijk wakker worden
  • Meer energie: geen rustmomenten meer nodig overdag
  • Pijnklachten en opvliegers verdwenen
  • Betere spijsvertering en minder haaruitval
  • Mentale helderheid en emotionele stabiliteit verbeterd

Ook de bloedwaarden bevestigden dit herstel: ontstekingswaarden daalden fors, ijzerwaarden verbeterden, en vitamine D-niveaus stegen.

Wat blijft nog over?

Nog niet alles is opgelost. Aafke ervaart af en toe lichte spierstijfheid, constipatie en concentratieproblemen. Maar in vergelijking met haar startsituatie is de vooruitgang indrukwekkend – en ze voelt zich fysiek en mentaal stukken beter dan voorheen.

Wat deze casus ons leert

Het verhaal van Aafke laat zien dat ook bij complexe klachten zoals Long Covid herstel mogelijk is. Niet met symptoombestrijding, maar met een persoonlijke en systemische aanpak. Door te kijken naar de onderliggende oorzaken én naar de samenhang tussen lichaamssystemen, ontstaat ruimte voor duurzaam herstel.

Bij Newmedix geloven we dat gezondheid niet alleen draait om de afwezigheid van ziekte, maar om het vermogen om optimaal te functioneren – fysiek, mentaal én emotioneel.


Wil je weten of wij jou ook kunnen helpen?
Neem vrijblijvend contact op voor een gratis adviesgesprek. Samen kijken we waar jouw klachten vandaan komen en hoe we jouw herstel op gang kunnen brengen.

Colorlib Tim Kors 0
Tags:#Eczeem

Eczeem: Wat zijn de onderliggende oorzaken

Eczeem: Wat zijn de onderliggende oorzaken

Eczeem is een veelvoorkomende chronische huidaandoening die zich uit in jeuk, roodheid, droogheid en ontsteking van de huid. In de reguliere geneeskunde wordt eczeem vaak behandeld met symptomatische middelen zoals corticosteroïden of antihistaminica. Maar waarom ontstaat eczeem eigenlijk? En waarom keert het vaak terug zodra de medicatie wordt gestopt?

Binnen de functionele geneeskunde kijken we verder dan de huid. Eczeem is namelijk niet alleen een huidprobleem, maar een signaal van verstoringen in het lichaam. In dit blog nemen we je mee in de mogelijke oorzaken van eczeem, zoals verstoringen in de spijsvertering, het microbioom, het immuunsysteem, vetzuurbalans, tekorten aan voedingsstoffen en stress.

1. De rol van de spijsvertering en maagzuur

Een goed functionerende spijsvertering is essentieel voor het opnemen van voedingsstoffen en het uitschakelen van potentieel allergene eiwitten. Bij een tekort aan maagzuur (hypochlorhydrie) kunnen eiwitten onvoldoende worden afgebroken, wat de kans vergroot dat ze het immuunsysteem activeren en allergische reacties veroorzaken. Onderzoek toont aan dat onvoldoende maagzuurproductie het risico op voedselallergieën verhoogt, omdat eiwitten niet goed worden verteerd en als immuunprikkelend kunnen worden herkend[1].

2. Het microbioom, leaky gut en korteketenvetzuren

De darmflora – het microbioom – speelt een sleutelrol in onze gezondheid. Een verstoorde balans (dysbiose) in de darmbacteriën wordt steeds vaker in verband gebracht met huidaandoeningen zoals eczeem. Er bestaat een duidelijke relatie tussen darmgezondheid en huidgezondheid, de zogenoemde “gut-skin axis”[2].

Een gezonde darmwand is semi-permeabel en laat alleen nuttige stoffen door. Bij een verhoogde doorlaatbaarheid van de darmwand (“leaky gut”) kunnen onverteerde voedseldeeltjes, bacteriën en toxines in de bloedbaan terechtkomen. Dit triggert het immuunsysteem en kan allergieën en eczeem in de hand werken[2].

Een cruciale speler in dit proces is de productie van korteketenvetzuren (SCFA’s) zoals butyraat, propionaat en acetaat. Deze vetzuren worden geproduceerd door gunstige darmbacteriën tijdens de fermentatie van vezels. Ze voeden de darmwand, hebben ontstekingsremmende effecten en ondersteunen de regulatie van het immuunsysteem. Een tekort aan SCFA’s – bijvoorbeeld door een vezelarm dieet – kan bijdragen aan een verhoogde doorlaatbaarheid en ontstekingen[2].

3. Voedselovergevoeligheden en IgG-reacties

Voedselovergevoeligheden zijn bekende triggers van eczeem. Naast klassieke allergieën (IgE), blijken ook vertraagde reacties (IgG-gemedieerd) betrokken te zijn bij eczeemklachten. Een studie laat zien dat bij mensen met eczeem vaker verhoogde IgG-antistoffen tegen voedingsmiddelen voorkomen, wat wijst op chronische voedselovergevoeligheden die bijdragen aan laaggradige ontsteking[3].

4. Immuunbalans: TH1, TH2 en Treg

Bij eczeem is vaak sprake van een overmatige TH2-respons in het immuunsysteem. TH2-cellen stimuleren allergische ontstekingsreacties, histamineafgifte en verhoogde IgE-productie. Tegelijk is er vaak een verminderde activiteit van regulerende T-cellen (Treg), die juist ontstekingen afremmen. Herstel van deze balans is essentieel voor het verminderen van eczeem. Onderzoek toont aan dat Treg-cellen een sleutelrol spelen in het temperen van TH2-gedomineerde ontstekingsreacties bij eczeem[4].

5. Vetzurenbalans: omega-6, omega-3 en het belang van GLA

De balans tussen omega-6 en omega-3 vetzuren heeft grote invloed op ontstekingen in het lichaam. Een overmaat aan omega-6 uit bewerkte zaadoliën zoals zonnebloem- en sojaolie kan via arachidonzuur leiden tot ontstekingsbevorderende stoffen¹. Tegelijk krijgen we vaak te weinig omega-3 (uit bijvoorbeeld visolie of algen) binnen, wat ontstekingen zou kunnen afremmen.

De ideale verhouding ligt rond 4:1, maar in het Westerse dieet is dit vaak 15:1 of hoger. Deze disbalans kan eczeem verergeren. Herstel van deze balans via voeding of suppletie met omega-3 kan daarom effectief zijn bij eczeem[5].

Belangrijk om te weten: niet alle omega-6 vetzuren zijn schadelijk. Gamma-linoleenzuur (GLA), een specifieke vorm van omega-6, heeft juist ontstekingsremmende eigenschappen. GLA zit onder andere in teunisbloemolie, borageolie en zwarte bes-olie, en kan bijdragen aan een sterkere huidbarrière en minder eczeemklachten. Binnen de functionele geneeskunde krijgen natuurlijke vetzuurbronnen de voorkeur boven industrieel bewerkte zaadoliën.

6. Tekorten aan micronutriënten

Eczeem gaat vaak gepaard met tekorten aan essentiële voedingsstoffen die een rol spelen in huidherstel en immuunregulatie:

  • Vitamine D: speelt een sleutelrol in het onderdrukken van ontsteking en overreactie van het immuunsysteem. Een meta-analyse laat zien dat vitamine D-suppletie eczeemklachten significant kan verminderen[6].
  • Zink: essentieel voor huidgenezing, ontstekingsremming en het goed functioneren van het immuunsysteem[5].
  • Vitamine A: ondersteunt de opbouw van de huidbarrière en reguleert immuunreacties.
  • B-vitamines en magnesium: ondersteunen stressregulatie en barrièrefuncties.

7. Stress als versterkende factor

Chronische stress  beïnvloedt het immuunsysteem, verhoogt cortisolspiegels en verstoort de barrièrefunctie van huid en darm. Dit maakt het lichaam gevoeliger voor ontstekingsreacties en eczeemuitbraken. Stress leidt bovendien tot een verschuiving in de immuunbalans: het onderdrukt de TH1-respons en versterkt de TH2-dominantie, die juist een rol speelt bij allergische en ontstekingsreacties zoals eczeem. Een recente studie bevestigt dat eczeempatiënten stress ervaren als een duidelijke trigger voor verergering van klachten[7].

8. Toxische belasting en eczeem

Eczeem wordt ook geassocieerd met blootstelling aan omgevingsvervuiling zoals zware metalen, pesticiden en chemische stoffen in cosmetica. Deze stoffen kunnen het immuunsysteem activeren, ontstekingsroutes aanzetten en de barrièrefunctie van de huid aantasten. Recent onderzoek toont aan dat mensen die in vervuilde omgevingen leven, vaker eczeemklachten ontwikkelen[8].

9. Genetische en epigenetische factoren

Hoewel leefstijl en omgeving een grote rol spelen, zijn er ook genetische factoren die de aanleg voor eczeem beïnvloeden. Mutaties in het filaggrine-gen bijvoorbeeld, worden sterk geassocieerd met atopisch eczeem en zorgen voor een zwakkere huidbarrière [9]. Daarnaast blijkt uit onderzoek dat epigenetische factoren, zoals de voeding van de moeder tijdens de zwangerschap en blootstelling aan omgevingsfactoren in de vroege kindertijd, mogelijk bijdragen aan het ontstaan van eczeem[10].

Binnen de functionele geneeskunde kijken we ook naar manieren om genexpressie positief te beïnvloeden – bijvoorbeeld via voeding, suppletie en leefstijlinterventies – om zo de barrièrefunctie van huid en darm te versterken.

10. Rol van infecties en biofilm

Chronische infecties, zoals die met Staphylococcus aureus, worden vaak aangetroffen op de huid van eczeempatiënten en kunnen ontstekingsreacties versterken [11]. Daarnaast kan biofilmvorming – een beschermlaag die bacteriën gebruiken om te overleven – voorkomen op de huid én in de darmen. Deze biofilms kunnen chronische ontsteking in stand houden en de effectiviteit van behandelingen verlagen. Binnen een integrale benadering wordt daarom soms gekozen voor antimicrobiële kruiden, probiotica of enzymtherapie om biofilms te doorbreken.

11. Herstel van de huidbarrière: een vergeten schakel

Naast de darmbarrière verdient ook de huidbarrière aandacht. Een verstoorde huidbarrière laat gemakkelijker allergenen en irriterende stoffen binnendringen, wat ontstekingsreacties uitlokt. Herstel van deze barrière met oa. GLA of verzachtende crèmes met ceramiden zonder synthetische toevoegingen kan daarom een waardevolle aanvulling zijn op interne interventies [12]. Deze aanpak wordt vaak gecombineerd met voeding die rijk is aan huidondersteunende nutriënten zoals zink,  vitamine E, vitamine A en essentiële vetzuren.

Conclusie: eczeem vraagt om een integrale benadering

Eczeem is niet slechts een huidprobleem, maar een uiting van verstoringen in spijsvertering, immuunsysteem, voeding, microbioom, barrièrefunctie, stressregulatie en zelfs genetische aanleg. Bij Newmedix kijken we naar het geheel. Via gericht onderzoek brengen we de oorzaken in kaart, waarna een persoonlijke behandelstrategie volgt die verder gaat dan symptoombestrijding.

Benieuwd wat voor jou mogelijk is? Vraag dan nu een gratis adviesgesprek aan. We helpen je graag verder.

Colorlib Tim Kors 0

Je Hb is goed, maar voel je je nog steeds moe?

Veel mensen ervaren langdurige vermoeidheid, herstellen traag na inspanning of hebben moeite met concentratie, terwijl hun bloeduitslagen ogenschijnlijk normaal zijn. Een veelgehoorde geruststelling van de huisarts is: “Je Hb is goed, dus je hebt geen ijzertekort.” Maar dat zegt niet alles.

Bij Newmedix kijken we verder dan alleen het hemoglobinegehalte (Hb). Want een normaal Hb betekent niet automatisch dat er voldoende ijzer beschikbaar is voor de energieproductie in je cellen – en vooral niet in je mitochondriën, de energiefabriekjes van je lichaam.

Ferritine, ijzer en mitochondriën: hoe hangen ze samen?

Om te begrijpen waarom je je moe kunt voelen bij een normaal Hb, is het belangrijk om te weten hoe ijzer zich in het lichaam gedraagt.

1. Ferritine: de ijzervoorraad van je lichaam

Ferritine is een eiwit dat ijzer opslaat, voornamelijk in de lever, milt en het beenmerg. Het fungeert als buffer: wanneer je lichaam ijzer nodig heeft, haalt het die uit de ferritinevoorraad.

2. Transferrine: het transportsysteem

Zodra het lichaam ijzer nodig heeft, bindt het aan transferrine, een transporteiwit in het bloed. Transferrine levert het ijzer af aan cellen, waar het onder andere in de mitochondriën wordt opgenomen.

3. Mitochondriën: de motoren van je energieniveau

Mitochondriën produceren ATP, de energiemolecule die al je lichaamsfuncties aandrijft. Hiervoor hebben ze ijzer nodig, onder andere in:

  • Cytochromen in de elektronentransportketen
  • IJzer-zwavelclusters in enzymen
  • Heemgroepen voor zuurstofverwerking

Bij een ijzertekort verlopen deze processen minder goed, wat kan leiden tot klachten zoals vermoeidheid, spierzwakte, hersenmist, depressieve en angstige symptomen, haaruitval, slaapproblemen, hartkloppingen, hoofdpijn, nekpijn, duizeligheid, broze nagels, verminderde sportieve prestaties en een vertraagd herstel.

Maar mijn Hb is toch normaal?

Een normaal Hb-waarde betekent dat je voldoende hemoglobine hebt voor zuurstoftransport via je rode bloedcellen. Maar dat vertelt niets over de beschikbaarheid van ijzer in de rest van je cellen.

Hb is slechts het topje van de ijsberg

Wat veel mensen niet weten: ongeveer 80 tot 85% van alle cellen in je lichaam zijn rode bloedcellen. Deze zijn gespecialiseerd in zuurstoftransport via hemoglobine, bevatten geen mitochondriën en kunnen dus geen energie maken via oxidatieve fosforylatie. Ze produceren alleen kleine hoeveelheden ATP via anaerobe glycolyse – net genoeg voor hun eigen minimale energiebehoefte.

De overige cellen – zoals spier-, zenuw- en levercellen – bevatten wél mitochondriën en zijn verantwoordelijk voor jouw energiehuishouding. Als je alleen naar Hb kijkt, krijg je dus geen inzicht in hoe goed deze energieproducerende cellen van ijzer worden voorzien.

Daarom gebruiken we bij Newmedix ook ferritine als aanvullende maatstaf. Ferritine geeft inzicht in de ijzervoorraad die beschikbaar is voor cellulaire energieproductie. Natuurlijk is Hb belangrijk voor zuurstoftransport – óók cruciaal voor energie. Maar ferritine laat beter zien of je lichaam over voldoende ijzer beschikt om energie te maken op celniveau.

Mitochondriën zijn extra gevoelig

Mitochondriën zijn bijzonder gevoelig voor ijzertekort. Ze kunnen hun werk – het maken van ATP – alleen goed doen als er voldoende ijzer is voor hun enzymen en ademhalingsketens. Als dat ontbreekt, ontstaat een zogenoemd “functioneel ijzertekort”: je Hb is nog normaal, maar je energie is ver te zoeken.

Wanneer is je ferritine optimaal?

De referentiewaarden van laboratoria zijn vaak breed. Je kunt al als “normaal” worden aangemerkt bij ferritine van 10 of 20 µg/L. Voor optimale mitochondriale werking is dat vaak te laag.

Aanbevolen optimale ferritinewaarden in de functionele geneeskunde:

  • Vrouwen: 100–120 µg/L
  • Mannen: 100–140 µg/L

Onder de 65 µg/L bij vrouwen of 75 µg/L bij mannen is de kans groot dat mitochondriën onvoldoende ijzer krijgen.

Hoe ontdek je een functioneel ijzertekort?

Bij Newmedix kijken we daarom breder dan alleen Hb. Wij adviseren een combinatie van markers om een goed beeld te krijgen:

  • Ferritine – om je ijzervoorraad te beoordelen
  • Transferrineverzadiging (%) – hoeveel ijzer is daadwerkelijk beschikbaar?
  • Serumijzer en TIBC – totaal ijzer en bindingscapaciteit
  • Oplosbare transferrinereceptor (sTfR) – laat zien of je cellen extra ijzer nodig hebben

Samenvattend

Een normaal Hb betekent niet automatisch dat je voldoende ijzer hebt voor optimale energieproductie. Ferritine en andere markers geven een vollediger beeld van je energietoestand op celniveau.

Heb je al langere tijd last van vermoeidheid, hersenmist of moeite met fysieke inspanning – ondanks normale bloeduitslagen? Laat dan ook je ferritine en andere ijzerparameters controleren.

Bij Newmedix brengen we je biochemie in kaart en kijken we naar de werkelijke oorzaken van je klachten, zodat je energie en herstelvermogen weer op orde komen.

👉 Vraag vrijblijvend een gratis adviesgesprek aan.

Colorlib Tim Kors 0

Cortisol en de gevolgen van chronische stress op je bijnieren

Cortisol en de gevolgen van chronische stress op je bijnieren

Bijnieruitputting is een veelal onderschat probleem bij chronische stress. Dat is jammer, want dit probleem veroorzaakt een hoop vervelende klachten, zoals slapeloosheid, vermoeidheid, depressie en spijsverteringsproblemen.

 Maar wat is dat eigenlijk, bijnieruitputting? In dit artikel vertellen we je meer over de desastreuze gevolgen van stress op je lichaam, de functie van verschillende hormonen hierin en de uitputting van je bijnieren.

Is chronische stress gevaarlijk?

We weten allemaal wel dat stress een weerslag heeft op je gezondheid. Tijdens zo’n hectische periode gebeurt er intern namelijk van alles. Je hartslag en bloeddruk verhogen, je verbruikt meer energie en je spijsvertering en immuunsysteem werken minder effectief.

Gelukkig lost je lijf dat redelijk goed zelf op. Dat komt door de bijnieren: kleine orgaantjes die bovenop je nieren liggen. In het geval van stressvolle situaties maken jouw bijnieren verschillende hormonen aan. Voorbeelden van die hormonen zijn cortisol en adrenaline. In feite krijg je hierdoor direct een energieboost zodat je bereid bent om te vechten of vluchten. Ideaal dus voor het overleven van plotselinge stresssituaties.

Maar wat nu als je niet direct kan vechten of vluchten? Dat is bijvoorbeeld zo bij langdurige stress op het werk. Gaat het bij jou niet om een enkele situatie, maar om maanden of zelfs jaren van chronische stress? Dan raken je bijnieren mogelijk uitgeput. Langdurige, chronische stress leidt ertoe dat ontstekingen niet meer goed worden geremd, terwijl stress tegelijkertijd juist voor méér ontstekingsactiviteit zorgt. 

Wat is bijnieruitputting?

Zoals hierboven eigenlijk al beschreven, is er sprake van bijnieruitputting wanneer de bijnieren niet meer kunnen voldoen aan de vraag. In de eerste fase van bijnieruitputting wordt er dus wel veel cortisol aangemaakt. Voor even is dat niet zo’n probleem, maar op de langere termijn leiden hoge cortisollevels tot problemen. Zo is het bijvoorbeeld in verband gebracht met depressie, gewichtstoename, diabetes, osteoporose, een verlangen naar snoep en problemen met in- of doorslapen. In deze fase worden je cellen ongevoelig voor cortisol. 

Naarmate de bijnieruitputting vordert, wordt er juist te weinig cortisol aangemaakt. Dit in combinatie met de ongevoeligheid voor cortisol zorgt ervoor dat je natuurlijke rem voor ontstekingen niet meer goed werkt. Dat leidt bijvoorbeeld tot depressie, vermoeidheid, pijnklachten, fibromyalgie, duizeligheid, lage bloeddruk, behoefte aan zoute voeding, slechte wondgenezing, het gemakkelijk krijgen van blauwe plekken, prikkelbaarheid, lage bloedsuikerspiegel en een instabiele lichaamstemperatuur.

Voor meer uitleg bekijk onderstaande video:

De meest typische klachten van bijnieruitputting zijn:

  • Moeilijk tegen prikkels kunnen (zoals licht en geluid);
  • Motivatieproblemen;
  • Concentratieproblemen;
  • Slaapproblemen;
  • Depressieve klachten;
  • Drang naar zoet eten.

Kortom: je kan je door bijnieruitputting flink slecht voelen. Dat gaat van vermoeidheid en obstipatie tot serieuze psychische problemen. Een bijnieruitputting kan zelfs leiden tot een serieuze depressie.

Wat is cortisol?

Het hormoon cortisol speelt dus een grote rol in de ontwikkeling van bijnieruitputting. Maar wat is cortisol eigenlijk? In de volksmond noemen we cortisol ook wel ‘het stresshormoon’. Niet zo gek, aangezien het wordt aangemaakt als reactie op stress of ziekte.

Dat wil niet zeggen dat je de aanmaak van cortisol moet vermijden. Dat kan ook helemaal niet. Het hormoon heeft een belangrijke functie. Cortisol beschermt jouw lichaam namelijk tegen de gevolgen van ziekte, verwonding of stress. In feite is het een lichaamseigen ontstekingsremmer. Daarmee houdt het onder andere ook je bloeddruk op peil.

Cortisol verlagen 

Heb je gedurende langere tijd een overschot aan cortisol, dan geeft dat allerlei klachten. Heb je een hoge bloeddruk, last van overgewicht, een hoge bloedsuikerspiegel, weinig spierkracht en regelmatig blauwe plekken? Dan kan het checken van je cortisol levels een goed idee zijn.

Je cortisol verlagen doe je door gezonder en bewuster te leven. Slaap bijvoorbeeld voldoende, eet minder suiker en blijf gehydrateerd. Daarnaast helpt natuurlijk ook het verlagen van je stress.

Ook de rol van adaptogen zijn in dit geval belangrijk voor jou. Adaptogenen verlagen namelijk de productie van het stresshormoon, waardoor de stressrespons tot rust komt. Hierdoor wordt de vicieuze cirkel van ‘stress, ontsteking, neuroinflammation, stress, etc.’ doorbroken. Adaptogenen vind je bijvoorbeeld in ashwaganda, rhodiola, gember en zoethoutwortel.

Bijnierschorsinsufficiëntie

Bij Newmedix gaan we graag met jou op zoek naar de oorzaak van je klachten. Zijn jouw cortisolwaarden te hoog? Dan bieden wij professionele hulp bij het verlagen hiervan. Maar let op: we moeten er eerst zeker van zijn dan jouw cortisolwaarden écht te hoog zijn. Een tekort aan cortisol veroorzaakt namelijk ook erg vervelende klachten en vraagt om een ander soort behandeling. Bijnierschorsinsufficiëntie leidt bijvoorbeeld tot een lage bloeddruk, buikpijn, vermoeidheid en spierzwakte.

Bijnieruitputting en een opgezette buik

Wij merken dat patiënten die bij ons komen met een bijnieruitputting, vaak ook last hebben van een opgeblazen buik en zelfs SIBO kunnen ontwikkelen. Dat is niet zo gek: bijnieruitputting heeft een erg negatief effect op je spijsvertering. Wanneer je last hebt van buikpijn, onregelmatige ontlasting, obstipatie of diarree, komt hier vaak ook een opgeblazen buik bij kijken. Je maag-darmkanaal is dan zó overprikkeld of verstoord dat overmatige gasvorming optreedt.

Bijnieruitputting behandeling

 Bijnieruitputting is absoluut geen pretje, maar het is gelukkig prima te behandelen. Wel neemt het herstel soms wat tijd in beslag. Hier begeleiden we je graag bij. Zie hieronder enkele stappen die we doorlopen tijdens onze consulten.

  1.  Klachten veroorzaakt door bijnieruitputting zijn vaak nauw verbonden aan je voeding. Zelfs wanneer de stressklachten over zijn, bestaan er soms nog problemen in de spijsvertering. Daarom sporen we triggerfoods op en ga je deze actief vermijden.
  2.  Ook nuttig je geen geraffineerde suikers, cafeïne en alcohol.
  3.  Het volledige voedingspatroon gaat op de schop: vanaf nu eet je meerdere kleinere maaltijden met grote hoeveelheden eiwitten.
  4. Ter ondersteuning consumeer je ginseng en/of zoethoutthee en zorg je voor voldoende vitamine C en magenesium.
  5. Ook slaap is heel belangrijk! Ga iedere dag ongeveer om 22:00 uur naar bed.
  6. Verder adviseren we over technieken voor stressbeheersing en gaan we aan de slag met emoties en ademhaling.
  7. Het is belangrijk dat je iedere dag even in aanraking komt met zonlicht.
  8. Het gebruik van adaptogenen in de vorm van supplementen kan ook helpen. Denk hierbij aan bijvoorbeeld een combinatie supplement van ashwaganda, zoethoutwortel en Rhodiola.

 Professionele hulp nodig bij jouw klachten? Neem contact op!

Vermoed je dat je last hebt van bijnieruitputting en ben je op zoek naar een goede behandelaar? Newmedix behandelt jou als volledig persoon; we kijken verder dan één enkel symptoom. We gaan actief op zoek naar de oorzaak van jouw klachten. Wil je meer weten? Plan dan een gratis adviesgesprek in.

Colorlib Tim Kors 0

SIBO: kun jij deze darmaandoening hebben?

SIBO staat voor ‘small intestinal bacterial overgrowth’. Deze darmaandoening doet zich voor wanneer er een overgroei is aan bepaalde gisten of bacteriën in het maag-darmstelsel. Dit komt vaak voor bij het prikkelbaredarmsyndroom. Vaak is het zo dat bacteriën die in de dikke darm thuishoren, in de dunne darm terechtkomen. Dat leidt tot vervelende, levensbelemmerende klachten.

Wat houdt SIBO precies in? Wat zijn de symptomen en hoe wordt de diagnose gesteld? Maar nog belangrijker: zou jij SIBO kunnen hebben en zo ja, wat zouden we hier dan aan kunnen doen?

SIBO: Small intestinal bacterial overgrowth

Sibo is dus een bacteriële overgroei in de dunne darm. In maar liefst 70% van de gevallen is SIBO de oorzaak van het prikkelbaredarmsyndroom (PDS). In de dikke darm bevinden zich maar liefst 100 miljard bacteriën per milliliter. Dat is veel meer dan in de dunne darm. Daar vind je normaal gesproken zo’n 10 miljoen bacteriën per milliliter.

Deze bacteriële verdeling kan ook uit balans zijn. Als teveel dikke darm bacteriën zich naar de dunne darm verplaatsen, wordt je voeding dus te vroeg verteerd. Daardoor krijg je niet alleen een tekort aan calorieën, vitamines en mineralen, maar ook een toename in darmgassen. Niet zo fijn, dus!

SIBO symptomen

Indien je lijdt aan SIBO, heb je last van chronische, darmgerelateerde klachten die meer dan drie maanden aanhouden. Onder die klachten valt bijvoorbeeld:

– Buikpijn;
– Opgeblazen gevoel;
– Winderigheid;
– Veranderingen in de stoelgang;
– Dunne ontlasting
– Obstipatie
– Misselijkheid;
– Vermoeidheid;
– Eczeem;
– Depressie.

Helaas is het zo is dat SIBO ernstige gezondheidsklachten kan veroorzaken. Dit kan de kwaliteit van leven ontzettend beïnvloeden. Ook komt het significant vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

SIBO test Nederland: de diagnose

Denk je last te hebben van SIBO? Dan kan dat in Nederland getest worden. Newmedix gebruikt een eenvoudige en effectieve manier om SIBO vast te stellen: een ademtest. De gassen die worden veroorzaakt door de bacteriële overgroei worden namelijk via de longen uitgeademd. Dat kunnen we in de ademhaling meten! Hoe gaat dit in zijn werk?

1. Lactulose als teststof
Als je een ademtest doet, zoals ook voor de lactose- of fructose-intolerantie ademtest, wordt je gevraagd een teststof in te nemen. In het geval van SIBO is deze teststof lactulose. Lactulose kan normaal gesproken niet verteerd en opgenomen worden door de dunne darm. In het geval van SIBO, wordt lactulose wél gefermenteerd door bacteriën.

2. Waterstof en/of methaangassen
Heb je SIBO, dan zullen er verschillen merkbaar zijn in jouw adem. De ademtest kan erop wijzen dat je bijvoorbeeld waterstof of methaangassen uitademt. Met behulp van de SIBO-ademtest worden deze gassen geregistreerd.

3. Locatie van de SIBO bepalen
Ook kan je met de ademtest achterhalen waar de bacteriële overgroei plaatsvindt. Het is mogelijk precies te achterhalen waar de vervelende bacteriën zich bevinden. Zo kan Newmedix de ziekte beter inschatten en een meer op maat gemaakte behandeling creëren.

SIBO behandeling

Over het algemeen wordt SIBO behandeld met behulp van voeding. Er is dan ook een specifiek SIBO-dieet: een dieet bij bacteriële overgroei. Dat is stap één van de SIBO behandeling.

Stap 1: SIBO Dieet

Vaak laten we patiënten eerst, voor ongeveer één à twee weken, een dieet volgen met weinig koolhydraten en vezels. Wel bijvoorbeeld gezonde vetten, zoals olijfolie. Zuivelproducten zijn niet toegestaan, want daar zitten weer suikers in. Zo vermijd je de voedingsmiddelen die de bacteriële groei bevorderen.

Vervolgens ga je langzaamaan ‘low FODMAP’-voeding toevoegen. Dat zijn voedingsmiddelen die weinig suikers bevatten. Gaat dit goed, dan voeg je langzaamaan steeds meer producten toe. Denk hierbij aan broccoli, aardbeien, kip en erwten.

Stap 2: verkeerde bacteriën doden, goede bacteriën toevoegen

Daarna volgt een kuur met de zogeheten ‘killers’. Dit zijn medicijnen die de vervelende micro-organismen laten uitsterven. Deze bacteriën verstoppen zich vaak in een slijmerige biofilm, waarmee ze zich vasthechten aan de darmwand. Daarom proberen we ook deze biofilm af te breken met behulp van “biofilm busters”. Om de darmen gezond te houden, starten we hier ook met probiotica.

Stap 3: SIBO dieet verder uitbouwen

Hierna mogen enkele high FODMAP-producten worden toegevoegd. De bacteriën houden hiervan! Ze worden dan ook uit de biofilm getrokken en door de ‘killers’ aangepakt. Uiteindelijk kan de patiënt steeds normaler gaan eten.

Vraag een gratis adviesgesprek aan

Op zoek naar een resultaat gerichte SIBO behandeling? Pas op voordat je zelf aan de slag gaat met probiotica. De meeste probiotica maken SIBO namelijk erger! Wil je het goed doen, dan zoek je professionele hulp. Newmedix kan je daar goed bij helpen. Klik en plan direct een gratis adviesgesprek in.

Colorlib Isabelle Arts 0

Chronische stress? Zo los je het op!

Chronische stress: hoe komen we eraf?

Stress of spanning ervaart iedereen wel eens. Stress maakt je alert en paraat tot actie. Je hebt het daarom nodig in het dagelijks leven! Heb je echter last van langdurige stress, of zelfs van een burn-out? Dan kan je lichaam klachten vertonen. Deze klachten variëren van slaapproblemen en hoofdpijn, tot oorsuizen en hartkloppingen. Heb je last van chronische stress en ervaar je hier lichamelijke gevolgen van? Dan is de kans groot dat Newmedix je kan helpen bij het verbeteren van je lichamelijke en geestelijke gezondheid.

Chronische stress: wat is dat?

Fysieke en psychologische stress is vrij normaal. Houdt deze stress echter lang aan, dan spreken we van chronische stress. Chronische stress verhoogt bijvoorbeeld het risico op een hoge bloeddruk, dementie en depressie.

Bij chronische stress scheidt de hypofyse in de hersenen stresshormonen als ACTH af, waardoor de bijnieren het stresshormoon cortisol produceren. Na een lange periode van stress kan bijnieruitputting optreden, waardoor allerlei nieuwe, stressgerelateerde ziekten kunnen ontstaan. Denk bijvoorbeeld aan een burn-out en verschillende hart- en vaatziekten.

Stress symptomen herkennen

Kortom, langdurige stress kan ernstige gevolgen met zich meebrengen. Denk jij ook last van chronische stress te hebben? Neem dit dan altijd serieus! Om er zeker van te zijn waarmee je te maken hebt, doe je een van onze twee zelftesten.

 

Online Test: heb je te veel stress?

 

Online Test: zijn je bijnieren uitgeput?

 

Om voor jezelf na te gaan in hoeverre jij last hebt van stress, is het goed om te weten wat de symptomen van chronische stress zijn. Stress kent heel veel uiteenlopende lichamelijke, emotionele en gedragsmatige symptomen. Voorbeelden hiervan zijn:

  • pijn en vermoeidheid
  • overeten en tandenknarsen
  • nervositeit en huilbuien
  • vergeetachtigheid en besluiteloosheid

 

Download het Gratis E-Book

Wil je meer informatie over alle symptomen, oorzaken en oplossingen bij chronische stress? Download dan ons e-book: De invloed van een burn-out & stress op je gezondheid.

Veelvoorkomende stressklachten

Wellicht is het goed en fijn om te weten dat je er niet alleen voor staat. Maar liefst 25% van alle werknemers in onze maatschappij heeft last van stressgerelateerde vermoeidheidsklachten. Maar liefst 50 mensen komen per dag thuis te zitten met een burn-out. Zeker niet uniek dus!

Volgens ons ligt dit aantal echter veel te hoog. Daarom heeft Newmedix een persoonlijk behandelplan ontwikkeld waarmee jij jouw stress de baas wordt. Wacht niet te lang met aan de bel trekken, zodat je ernstige gevolgen kunt voorkomen. Ben je benieuwd naar mogelijke behandelingen voor jou? Dan vraag je hier gemakkelijk een gratis adviesgesprek aan: newmedix.nl/adviesgesprek.

Paniek, hartkloppingen, stress… Wat nu?

Ernstige stress kan vreselijke gevolgen hebben op het lichaam. Bij sommige mensen kan dit leiden tot hartkloppingen of zelfs cardiomyopathie. In zeer ernstige gevallen kan dit zelfs leiden tot een plotselinge hartstilstand. Omdat naast hartproblemen ook andere gezondheidsproblemen, zoals depressies en slaapstoornissen, aan stress worden gelinkt, is het van levensbelang om stress serieus te nemen. Gelukkig kan je als je dit leest en last hebt van stressklachten direct besluiten om actie te ondernemen.

Zo kan je stress verminderen

Heb je besloten om stappen richting een minder stressvol bestaan te zetten en je chronische te behandelen? Super goed bezig! Bij Newmedix helpen we je graag met een gepersonaliseerd behandelplan en intensieve ondersteuning. Door eerst een gratis adviesgesprek aan te vragen, weet je waar je straks aan toe bent. Voordat je in behandeling gaat, kan je natuurlijk ook eerst zelf proberen je stressniveau terug te dringen.

Dit doe je als volgt:

  • Onderzoek de oorzaak van jouw symptomen
    Het belangrijkste is om eerst de oorzaak van jouw symptomen te achterhalen. Behaalde klachten kunnen namelijk naast stress, ook te maken hebben met bijvoorbeeld je schildklier, ondervoeding, depressie, chronische ziekten of alcoholmisbruik. Neem contact met ons op als je geïnteresseerd bent in een diepgaand onderzoek.
  • Onderzoek de oorzaak van je stress
    In 30% van de gevallen wordt stress veroorzaakt door conflicten op het werk. Is dit bij jou ook het geval, of zijn er andere oorzaken? Hoe dan ook: zorg dat je de oorzaak opspoort. Daarbij is het ook goed om na te gaan of jouw stress fysiologisch of psychologisch van aard is.
  • Probeer stress te verminderen
    Waar kreeg je vroeger altijd energie van? Wat breekt je de laatste tijd helemaal op? Door simpele veranderingen te maken in je levensstijl kan je jouw lichaam een stuk meer in balans brengen. Toch raden we je aan om bij ernstige stress daadwerkelijk professionele hulp te zoeken. Daar hoef jij je zeker niet voor te schamen, want stressklachten liggen een stuk ingewikkelder dan vaak gedacht!

 

Chronische stress behandeling? Gratis Adviesgesprek!

Wil jij chronische stress behandelen? Wij helpen je graag verder bij vermindering van stress. Vraag daarvoor een vrijblijvend adviesgesprek aan, of doe eerst de symptomenchecker over een teveel aan stress of de uitputting van de bijnieren.

 

Colorlib Isabelle Arts 0

Ferritine verhogen bij ijzertekort symptomen

Heb jij last van een laag ferritinegehalte en wil je je ferritine verhogen? Een tekort aan ferritine is een veelvoorkomend probleem. Vooral bij menstruerende vrouwen komt het ferritinegehalte vaak onder de 50 ng/ml. Is dit bij jou ook het geval, dan betekent het dat je vermoedelijk lijdt aan een ijzertekort. Hierbij horen klachten als vermoeidheid, duizeligheid en hoofdpijn. Herken jij jezelf hierin? Newmedix kijkt graag samen met jou naar de oorzaken en de oplossingen hiervan. Zo helpen wij je om je ferritine weer te verhogen.

Wat is ferritine?

Ferritine is een eiwit dat ijzer in je lichaam opslaat. Je vindt het vooral terug in je lever en je beenmerg, maar ook voor een klein deel in je bloed. Hoe lager je ferritinewaarde, hoe minder ijzer er ligt opgeslagen in je lichaam. Omdat ijzer erg belangrijk is voor 180 verschillende lichaamsfuncties, waarvan het vervoeren van zuurstof door je bloed de belangrijkste is, kan een laag ferritine gehalte leiden tot gezondheidsklachten. Je organen hebben immers zuurstof nodig om goed te kunnen functioneren.

Ferritine normaalwaarde

Heb je last van ijzergebrek, dan zal je ferritinewaarde ook laag zijn. Wat is dan een normale waarde qua ferritine? Bij Newmedix streven we naar een ferritinegehalte dat ongeveer tussen de 100 ng/ml en 120 ng/ml ligt. Vooral menstruerende vrouwen redden deze streefwaarden vaak niet.

Is jouw ferritinegehalte lager dan 50 ng/ml? Dan is het zaak om je ijzer en dus je ferritine te verhogen. We raden dan een persoonlijk behandeltraject aan. De ideale hoeveelheid ijzer is namelijk per persoon verschillend. Zo kunnen we de behandeling specifiek op jou afstemmen.

Symptomen bij een ferritine tekort

Een te laag ferritine kan veel vervelende symptomen als gevolg hebben en leiden tot levensbelemmerende klachten. En dat terwijl patiënten die hier last van hebben vaak geen idee hebben dat een ijzertekort de oorzaak is. Enkele van de meest voorkomende symptomen zijn:

  • Duizeligheid
  • Hoofdpijn
  • Haarverlies
  • Rusteloze benen
  • Depressie
  • Slaapproblemen

Herken jij bovenstaande symptomen? Dan lijd jij misschien ook wel aan een ijzertekort. Vul in dat geval onze ijzertekortcheck in en ontdek of jouw klachten mogelijk veroorzaakt worden door een ijzertekort.

 

Oorzaken van een te laag ferritine

Een te laag ferritinegehalte kan verschillende oorzaken hebben. De meest voorkomende zijn:

  1. Bloedverlies door menstruatie: Hevig menstrueel bloedverlies is een veelvoorkomende oorzaak van een laag ferritinegehalte. Het is dan ook niet verwonderlijk dat een ijzertekort vaker voorkomt bij vrouwen.
  2. Fysieke inspanning en zwangerschap: Langdurige fysieke inspanning, zoals intensieve sporten, kan leiden tot een verhoogde ijzerbehoefte, wat het ferritinegehalte kan verlagen. Ook tijdens de zwangerschap heeft het lichaam meer ijzer nodig voor de ontwikkeling van de foetus.
  3. Onvoldoende ijzerrijke voeding: IJzer halen we voornamelijk uit voeding, zoals vlees. Mensen die vegetarisch of veganistisch eten, lopen meer risico op een ijzertekort vanwege het gebrek aan dierlijke ijzerbronnen.
  4. Medische oorzaken: Bepaalde medische aandoeningen kunnen de opname van ijzer verminderen, zoals glutenintolerantie (coeliakie) of de ziekte van Crohn. Hierdoor kan het lichaam ondanks een normaal dieet onvoldoende ijzer opnemen.
  5. Chronisch bloedverlies: Naast menstruatie kan ook chronisch bloedverlies door andere oorzaken bijdragen aan een laag ferritinegehalte. Denk bijvoorbeeld aan bloedverlies door aambeien, een maagzweer of bepaalde medicijnen zoals NSAID’s, die het maagslijmvlies kunnen beschadigen en tot bloedverlies kunnen leiden.

Deze factoren kunnen de ijzervoorraad uitputten, wat zonder behandeling kan resulteren in een tekort.

Laag ferritine zonder anemie

De meest ernstige vorm van ijzertekort noemen we ook wel anemie of bloedarmoede, maar ijzergebrek en een laag ferritine kan zich ook voordoen zonder anemie. Bloedarmoede ontstaat namelijk pas na jaren van ijzergebrek. Een te laag ferritinegehalte wil dus gelukkig niet meteen zeggen dat je lijdt aan bloedarmoede.

Ferritine verhogen bij Newmedix

Denk of weet je dat je last hebt van een laag ferritinegehalte? Heb je dit bijvoorbeeld vastgesteld aan de hand van onze ijzertekortcheck? Wij helpen je graag met het verhogen van je ferritine. Wij kijken onder andere naar je bloedwaarden, aan de hand waarvan we een voorlopige ijzertekortdiagnose kunnen stellen. De daadwerkelijke diagnose kan pas gesteld worden na de behandeling.

Vaak krijgen patiënten die lijden aan een ijzertekort ijzertabletten voorgeschreven. Het is helaas al tientallen jaren duidelijk dat deze niet erg effectief zijn tegen een ferritinetekort. Bovendien worden ze niet altijd goed verdragen. Daarom zijn we bij Newmedix overgestapt op een intraveneuze toediening, waar we zeer goede resultaten mee hebben geboekt.

Zelf je ferritinegehalte verhogen

Ondanks dat een intraveneuze toediening volgens ons de juiste wijze is om het ijzergehalte op peil te brengen, is het verstandig om ook te kijken naar de manieren waarop je thuis zelf je ferritine kunt verhogen:

  • Ferritine verhogen door je voeding. Een gebalanceerd eetpatroon kan helpen om voldoende ijzer binnen te krijgen en zo het ferritinegehalte te verhogen. IJzerrijke voedingsmiddelen zijn onder andere vlees (vooral rood vlees, lever en gevogelte) en eieren. Voor vegetariërs en veganisten kan het lastiger zijn om aan voldoende ijzer te komen, maar er zijn diverse plantaardige bronnen die kunnen helpen:
    • Volkoren granen: zoals haver, quinoa, bulgur en volkorenbrood
    • Groenten: spinazie, boerenkool, broccoli en groene kool
    • Peulvruchten: linzen, kikkererwten, zwarte bonen en kidneybonen
    • Noten en zaden: pompoenpitten, chiazaad, lijnzaad, amandelen en cashewnoten
    • Gedroogd fruit: vooral abrikozen, rozijnen en vijgen
    • Zeevruchten: zoals mosselen, oesters en sardines (voor wie deze eet)

     

  • Let ook op wat je drinkt. Bepaalde dranken kunnen de opname van ijzer bemoeilijken doordat ze stoffen bevatten die ijzerabsorptie remmen. Dranken zoals rode wijn, koffie, en thee bevatten polyfenolen en tannines, die de ijzeropname verminderen. Calcium in melk kan ook concurreren met ijzer, waardoor je lichaam minder ijzer opneemt. Hoewel het niet nodig is deze dranken volledig te vermijden, kan het helpen om ze niet direct rondom ijzerrijke maaltijden te drinken. Af en toe een glas water kiezen bij je maaltijd in plaats van een van deze dranken kan bijdragen aan een betere ijzeropname.
  • Vergeet vitamine C niet. Een tekort aan vitamine C kan een rol spelen, omdat vitamine C helpt bij de opname van ijzer in je lichaam. IJzer uit voeding wordt in de maag omgezet naar een vorm die beter opgenomen kan worden. Zonder voldoende vitamine C kan dit proces minder efficiënt verlopen. Voeg daarom wat vaker vitamine C-rijke voedingsmiddelen toe, zoals citrusvruchten, broccoli en paprika, om je ijzeropname te verbeteren!

Laag ferritine behandelen? Vraag een gratis adviesgesprek aan!

Wil jij een laag ferritine behandelen je daarmee je ferritine verhogen? Bij Newmedix kijken we naar de oorzaken en oplossingen van een te laag ferritinegehalte, in plaats van een focus op symptoombestrijding. Ben je benieuwd wat wij voor jou kunnen betekenen? Vraag dan een gratis adviesgesprek aan.

Wil je meer weten over onze visie op en behandeling van het ijzer deficiëntie syndroom? Download dan ons e-book: Het meest onderschatte gezondheidsprobleem bij vrouwen: ijzertekort!

 

 

Colorlib Tim Kors 0

Van Stress tot Burn-out: Herken de Drie Fasen

Stress heeft een enorme impact op zowel lichaam als geest. Hans Selye, een pionier in stressonderzoek, onderscheidde drie belangrijke fasen van stress: de alarmfase, de weerstandsfase en de uitputtingsfase. Elke fase brengt specifieke symptomen met zich mee, afhankelijk van hoe lang het lichaam aan stress wordt blootgesteld. Recent onderzoek wijst erop dat wat vaak “bijnieruitputting” wordt genoemd, eigenlijk beter begrepen kan worden als “HPA-as dysfunctie.” Deze blog bespreekt de verschillende stressfasen, hun symptomen en wat je kunt doen om HPA dysfunctie te herstellen[1].

1. De Alarmfase: Directe Respons op Stress

In de alarmfase reageert het lichaam onmiddellijk op stressvolle prikkels, zoals een plotseling gevaar of een schokkende gebeurtenis. De HPA-as (de interactie tussen de hypothalamus, hypofyse en bijnieren) wordt geactiveerd, wat zorgt voor een snelle toename van stresshormonen zoals adrenaline en cortisol. Deze hormonen stimuleren het sympathische zenuwstelsel, dat het lichaam in een “vecht-of-vlucht” modus brengt. Dit leidt tot verhoogde alertheid, hartslag en bloedsuikerspiegel, waardoor het lichaam klaar is voor actie.

Symptomen in de Alarmfase:

  • Verhoogde hartslag en bloeddruk
  • Snelle ademhaling
  • Spierspanning
  • Angstgevoelens en overmatige waakzaamheid
  • Slaapproblemen, zoals moeite met in slaap vallen

Meting in deze fase: In de alarmfase zijn cortisolwaarden vaak verhoogd, wat kan worden gemeten via een speekseltest. Deze test is betrouwbaar en meet het actieve cortisol op verschillende momenten gedurende de dag, wat inzicht geeft in het dagelijkse cortisolpatroon.

2. De Weerstandsfase: Aanpassing aan Langdurige Stress

Als de stress aanhoudt, komt het lichaam in de weerstandsfase. In deze fase probeert het lichaam zich aan te passen en een nieuwe balans te vinden, maar dit gaat ten koste van het immuunsysteem en andere lichaamsfuncties. Het lichaam blijft hogere cortisolniveaus aanmaken om de constante stress te beheersen, wat op de lange termijn negatieve effecten heeft op de gezondheid.

In deze fase wordt het sympathische zenuwstelsel minder actief, en komt het parasympathische zenuwstelsel vaker in beeld om het lichaam rust en herstel te bieden. Maar omdat het lichaam continu vecht tegen langdurige stress, lukt het vaak niet volledig om te ontspannen, waardoor de balans tussen het sympathische en parasympathische zenuwstelsel verstoord raakt.

Symptomen in de Weerstandsfase:

  • Vermoeidheid, zelfs na voldoende slaap
  • Verhoogde vatbaarheid voor infecties door verzwakt immuunsysteem
  • Gewichtstoename, vooral rond de buikstreek
  • Craving naar zoete en vette voeding
  • Prikkelbaarheid en stemmingswisselingen
  • Verminderd libido

Meting in deze fase: Cortisolniveaus blijven in de weerstandsfase vaak hoog of fluctueren sterk gedurende de dag. Een speekseltest op verschillende momenten kan een cortisolcurve in kaart brengen, die laat zien hoe het lichaam reageert op langdurige stress. De test kan ook de verhouding tussen cortisol en DHEA tonen, wat helpt bij het bepalen van de stressbelasting.

3. De Uitputtingsfase: HPA Dysfunctie en Burn-out

Als de stress blijft aanhouden en het lichaam niet kan herstellen, treedt de uitputtingsfase in. In deze fase zijn de cortisolwaarden vaak laag, wat leidt tot extreme vermoeidheid en verminderde stressbestendigheid. Het parasympathische zenuwstelsel zou normaal gesproken de dominante rol moeten overnemen voor herstel en rust, maar door chronische stress raakt ook dit systeem uitgeput. Hierdoor kan het lichaam niet meer adequaat reageren op stressoren en worden symptomen van vermoeidheid, lethargie en lage bloeddruk zichtbaar. Deze fase wordt ook wel aangeduid als burn-out.

Een belangrijk kenmerk van de uitputtingsfase is de verminderde functie van de prefrontale cortex, het deel van de hersenen dat verantwoordelijk is voor cognitieve functies zoals concentratie, geheugen en motivatie. Door de verstoorde HPA-as en lage cortisolniveaus ontstaan er symptomen die de mentale helderheid verder beïnvloeden.

Symptomen in de Uitputtingsfase (Burn-out):

  • Lethargische depressie
  • Extreme behoefte aan slaap
  • Chronisch vermoeidheidssyndroom
  • Chronische pijn en fibromyalgie-achtige klachten
  • Duizeligheid bij opstaan
  • Lage bloeddruk
  • Craving naar zoute voedingsmiddelen
  • Slechte wondgenezing en gemakkelijk blauwe plekken krijgen
  • Hypoglycemie (lage bloedsuiker)
  • Onstabiele lichaamstemperaturen (plotseling warm of koud voelen)
  • Concentratie- en geheugenproblemen
  • Motivatieproblemen en hersenmist

Meting in deze fase: In de uitputtingsfase zijn cortisolniveaus vaak laag, wat gemakkelijk te meten is met speekseltesten. Deze tests bieden een duidelijk beeld van de verminderde HPA-functie en de cortisolcurve door de dag heen.

Enkele Veelvoorkomende Bronnen van Chronische Stress[2]:

Externe vormen van stress:

  1. Verlies van een dierbare – Het overlijden van een partner, ouder, kind, vriend(in) of huisdier kan een diepe, langdurige emotionele impact hebben.
  2. Echtscheiding of relatiebreuk – Het einde van een huwelijk of langdurige relatie kan een bron van aanhoudende stress en emotionele pijn zijn.
  3. Conflictvolle relaties – Familieproblemen, relationele conflicten of problematische vriendschappen kunnen leiden tot voortdurende spanning.
  4. Gezinsverantwoordelijkheden – De zorg voor kinderen, ouders, of andere familieleden kan dagelijkse druk en een constante mentale belasting veroorzaken.
  5. Financiële zorgen – Problemen zoals schulden of inkomensonzekerheid kunnen chronische stress veroorzaken die de HPA-as voortdurend activeert.
  6. Werkgerelateerde stress – Hoge werkdruk, ontslag, werkloosheid, of conflicten op de werkvloer kunnen leiden tot langdurige stress.
  7. Verhuizing – Een verandering van woonplaats of omgeving, met alle aanpassingen die daarbij komen kijken, kan een significante stressbron zijn.
  8. Sociale druk – Verwachtingen van de maatschappij, familie of vriendenkring kunnen onderliggende stress veroorzaken, vooral als ze conflicteren met persoonlijke waarden.
  9. Gezondheidsproblemen – Aanhoudende zorgen over eigen gezondheid of die van een geliefde kunnen de HPA-as chronisch activeren.
  10. Verandering in de levensfase – Grote overgangsperiodes zoals pensioen, veroudering, menopauze, of kinderen die het huis verlaten kunnen emotionele spanning veroorzaken.
  11. Verantwoordelijkheid voor anderen – De druk om voor anderen te zorgen of zich verantwoordelijk te voelen voor hun welzijn kan emotionele belasting en mentale vermoeidheid veroorzaken.

Interne vormen van stress:

  1. Onopgeloste emotionele pijn – Trauma’s, pijnlijke herinneringen of ingrijpende gebeurtenissen uit het verleden kunnen onbewust leiden tot onderdrukte emoties en constante stress.
  2. Prestatie- of succesdruk – Eigen verwachtingen of die van anderen om te slagen of te presteren kunnen bijdragen aan chronische stress en uitputting.
  3. Persoonlijke teleurstellingen – Het niet behalen van doelen of het mislukken van plannen kan de stressrespons in stand houden.
  4. Identiteitsproblemen – Een worsteling met zelfbeeld, zelfvertrouwen, of levensdoelen kan leiden tot interne stress en onzekerheid.
  5. Angst voor verandering – Zorgen over de toekomst of het onbekende kunnen aanhoudende stress veroorzaken.
  6. Onzekerheid over doelen en richting – Moeite hebben met het bepalen van richting in het leven of twijfelen aan eigen keuzes kan een bron van voortdurende spanning zijn.

Onderdrukte Emoties als Belangrijkste Bron van Stress

De belangrijkste bron van dagelijkse stress komt vaak niet zozeer door externe gebeurtenissen, maar door interne stress veroorzaakt door onze eigen onderdrukte emoties [3]. Gevoelens zoals angst, verdriet, schuld of boosheid, die we niet volledig toelaten of verwerken, stapelen zich op en creëren een constante interne druk die ons zowel fysiek als mentaal belast. Externe factoren – zoals werkdruk, sociale verplichtingen of financiële zorgen – zijn slechts de zichtbare “druppels” die de emmer doen overlopen, terwijl de ware stresslast vaak diep van binnen ligt. Deze onopgeloste en onderdrukte emoties voeden de interne stress en houden ons stresssysteem (de HPA-as) continu geactiveerd, wat op den duur kan leiden tot uitputting. Door bewust aandacht te besteden aan deze emoties, ze te erkennen en stap voor stap los te laten, kunnen we de interne balans herstellen en voorkomen dat chronische stress ons welzijn ondermijnt.

Herstel van HPA Dysfunctie: Wat Kun Je Doen?

Herstel van HPA dysfunctie vereist een geïntegreerde aanpak die supplementen, voeding, leefstijlveranderingen en stressmanagement omvat.

1. Supplementen

  • Vitamine C: Ondersteunt de bijnierfunctie en helpt bij de productie van catecholamines, belangrijke stresshormonen.
  • DHEA: Kan helpen om de balans tussen cortisol en DHEA te herstellen, wat gunstig is voor het ondersteunen van de HPA-as.
  • Magnesium: Bevordert ontspanning, helpt de spieren te ontspannen, en stabiliseert de HPA-as.
  • B-vitaminen: Vooral B5 (pantotheenzuur) ondersteunt de bijnieren en het energiemetabolisme, wat essentieel is bij langdurige stress.
  • Adaptogenen: Kruiden zoals ashwagandha, rhodiola en ginseng ondersteunen de veerkracht van het lichaam tegen stress. Ze helpen de HPA-as te reguleren en kunnen bijdragen aan een betere aanpassing aan zowel fysieke als mentale stressfactoren.

2. Dieet

  • Stabiele bloedsuikerspiegel: Eet regelmatig en kies voor voedzame maaltijden om pieken in cortisol te vermijden.
  • Antioxidanten: Voedingsmiddelen zoals bessen, groene thee en kurkuma beschermen tegen oxidatieve stress.
  • Vermijd snelle suikers: Deze veroorzaken bloedsuikerpieken en extra stressbelasting.

3. Leefstijl

  • Voldoende slaap: 7-9 uur per nacht bevordert herstel van de HPA-as.
  • Rustige beweging: Wandelen, yoga of pilates verminderen stress zonder de HPA-as extra te belasten.
  • Ademhalingsoefeningen en meditatie: Dit kalmeert het zenuwstelsel en helpt om de balans tussen het sympathische en parasympathische zenuwstelsel te herstellen, wat de HPA-as stabiliseert.

4. Stressmanagement

  • Mindfulness-Based Cognitive Therapy (MBCT): MBCT helpt de onderliggende oorzaken van stress aan te pakken door negatieve denkpatronen te doorbreken en biedt een effectieve manier om met de hiervoor genoemde veel voorkomende bronnen van stress om te gaan.
  • Grenzen stellen: Regelmatig rust nemen en taken delegeren om de HPA-as te ontlasten.
  • Sociale ondersteuning: Praat met vrienden en familie; sociale interactie helpt bij stressregulatie.

Extra Tips voor Stressreductie

  • Diepe ademhalingsoefeningen
  • Een dankbaarheidsdagboek bijhouden om je mentale welzijn te verbeteren
  • Mediteren
  • Digitale detox (bijvoorbeeld een weekend zonder apparaten)
  • Zelfreflectie en positief zelfgesprek, zoals je gedachten reframen (“Ik ben niet afgewezen, maar word omgeleid naar iets beters”)

Conclusie

Het begrijpen van de verschillende fasen van stress en de impact op de HPA-as en het autonome zenuwstelsel is essentieel voor herstel bij chronische stress. Stress raakt namelijk alle belangrijke systemen in het functionele geneeskundemodel, waaronder hormonen, spijsvertering en darmen, het immuunsysteem en de mitochondriën. Door deze holistische visie kunnen we niet alleen de stress zelf aanpakken, maar ook de fysieke en cognitieve klachten die hierdoor ontstaan, zoals vermoeidheid, pijn, concentratieproblemen en stemmingswisselingen.

Functionele geneeskunde biedt een oplossing die verder gaat dan symptoombestrijding. We richten ons op het herstel van alle betrokken systemen, zodat je lichaam en geest weer in balans komen en je langdurig van klachten verlost kunt worden. Wil je weten hoe wij jou kunnen helpen bij het herstellen van deze balans? Vraag dan een gratis adviesgesprek aan. Samen bespreken we een aanpak die jou helpt om je klachten structureel aan te pakken en weer volledig gezond te voelen.

Colorlib Tim Kors 0
Tags:#LDN

LDN: De Veelzijdige Toepassingen van Low Dose Naltrexone

Low Dose Naltrexone (LDN) is een veelzijdige en veelbelovende therapie die oorspronkelijk ontwikkeld werd voor de behandeling van verslavingen, maar inmiddels voor een breed scala aan aandoeningen wordt ingezet. In lage doseringen werkt LDN niet als een traditionele opioïde antagonist, maar als een immuunmodulator. Hierdoor is het effectief gebleken bij auto-immuunziekten zoals multiple sclerose, ontstekingsaandoeningen zoals de ziekte van Crohn, chronische pijnsyndromen zoals fibromyalgie, huidaandoeningen, Long COVID, CVS/ME en zelfs bepaalde vormen van kanker. De kracht van LDN ligt in zijn vermogen om ontstekingen te verminderen, het immuunsysteem in balans te brengen en endorfineniveaus te verhogen. Deze unieke eigenschappen maken LDN tot een veelbelovende behandelmethode, ondersteund door positieve resultaten uit klinische studies en praktijkervaringen[1, 2].

LDN in het Verlagen van Cytokines en Ontstekingen

LDN verlaagt ontstekingsbevorderende cytokines zoals TNF-α en IL-6, wat bijdraagt aan vermindering van ontstekingsreacties in het lichaam. LDN werkt als antagonist op de Toll-like receptor 4 (TLR4), waardoor microglia in het zenuwstelsel geremd worden en cytokine-afgifte wordt onderdrukt. Deze werking draagt bij aan het beheersen van neuro-inflammatoire aandoeningen en auto-immuunziekten [1, 2]. De remming van cytokineproductie maakt LDN veelbelovend voor de behandeling van diverse chronische ontstekingsziekten.

LDN bij Stress

LDN kan het uitgeputte stresssysteem ondersteunen door endorfineproductie te verhogen, wat een positief effect heeft op stressweerstand en veerkracht. Onderzoek toont aan dat LDN de aanmaak van endogene opioïden stimuleert, wat stressreacties verbetert en het emotioneel welzijn verhoogt [3]. Dit mechanisme maakt LDN een waardevolle optie voor mensen die lijden aan chronische stress-gerelateerde aandoeningen, waarbij ondersteuning van het stresssysteem essentieel is.

LDN bij CVS/ME

LDN biedt potentie als therapie voor Myalgische Encefalomyelitis/Chronisch Vermoeidheidssyndroom (ME/CVS), gekenmerkt door aanhoudende vermoeidheid en pijn. Een retrospectieve studie bij 218 ME/CVS-patiënten toonde aan dat 73,9% van de patiënten verbeteringen in alertheid, fysieke prestaties en pijnvermindering rapporteerde, terwijl bijwerkingen mild waren en vooral in de beginfase optraden [4]. Deze resultaten suggereren dat LDN een waardevolle optie kan zijn voor ME/CVS, hoewel verdere studies nodig zijn.

LDN bij Long COVID

LDN wordt onderzocht als mogelijke therapie voor Long COVID, gekenmerkt door symptomen zoals vermoeidheid en hersenmist na COVID-19. Een studie bij 59 patiënten met Long COVID toonde aan dat LDN leidde tot symptoomvermindering en verbetering in functioneel herstel, waarschijnlijk door de ontstekingsremmende en immuunmodulerende werking van LDN [5]. Deze bevindingen suggereren dat LDN een veilige en effectieve optie kan zijn, maar bevestiging via verdere studies is nodig.

LDN, Mitochondriën

LDN lijkt een positieve invloed te hebben op mitochondriale functies door metabole veranderingen te stimuleren die ontstekingen tegengaan. Een studie toont aan dat LDN microglia helpt om te schakelen naar een staat die meer energie-efficiënt is en minder lactaat produceert, wat ontstekingsreacties vermindert [6]. Dit ondersteunt de energiebalans en is nuttig bij chronische ontstekingsziekten.

LDN, Neuro-inflammatie en Tryptofaan Katabolieten

LDN kan neuro-inflammatie en de regulering van tryptofaanmetabolieten beïnvloeden, wat van belang is bij neurotoxiciteit en stemmingsregulatie. De INNOVA-studie onderzoekt de invloed van LDN op ontstekingsbiomarkers en tryptofaanmetabolieten bij fibromyalgiepatiënten, wat helpt om de neurobiologische effecten van LDN beter te begrijpen [7].

LDN bij Depressie

Onderzoek suggereert dat LDN nuttig kan zijn bij depressie als aanvullende therapie. In een gerandomiseerde studie met patiënten met major depressive disorder (MDD) leidde de toevoeging van LDN tot significante verbeteringen in depressiescores, vermoedelijk door dopaminerge mechanismen die de stemming beïnvloeden [8]. Deze effecten maken LDN potentieel effectief voor mensen die niet voldoende reageren op antidepressiva.

LDN bij Chronische Pijn

LDN biedt mogelijkheden voor de behandeling van chronische pijn door zijn anti-inflammatoire en immuunmodulerende werking. LDN vermindert de activatie van microglia in het centrale zenuwstelsel, wat bijdraagt aan pijnverlichting bij aandoeningen zoals fibromyalgie en Crohn’s [9]. De lage dosering minimaliseert bijwerkingen en maakt het een veilige keuze voor pijnbehandeling zonder opioïden.

LDN bij MS

LDN wordt onderzocht voor Multiple Sclerose (MS) vanwege zijn ontstekingsremmende en neuroprotectieve eigenschappen. In een gerandomiseerde studie werd aangetoond dat LDN mentale gezondheid en kwaliteit van leven verbeterde bij MS-patiënten, al bleven de fysieke effecten beperkt. Het herstelde endogene opioïdenniveaus, wat ontstekingen en neuro-inflammatoire processen verminderde [10, 11].

LDN bij Eczeem

Low Dose Naltrexone (LDN) heeft veel potentieel als aanvullende therapie voor eczeem, een hardnekkige huidaandoening die gekenmerkt wordt door chronische jeuk, roodheid en ontsteking. LDN werkt door het immuunsysteem te moduleren en ontstekingsreacties te onderdrukken, wat helpt bij het verlichten van symptomen en het herstellen van balans in de huid. Uit een review van Jaros en Lio (2019) blijkt dat LDN effectief kan zijn voor patiënten met eczeem die onvoldoende resultaat ervaren van standaardtherapieën. De ontstekingsremmende eigenschappen van LDN kunnen bijdragen aan minder jeuk en verbetering van de huid, wat het een waardevolle optie maakt voor mensen die last hebben van eczeem en op zoek zijn naar een veilige aanvullende behandeling [14]

Bijwerkingen van LDN

LDN wordt over het algemeen goed verdragen en heeft een mild bijwerkingenprofiel. Veel voorkomende bijwerkingen zijn hoofdpijn en levendige dromen, die meestal afnemen naarmate het lichaam aan de dosering gewend raakt. Soms kan slapeloosheid optreden; in dat geval kan het verplaatsen van de dosering naar de ochtend helpen om dit effect te verminderen. Bij aandoeningen zoals ME/CVS kunnen griepachtige symptomen voorkomen, maar een langzame opbouw van de dosering helpt vaak om deze bijwerkingen te beperken. Bij MS-patiënten kan in de eerste weken een tijdelijke verergering van symptomen optreden, maar dit effect is meestal van korte duur. Over het algemeen zijn de bijwerkingen mild en van voorbijgaande aard. Bovendien is LDN niet belastend voor de lever, wat het een veilige optie maakt voor langdurig gebruik zonder risico op levertoxiciteit.

LDN in Combinatie met Andere Medicijnen

LDN is niet compatibel met bepaalde medicijnen en moet daarom met zorg worden gecombineerd. Het mag bijvoorbeeld niet worden gebruikt in combinatie met SR-morfines of vergelijkbare pijnstillers zoals MST, oxycontin, dipipanone en fentanyl. Ook wordt LDN afgeraden voor patiënten die deelnemen aan lopende klinische onderzoeken, omdat het de resultaten kan beïnvloeden. Andere medicijnen waarmee LDN niet goed samenwerkt, zijn onder andere immuunsuppressiva (zoals afweeronderdrukkende medicijnen) en anti-tumor necrose factor-medicijnen, zoals infliximab (Remicade), etanercept (Enbrel) en adalimumab (Humira). Deze medicijnen worden vaak voorgeschreven bij auto-immuunziekten om ontstekingen te verminderen, maar kunnen door de interactie met LDN minder effectief worden of ongewenste effecten veroorzaken. Verder is LDN niet compatibel met PD1-remmers (zoals Opdivo en Keytruda) en bepaalde anti-kankervaccins, waaronder CAR-T-therapie en soortgelijke behandelingen. Het is belangrijk om met een arts te overleggen voordat je LDN gebruikt als je één van deze medicijnen voorgeschreven krijgt.

LDN kan onder bepaalde voorwaarden worden gecombineerd met andere medicatie, zoals biologicals en steroïden. Bij biologicals, die vaak bij auto-immuunziekten worden ingezet, is LDN compatibel zolang de patiënt stabiel is en onder toezicht staat. Voorbeelden van compatibele biologicals zijn Daclizumab (Zinbryta), Dimethylfumaraat (Tecfidera), Fingolimod (Gilenya), en Interferon beta-medicatie (zoals Avonex en Rebif). Steroïden zoals prednison en methylprednisolon zijn ook compatibel, mits de dosis onder de 20 mg prednison-equivalent blijft en ze niet voor afstotingspreventie worden gebruikt. Dexamethason is compatibel als dit onder oncologische controle gebeurt. Daarnaast kan LDN met andere voorgeschreven en vrij verkrijgbare medicijnen worden gebruikt, afhankelijk van de ziekte en medicatie van de patiënt. Het is echter essentieel dat dit altijd gebeurt onder medische begeleiding om veiligheid te waarborgen.

Inname Advies bij Verschillende Aandoeningen

Lage Doses Naltrexon (LDN) kan effectief zijn bij diverse chronische aandoeningen, met specifieke doseringen voor verschillende ziektebeelden. Voor chronische virale infecties en Long-COVID wordt vaak gestart met een dosering van 1 mg per nacht, waarbij sommige patiënten baat kunnen hebben bij een hogere dosis voor extra symptoomverlichting. Bij auto-immuunziekten wordt 1 mg dagelijks gedurende 14 dagen aangeraden, met een verhoging van 0,5-1 mg elke twee weken tot een onderhoudsdosis van 3-4,5 mg is bereikt. Bij Kanker wordt vaak begonnen met 1,5 mg per dag, dat wekelijks met 1,5 mg wordt verhoogd tot een maximum van 4,5 mg, met een schema van vier dagen doseren en drie dagen pauze. Voor chronische pijn start men ook met 1 mg dagelijks, met een geleidelijke verhoging van 0,5-1 mg elke twee weken tot een maximum van 9-10 mg per dag, mogelijk verdeeld over twee doseringen. Voor PTSS, angst, en depressie kan een dosering van 0,06 mg per kilogram lichaamsgewicht per dosis effectief zijn, met een totaal van 3-6 mg per dosis. Bij traumatisch hersenletsel (TBI) kunnen hogere doseringen van meer dan 50 mg tijdelijk nodig zijn, gevolgd door een onderhoudsdosering. Tot slot wordt bij chronisch vermoeidheidssyndroom (CFS/ME) en mastcel activeringssyndroom (MCAS) een dosering van 1,5-4,5 mg eenmaal of tweemaal daags voorgeschreven. Voor specifieke gevallen zoals allergieën, zijn doses tot 8 mg driemaal per dag toegepast. Deze richtlijnen helpen patiënten en behandelaars bij het optimaliseren van de effectiviteit van LDN voor verschillende aandoeningen[15]

Conclusie

Bij NewMedix integreren we LDN binnen een bredere functionele geneeskundebenadering die zich richt op het herstellen van balans in systemen zoals spijsvertering, hormoonbalans, immuunfunctie en energieproductie. Door zijn ontstekingsremmende eigenschappen en positieve invloed op energieproductie past LDN goed binnen ons model. In combinatie met voedingsadvies, leefstijlinterventies en stressmanagement bieden we een holistische benadering voor duurzame gezondheid.

Wil je ontdekken of Low Dose Naltrexone binnen jouw behandelplan past? Plan een gratis adviesgesprek met onze specialisten bij NewMedix. Samen kijken we naar de meest effectieve stappen voor een gezonder leven.

  • Referenties

    1.Cant et al., 2017Naltrexone inhibits TNFα production in human immune cell lines, suggesting anti-inflammatory properties.
    2.Younger et al., 2014Low-dose naltrexone as a treatment for chronic pain and inflammation in fibromyalgia and multiple sclerosis.
    3.Brown & Panksepp, 2009Low-dose naltrexone for disease prevention and quality of life
    4.Polo et al., 2019Low-dose naltrexone treatment in Myalgic Encephalomyelitis/Chronic Fatigue Syndrome (ME/CFS).
    5.Bonilla et al., 2023Low-dose naltrexone for management of post-acute sequelae of COVID-19 (Long COVID).
    6.Kučić et al., 2021Immunometabolic modulatory role of naltrexone in microglia, supporting mitochondrial stability.
    7.Colomer-Carbonell et al., 2022Examining tryptophan metabolites and neuroinflammation with LDN in fibromyalgia.
    8.Mischoulon et al., 2017Efficacy of low-dose naltrexone as adjunctive treatment in major depressive disorder.
    9.Bostick et al., 2019Low-dose naltrexone in chronic pain management: a review of mechanisms and applications.
    10.Sharafaddinzadeh et al., 2010Low-dose naltrexone in multiple sclerosis patients improves mental health and quality of life.
    11.Ludwig et al., 2017Effect of LDN on endogenous opioids in multiple sclerosis, suggesting neuroprotective potential.
    12.Seifrabiei et al., 2008Quality of life improvements with low-dose naltrexone in hematological cancer patients.
    13. Berkson et al., 2009Revisiting ALA/LDN protocol for metastatic and nonmetastatic pancreatic cancer.
    14. Jaros & Lio, 2019.Low Dose Naltrexone in Dermatology
    1
    5 Dosing Guide 2024 for prescribers

Colorlib Tim Kors 0
Tags:#MBCT

De Relatie Tussen Mentale en Fysieke Gezondheid

In de moderne gezondheidszorg wordt steeds meer aandacht besteed aan behandelingen die niet alleen symptomen aanpakken, maar ook de onderliggende oorzaken van ziektes blootleggen. Mindfulness-Based Cognitive Therapy (MBCT) is een van die behandelingen die perfect aansluit bij het holistische functional medicine model. In deze blog bespreken we hoe MBCT past binnen deze benadering en hoe het kan bijdragen aan zowel mentale als fysieke gezondheid.

Wat is MBCT?

MBCT, ofwel Mindfulness-Based Cognitive Therapy, combineert mindfulness-meditatie met cognitieve gedragstherapie (CGT). Deze therapie helpt mensen zich bewust te worden van belemmerende gedachten- en gedragspatronen. Het doel is niet alleen om deze destructieve patronen te doorbreken, maar vooral om bewust te worden van de onderliggende oorzaken (emotionele thema’s). Tijdens de therapie leer je hoe je deze emoties kunt reguleren en jezelf kunt ontspannen. Hierdoor krijg je meer grip op jezelf en kun je bewuster keuzes maken, zodat je in balans komt en blijft. Je ontwikkelt meer veerkracht om met moeilijke situaties om te gaan. Hoewel MBCT oorspronkelijk werd ontwikkeld om terugval in depressie te voorkomen, blijkt het ook effectief te zijn bij het verminderen van angst, stress en fysieke klachten die samenhangen met mentale en emotionele belasting.

Het Functional Medicine Model: Een Holistische Benadering van Gezondheid

Functional medicine kijkt verder dan alleen de symptomen van een ziekte en richt zich op de onderliggende oorzaken. Het beschouwt het lichaam als een geïntegreerd systeem waarbij mentale, emotionele en spirituele factoren een belangrijke rol spelen in het ontstaan en voortbestaan van fysieke klachten. Dit wordt weerspiegeld in de Functional Medicine Matrix, waar het mentale, emotionele en spirituele welzijn in het midden van de matrix staat. Het geeft aan hoe cruciaal deze aspecten zijn voor de algehele gezondheid.

functional medicine matrix

De Invloed van Onderdrukte Emoties op Gezondheid

In de reguliere geneeskunde wordt vaak gedacht dat patiënten met chronische klachten “ziek denken” of dat hun symptomen voortkomen uit psychologische oorzaken die geen fysieke basis hebben. Dit idee, dat deze klachten enkel ’tussen de oren’ zitten, is echter een grote misvatting. Emoties zoals angst, verdriet of boosheid die niet worden verwerkt, kunnen het lichaam op diepgaande manieren beïnvloeden. Deze onderdrukte emoties zijn niet alleen mentaal, maar manifesteren zich vaak fysiek, wat kan leiden tot klachten zoals chronische pijn, spijsverteringsproblemen, vermoeidheid, hormonale disbalans en ontstekingen. Het gaat hier om echte, voelbare fysieke symptomen die niet simpelweg het gevolg zijn van ‘inbeelden’ en die biochemisch aantoonbaar zijn. Functional medicine erkent deze klachten als een uiting van onderliggende emotionele stress en biochemische disbalans, die het lichaam en de gezondheid negatief kunnen beïnvloeden.

MBCT Binnen het Functional Medicine Model

MBCT past uitstekend binnen het functional medicine model omdat het helpt bij het bewust worden van onderdrukte emoties en mentale patronen die bijdragen aan fysieke klachten. Het biedt praktische tools om stress te beheersen, wat essentieel is voor het herstel van het lichaam.

Herkenning en Verwerking van Onderdrukte Emoties

MBCT biedt een veilige ruimte waarin patiënten onbewuste emoties kunnen herkennen en verwerken. Dit vermindert de invloed van emotionele stress op het lichaam en voorkomt dat deze zich manifesteert in fysieke klachten. In plaats van symptomen alleen als afzonderlijke problemen te behandelen, richt MBCT zich op de diepere oorzaken, waardoor patiënten de kans krijgen om zowel hun mentale als fysieke gezondheid te verbeteren.

Stressreductie

Chronische stress heeft een grote invloed op onze gezondheid en kan leiden tot problemen zoals verhoogde ontstekingsniveaus (low-grade inflammation) en hormonale disbalans. Door het beoefenen van mindfulness-technieken leren patiënten hun stress te verminderen. Dit helpt om het autonome zenuwstelsel—dat verantwoordelijk is voor onbewuste lichaamsfuncties—weer in balans te brengen. Een goed functionerend autonoom zenuwstelsel is essentieel voor het fysieke herstel van stressgerelateerde aandoeningen. Dit kan direct ook bijdragen aan de vermindering van ontstekingsreacties en hormonale onbalans, waardoor patiënten zich fysiek en mentaal beter voelen.

Het Effect van MBCT op Chronische Aandoeningen

Onderzoek toont aan dat MBCT effectief kan zijn bij het verminderen van symptomen van chronische aandoeningen die vaak te maken hebben met emotionele en mentale disbalans, zoals chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS) en fibromyalgie. Door de geest-lichaam verbinding te versterken, helpt MBCT de diepere oorzaken van deze aandoeningen aan te pakken.

Conclusie

Mindfulness-Based Cognitive Therapy (MBCT) vormt de essentie van het mentale, emotionele en spirituele onderdeel binnen het functional medicine model doordat het de geest-lichaam connectie centraal stelt. Onderdrukte emoties en onbewuste mentale patronen kunnen aanzienlijke fysieke klachten veroorzaken, en MBCT helpt patiënten om deze patronen te doorbreken en emoties beter te reguleren. Door stress te verminderen en emotionele balans te herstellen, bevordert MBCT niet alleen de mentale gezondheid, maar ook het fysieke welzijn.

Bij Newmedix wordt MBCT geïntegreerd in een holistische benadering van gezondheid, waarbij expliciet aandacht is voor het mentale, emotionele en spirituele welzijn van de patiënt. Dit zorgt ervoor dat alle diepere oorzaken van klachten worden aangepakt, wat leidt tot duurzame verbeteringen in de gezondheid.

Bent u benieuwd of onze aanpak iets voor u is? Neem dan contact met ons op voor een gratis adviesgesprek.

Colorlib Tim Kors 0

Alfa-Liponzuur bij Diabetische Neuropathie

Diabetische neuropathie is een veelvoorkomende complicatie bij mensen met diabetes. Het kan leiden tot zenuwbeschadiging, wat symptomen veroorzaakt zoals pijn, tintelingen en gevoelloosheid. Bij onze praktijk voor functionele geneeskunde benaderen we deze aandoening op een holistische manier. Wij zien alfa-liponzuur (alfa-lipoic acid, ALA) infusen als een belangrijke pijler van onze behandeling, maar plaatsen ze binnen een breder behandelplan dat zich richt op herstel van uw algehele gezondheid.

In dit blog leggen we uit hoe ALA-infusen passen binnen het functionele geneeskunde model en hoe ze in combinatie met andere therapieën helpen om de onderliggende oorzaken van diabetische neuropathie aan te pakken. We onderbouwen dit met wetenschappelijke studies die de effectiviteit van ALA ondersteunen.

Wat is Functionele Geneeskunde?

Functionele geneeskunde kijkt naar de onderliggende oorzaken van ziekte, in plaats van alleen symptomen te behandelen. Dit betekent dat we aandacht besteden aan aspecten zoals voeding, darmen, immuunsysteem, leefstijl, hormonale balans en de werking van mitochondriën (energiecentrales van onze cellen). We geloven dat een effectieve behandeling van diabetische neuropathie verder gaat dan alleen het toedienen van ALA-infusen. Het herstellen van de algehele balans in uw lichaam speelt hierbij een cruciale rol.

Wat is Alfa-Liponzuur?

Alfa-liponzuur (ALA) is een krachtige antioxidant die van nature in het lichaam voorkomt en een rol speelt in de energieproductie van cellen. Het helpt oxidatieve stress te verminderen en ondersteunt het herstel van beschadigde zenuwen door zowel zijn eigen antioxidatieve werking als door het regenereren van andere antioxidanten, zoals vitamine C, vitamine E en glutathion.

Hoe Werkt ALA bij Diabetische Neuropathie?

ALA helpt op verschillende manieren bij de behandeling van diabetische neuropathie:

  1. Antioxidatieve werking: ALA vermindert oxidatieve stress, wat zenuwbeschadiging kan vertragen of zelfs herstellen.
  2. Verbeterde bloedtoevoer: ALA verbetert de microcirculatie, wat belangrijk is voor het herstel van zenuwen.
  3. Ontstekingsremmend: ALA heeft ontstekingsremmende eigenschappen die pijn en zwelling kunnen verminderen.
  4. Verbeterde insulinegevoeligheid: Het kan de insulinewerking verbeteren, wat bijdraagt aan betere bloedsuikercontrole en minder schade aan de zenuwen.

Waarom Alfa-Liponzuur Infusen?

Alfa-liponzuur kan oraal worden ingenomen, maar bij ernstige gevallen van diabetische neuropathie zijn infusen vaak effectiever. Dit komt door de hogere biobeschikbaarheid van ALA bij intraveneuze toediening, wat resulteert in snellere en krachtigere resultaten. Door ALA rechtstreeks in de bloedbaan te brengen, omzeilen we het spijsverteringssysteem, wat zorgt voor een efficiëntere opname.

Hoe Past ALA in het Functionele Geneeskunde Model?

Wij integreren de ALA-infusen in ons bredere functioneel geneeskundige aanpak. Dit model bestaat uit zeven kernsystemen die nauw met elkaar samenwerken om uw algehele gezondheid te ondersteunen:

  1. Opname & Verwerking:
    ALA-infusen verbeteren de opname van antioxidanten, wat essentieel is voor het herstel van beschadigde zenuwen. Tegelijkertijd richten we ons op het verbeteren van uw voeding en darmgezondheid om de opname van belangrijke voedingsstoffen te optimaliseren.
  2. Lichamelijke & Cellulaire Stabiliteit:
    ALA helpt bij het behoud van de integriteit van zenuwen en cellen. Door dit te combineren met suppletie van essentiële vitamines zoals B12, zorgen we ervoor dat uw zenuwstelsel en spieren optimaal functioneren.
  3. Signaaloverdracht & Hormonen:
    ALA ondersteunt de zenuwcommunicatie door oxidatieve stress te verminderen. Tegelijkertijd kijken we naar hormonale onevenwichtigheden die een rol kunnen spelen bij de verergering van neuropathie.
  4. Immuunfunctie & Herstel:
    ALA werkt ontstekingsremmend wat essentieel is voor het herstel van beschadigd zenuwweefsel. We versterken dit effect met ontstekingsremmende voedingsstoffen zoals omega 3 vetzuren en leefstijlaanpassingen.
  5. Energie & Mitochondriën:
    ALA verbetert de mitochondriale functie, wat de energieproductie in de cellen ondersteunt. Dit is belangrijk voor patiënten met diabetische neuropathie, omdat het helpt om vermoeidheid en zenuwbeschadiging te verminderen.
  6. Biotransformatie & Eliminatie:
    ALA ondersteunt het ontgiftingsproces door het lichaam te helpen gifstoffen af te breken en te verwijderen. We versterken dit door aanpassingen in dieet en leefstijl.
  7. Doorstroming & Circulatie: ALA verbetert de bloedsomloop, wat belangrijk is voor het herstel van zenuwbeschadiging. In combinatie met leefstijlaanpassingen die de bloedsomloop ondersteunen, zoals beweging en voeding, optimaliseren we uw herstel.

Leefstijlfactoren en Diabetische Neuropathie

We besteden ook aandacht aan uw leefstijl. Aspecten zoals voeding, beweging, slaap en stressmanagement spelen een cruciale rol bij het verbeteren van uw algehele gezondheid en het verminderen van neuropathische symptomen. We maken gepersonaliseerde plannen om u te helpen op deze gebieden, zodat u sneller kunt herstellen en uw kwaliteit van leven verbetert

Conclusie

Alfa-liponzuur infusen zijn een effectieve behandelingsoptie voor diabetische neuropathie, vooral binnen een bredere functionele geneeskunde benadering. Door ALA-infusen te combineren met aanpassingen in voeding, darmgezondheid, immuunsysteem, mitochondriale ondersteuning, hormonale balans en andere leefstijlfactoren, kunnen we niet alleen de symptomen van neuropathie verminderen, maar ook de onderliggende oorzaken aanpakken voor langdurige gezondheidsverbetering.

Gratis Adviesgesprek bij NewMedix

Bij NewMedix denken we vanuit een integratieve en persoonlijke aanpak voor de behandeling van diabetische neuropathie. Onze functionele geneeskunde benadering, met o.a. alfa-liponzuur infusen, richt zich op het herstellen van de balans in uw lichaam om langdurig herstel te bevorderen.

Bent u benieuwd of alfa-liponzuur infusen en onze holistische aanpak iets voor u zijn? Neem dan contact met ons op voor een gratis adviesgesprek.

  • Referenties

    1. Vallianou et al. (2009) – “Alpha-lipoic Acid and diabetic neuropathy” Studie toont aan dat 600 mg alfa-liponzuur neuropathische symptomen verbetert door zijn antioxidatieve eigenschappen. Link naar studie, PDF
    2. Jin et al. (2000) – “The effect of alpha-lipoic acid on symptoms and skin blood flow in diabetic neuropathy” Deze studie toont verbetering van symptomen van diabetische neuropathie. Link naar PubMed
    3. Ziegler et al. (1995) – “Treatment of symptomatic diabetic peripheral neuropathy with the anti-oxidant alpha-lipoic acid”Deze studie toont aan dat een infusie van 600 mg/dag alfa-liponzuur gedurende 3 weken significant de symptomen van diabetische perifere neuropathie verminderde.Link naar studie, PDF
    4. Pankiv (2015) – “Efficacy of Using Alpha-Lipoic Acid in Diabetic Neuropathy” Studie bevestigt de effectiviteit van alfa-liponzuur bij de behandeling van diabetische neuropathie door verbetering van zenuwgeleiding en pijnverlichting. Link naar studie, PDF
Colorlib Tim Kors 0

Het Darmmicrobioom: Sleutel tot een Gezond Immuunsysteem

Het darmmicrobioom, een onzichtbare maar onmisbare schakel in onze gezondheid, speelt een belangrijke rol in de manier waarop ons lichaam omgaat met omgevingsfactoren zoals voeding en levensstijl. Deze bacteriën, die in onze darmen leven, beïnvloeden niet alleen onze spijsvertering maar communiceren ook voortdurend met ons immuunsysteem. Het onderhouden van een gezond evenwicht in dit microbieel ecosysteem is essentieel voor het voorkomen van ziekten en het ondersteunen van een goed functionerend immuunsysteem.

Het Microbioom en Het Immuunsysteem: Een Nauw Samenspel

Het is fascinerend om te zien hoe ons immuunsysteem en het microbioom samenwerken. Ze communiceren voortdurend met elkaar via complexe mechanismen. Deze interactie, helpt het immuunsysteem om te leren hoe het moet reageren op ziekteverwekkers en hoe het onschadelijke microben kan tolereren. Vooral in de darmen is deze samenwerking cruciaal, omdat ons immuunsysteem hier leert wat “vriend” en wat “vijand” is.

Onderzoek toont aan dat een gezond microbioom cruciaal is voor de ontwikkeling en werking van ons immuunsysteem. Studies met muizen die geen bacteriën in hun darmen hebben, laten zien dat het immuunsysteem zonder deze nuttige bacteriën minder goed functioneert. Dit belemmert de volledige ontwikkeling van het immuunsysteem, waardoor het lichaam minder goed beschermd is tegen ziektes en infecties. Deze bevindingen benadrukken het belang van een goed functionerend darmmicrobioom voor een sterke afweer.

De Rol van Goede Darmbacteriën

Niet alle bacteriën in onze darmen zijn schadelijk; in feite zijn veel van hen onmisbaar voor onze gezondheid. Deze zogenoemde commensale bacteriën, die van nature in de darmen leven, helpen het immuunsysteem om een goede balans te vinden tussen het bestrijden van schadelijke indringers en het tolereren van onschadelijke microben. Ze produceren bijvoorbeeld korteketenvetzuren (SCFA’s), die bijdragen aan het versterken van de darmwand en het stimuleren van immuuncellen zoals T-regulerende cellen. Deze cellen zorgen ervoor dat het immuunsysteem in balans blijft en geen onnodige ontstekingen veroorzaakt.

Bacteriën zoals Faecalibacterium prausnitzii en Akkermansia muciniphila spelen ook een belangrijke rol in de darmgezondheid. Faecalibacterium prausnitzii is een van de meest voorkomende bacteriën in de darmen en staat bekend om zijn ontstekingsremmende eigenschappen, terwijl Akkermansia muciniphila helpt bij het in stand houden van de slijmlaag in de darmen, wat essentieel is voor een gezonde darmbarrière.

Daarnaast helpt Bacteroides fragilis het immuunsysteem door polysachariden te produceren die ontstekingsreacties verminderen. Deze bacteriën illustreren hoe essentieel sommige darmmicroben zijn in het voorkomen van overmatige ontstekingen en het ondersteunen van een gezonde darmomgeving.

Dysbiose: Wat Gebeurt Er bij een Verstoorde Darmbalans?

Een gezonde darmflora is van cruciaal belang, maar dit evenwicht kan gemakkelijk verstoord raken. Wanneer de hoeveelheid goede bacteriën afneemt en schadelijke bacteriën de overhand krijgen, ontstaat er een toestand die we dysbiose noemen. Dit leidt vaak tot ontstekingsreacties, omdat het immuunsysteem overmatig wordt geactiveerd. Schadelijke bacteriën prikkelen namelijk immuuncellen via zogenaamde toll-like receptoren (TLR’s), wat een overreactie van het immuunsysteem veroorzaakt.

Dysbiose speelt een belangrijke rol bij het ontstaan van chronische ontstekingsziekten zoals inflammatoire darmziekten (IBD). De onbalans in de darmbacteriën veroorzaakt een verhoogde ontstekingsreactie, wat schade aan de darm kan aanrichten. Bovendien kan dysbiose de darmwand beschadigen en de doorlaatbaarheid ervan verhogen. Hierdoor kunnen bacteriële toxines in de bloedbaan terechtkomen en ontstekingen elders in het lichaam veroorzaken. Deze verstoring kan ook leiden tot overgevoeligheid voor bepaalde voedingsmiddelen, omdat de darmbarrière niet langer optimaal functioneert en het immuunsysteem abnormaal reageert op onschadelijke voedselbestanddelen.

De Invloed van Darmbacteriën op Gezondheid Buiten de Darm

Hoewel de meeste bacteriën in de darmen leven, kunnen ze ook invloed hebben op onze gezondheid buiten het maag-darmkanaal. Er is zelfs bewijs dat bepaalde bacteriën bijdragen aan ziekten zoals reumatoïde artritis (RA). DNA-sporen van specifieke darmbacteriën, zoals Prevotella copri, zijn aangetroffen in het gewrichtsvocht van RA-patiënten. Deze ontdekking suggereert dat darmbacteriën kunnen bijdragen aan ontstekingsprocessen die gewrichtsaandoeningen veroorzaken.

Daarnaast produceren bepaalde bacteriën, zoals Citrobacter, Enterobacter, Escherichia, Klebsiella, Providencia, Pseudomonas, Serratia, en Sutterella, lipopolysacchariden (LPS). Wanneer de darmbarrière verzwakt is, kunnen deze LPS-toxinen in de bloedbaan terechtkomen. Dit proces, bekend als ‘metabole endotoxemie’, kan ontstekingen opwekken in verschillende delen van het lichaam en wordt in verband gebracht met aandoeningen zoals hartziekten, leververvetting en auto-immuunziekten.

Darmbacteriën worden verder gelinkt aan andere auto-immuunziekten zoals multiple sclerose, type 1 diabetes en psoriasis. Het lijkt erop dat veranderingen in het darmmicrobioom als trigger kunnen fungeren voor de ontwikkeling van deze ziekten bij mensen die er genetisch vatbaar voor zijn.

Het Microbioom & Huidgezondheid

Naast hun invloed op inwendige organen, kunnen darmbacteriën ook effect hebben op de huid. Onderzoek heeft aangetoond dat patiënten met atopisch eczeem, een chronische huidaandoening, vaak een verstoorde darmflora hebben. Dit suggereert dat er een verband bestaat tussen darmgezondheid en huidontstekingen. Een gezonde darm kan dus ook bijdragen aan een gezonde huid.

Microbioom Herstel & Gezondheid

Omdat het darmmicrobioom zo’n cruciale rol speelt in de gezondheid van het immuunsysteem, is er steeds meer aandacht voor manieren om dit microbioom in balans te houden. Functionele geneeskunde biedt hierbij een waardevolle aanpak. Door middel van aanpassingen in voeding en levensstijl, evenals het gebruik van probiotica en prebiotica, kan de microbiële balans in de darmen worden hersteld. Dit kan niet alleen helpen om darmproblemen te verminderen, maar kan ook bijdragen aan het voorkomen of verminderen van ontstekingen en andere chronische ziekten.

Het herstellen van een gezonde darmflora kan ook positieve effecten hebben op het gehele lichaam. Er is steeds meer bewijs dat het aanpassen van het microbioom kan helpen bij het behandelen van chronische ontstekingsziekten, auto-immuunziekten, en zelfs huidaandoeningen zoals eczeem.

Conclusie

Het darmmicrobioom is een integraal onderdeel van ons immuunsysteem en speelt een essentiële rol in het handhaven van een goede gezondheid. Wanneer de balans in het microbioom verstoord raakt, kunnen ontstekingen en ziektes ontstaan, zowel in de darmen als in andere delen van het lichaam. Door beter inzicht te krijgen in deze complexe interacties en gerichte maatregelen te nemen om het microbioom in balans te houden, kunnen we bijdragen aan een optimale gezondheid en het voorkomen van chronische ziekten.

Het herstellen van de microbiële balans door middel van voeding, leefstijl en supplementen is een veelbelovende benadering  en kan een grote impact hebben op zowel de darmgezondheid als het algehele welzijn van het lichaam.

Wil je meer weten over onze behandeling voor het herstel van het microbioom? Maak dan eenvoudig een afspraak met ons voor een gratis adviesgesprek!

Colorlib Tim Kors 0

Functionele Geneeskunde vs. Reguliere Labonderzoeken: Het Verschil

In onze praktijk voor functionele geneeskunde krijgen we vaak de vraag: “Hoe verschillen jullie labonderzoeken van gangbare reguliere onderzoeken?” Het is een begrijpelijke vraag, aangezien zowel wij als de reguliere medische praktijk laboratoriumtests gebruiken om de gezondheid te beoordelen. Echter, de benadering en de doelstellingen van de tests die we gebruiken in functionele geneeskunde verschillen op belangrijke punten van de standaard medische aanpak. In dit artikel leg ik deze verschillen uit om duidelijkheid te scheppen.

1. Holistische Benadering vs. Symptoomgerichte Benadering

Een van de belangrijkste verschillen tussen functionele geneeskunde en de traditionele reguliere geneeskunde is de benadering van gezondheid. Waar reguliere geneeskunde vaak werkt vanuit een symptoomgerichte benadering, waarbij symptomen worden behandeld en tests worden uitgevoerd om specifieke ziekten te diagnosticeren, heeft functionele geneeskunde een holistische benadering. Dit betekent dat wij niet alleen naar de symptomen kijken, maar ook naar de onderliggende oorzaken en het gehele lichaamssysteem als één geheel beschouwen.

In de praktijk betekent dit dat onze laboratoriumtests vaak breder en diepgaander zijn. Wij willen begrijpen hoe verschillende systemen in het lichaam – zoals het immuunsysteem, spijsverteringssysteem, energiesysteem en hormoonsysteem – op elkaar inwerken. Dit betekent dat we bijvoorbeeld kunnen kijken naar voedingsstoffen, hormoonspiegels en darmflora in een uitgebreide context, niet alleen naar de standaardparameters.

2. Specialistische Labonderzoeken: Verder dan Standaard Tests

De tests die in functionele geneeskunde worden gebruikt, verschillen soms van die in reguliere onderzoeken en kunnen aanvullende inzichten bieden door hun specifieke focus en gedetailleerde aanpak. Terwijl reguliere geneeskunde vaak routinematige bloedonderzoeken uitvoert, vullen wij deze aan met gespecialiseerde tests die verder gaan dan de basis, om diepgaandere inzichten te verkrijgen en specifieke gezondheidsaspecten te beoordelen.

Hier zijn enkele voorbeelden van de gespecialiseerde tests die we uitvoeren:

Laaggradige Ontstekingen:
In functionele geneeskunde richten we ons niet alleen op acute ontstekingen, maar ook op laaggradige, chronische ontstekingen die vaak de basis vormen voor veel chronische ziekten zoals chronische vermoeidheid, hart- en vaatziekten, diabetes en auto-immuunziekten. We meten specifieke markers zoals hoogsensitief C-reactief proteïne (hs-CRP), interleukinen en andere cytokines die subtiele ontstekingsprocessen in het lichaam aangeven. Daarnaast onderzoeken we of je immuunsysteem gevoelig reageert op bepaalde voedingsmiddelen.

Stresssysteem Functioneren (HPA-as):
We onderzoeken hoe jouw hypothalamus-hypofyse-bijnier-as (HPA-as) functioneert, wat essentieel is om te begrijpen hoe je lichaam omgaat met stress. Dit kan worden gemeten door cortisol- en DHEA-spiegels te controleren in speekselmonsters op verschillende tijden van de dag, waardoor we een gedetailleerd beeld krijgen van je stressrespons en hoe deze mogelijk uit balans is.

Functionele Verstoring in de Spijsvertering:
Bij functionele geneeskunde kijken we verder dan alleen naar symptomen zoals buikpijn of opgeblazen gevoel. We kunnen uitgebreide ontlastingstesten uitvoeren die de vertering, absorptie, lekkende darm en het evenwicht van de darmflora beoordelen. We onderzoeken enzymdeficiënties, het vermogen van je lichaam om vetten en eiwitten te verteren, en de aanwezigheid van schadelijke bacteriën, gisten of parasieten die kunnen bijdragen aan functionele verstoringen in de spijsvertering.

Aanwezige Latente Infecties met Virussen of Bacteriën:
Chronische of latente infecties kunnen subtiele, maar langdurige effecten hebben op je gezondheid. Functionele geneeskunde maakt gebruik van gespecialiseerde bloedtesten en andere diagnostische tools om de aanwezigheid van sluimerende virussen zoals Epstein-Barr Virus (EBV) of bacteriën zoals Borrelia (verantwoordelijk voor de ziekte van Lyme) op te sporen, die vaak over het hoofd worden gezien in gangbare medische onderzoeken.

Oxidatie Markers:
Oxidatieve stress is een belangrijke factor in het verouderingsproces en het ontstaan van chronische ziekten. In functionele geneeskunde meten we markers zoals stikstofoxidatie, DNA-oxidatie, lipideoxidatie en andere biomoleculen die beschadigd zijn door vrije radicalen. Deze markers geven een indicatie van de mate van oxidatieve schade in je lichaam en helpen bij het beoordelen van de effectiviteit van antioxidanten in je systeem.

Markers voor Mitochondriale Functie:
De mitochondriën zijn de energiecentrales van je cellen, en hun functie is cruciaal voor je algehele energieniveau en gezondheid. We meten markers zoals ATP-productie, lactaat/pyruvaat-ratio’s en CoQ10-spiegels om te zien hoe goed jouw mitochondriën functioneren. Dit is vooral belangrijk voor mensen met vermoeidheidsklachten, chronische vermoeidheidssyndroom (ME/CVS) of andere aandoeningen die energieverstoringen omvatten.

Vitamine B12 Metabolisme:
In de reguliere praktijk wordt vaak alleen de B12-waarde in het bloed gemeten om een vitamine B12-tekort op te sporen. Echter, in functionele geneeskunde kijken we verder dan alleen deze bloedwaarde. We onderzoeken ook hoe goed je lichaam B12 daadwerkelijk benut door de stofwisseling van B12 te beoordelen met tests zoals methylmalonzuur (MMA) en homocysteïne. Deze markers kunnen aangeven of er een verstoring is in de B12-omzetting, zelfs als de B12-waarde in het bloed normaal lijkt. Dit is belangrijk, omdat een normale bloedwaarde geen garantie is dat je lichaam B12 effectief kan gebruiken, en een verstoorde omzetting kan alsnog wijzen op een functioneel B12-tekort.

Belasting met Giftige Stoffen zoals Zware Metalen:
In functionele geneeskunde onderzoeken we ook de belasting van het lichaam met giftige stoffen, zoals zware metalen (bijvoorbeeld lood, kwik, cadmium). Deze toxische stoffen kunnen in lage concentraties subtiele maar schadelijke effecten hebben op de gezondheid. We voeren gespecialiseerde testen uit om te meten in hoeverre je lichaam belast is met deze toxines en evalueren de effecten hiervan op je immuunsysteem, zenuwstelsel en andere vitale functies. Dit stelt ons in staat om gerichte detoxificatieprotocollen te ontwikkelen die specifiek zijn afgestemd op jouw behoeften.

3. Genetische Markers en Nutrigenomics

Een ander belangrijk aspect waarin functionele geneeskunde zich onderscheidt, is het gebruik van genetische markers. We kunnen genetische testen uitvoeren om te begrijpen hoe genetische varianten invloed kunnen hebben op je metabole processen en voedingsbehoeften. Dit stelt ons in staat om te zien hoe jouw unieke genetische profiel je gezondheid beïnvloedt. Een belangrijk onderdeel hiervan is nutrigenomics, een veld dat onderzoekt hoe voedingskeuzes de expressie van je genen kunnen beïnvloeden. Bijvoorbeeld, bepaalde genetische varianten kunnen bepalen hoe effectief je lichaam bepaalde vitamines en mineralen opneemt of metaboliseert. Door deze genetische informatie te combineren met jouw laboratoriumresultaten en levensstijlgegevens, kunnen we een nog meer gepersonaliseerd behandelplan ontwikkelen dat precies is afgestemd op jouw unieke genetische make-up.

4. Interpretatie van Resultaten

Naast het type tests dat we gebruiken, verschilt ook de manier waarop we de resultaten interpreteren. In de reguliere zorg worden testresultaten vaak beoordeeld aan de hand van referentiewaarden. Als je waarden binnen dit bereik vallen, worden ze als ‘normaal’ beschouwd. In functionele geneeskunde hanteren we echter vaak striktere normen. Wij kijken niet alleen of je waarden binnen de referentiewaarden vallen, maar ook of ze optimaal zijn voor jouw specifieke situatie. Dit betekent dat zelfs als jouw bloedwaarden ‘normaal’ zijn volgens de standaardnormen, we verder kunnen kijken om te beoordelen of er nog ruimte voor verbetering is om je gezondheid te optimaliseren.

5. Preventieve Focus

Functionele geneeskunde is sterk gericht op preventie. Dit betekent dat we tests uitvoeren niet alleen om bestaande klachten te verklaren, maar ook om potentiële toekomstige gezondheidsproblemen te identificeren en te voorkomen. We kunnen bijvoorbeeld onderzoeken of er tekorten aan voedingsstoffen zijn, zelfs als je nog geen duidelijke symptomen ervaart, of we kunnen vroegtijdige markers van ontsteking of oxidatieve stress identificeren. Deze preventieve focus betekent dat we vaak uitgebreide tests aanbieden aan mensen die zich (nog) gezond voelen, maar hun gezondheid willen optimaliseren en ziekten willen voorkomen.

6. Personalisatie van Gezondheidszorg

Een ander belangrijk verschil is dat in functionele geneeskunde elk behandelplan wordt gepersonaliseerd. De resultaten van je labonderzoek worden niet geïsoleerd bekeken, maar in samenhang met je levensstijl, dieet, genetica en andere persoonlijke factoren. Dit maakt het mogelijk om een op maat gemaakt behandelplan te ontwikkelen dat specifiek is afgestemd op jouw unieke behoeften. In tegenstelling tot de meer uniforme benadering die vaak in de reguliere zorg wordt gehanteerd, betekent dit dat zelfs als twee patiënten vergelijkbare testresultaten hebben, hun behandelingsaanbevelingen aanzienlijk kunnen verschillen op basis van hun individuele context.

Conclusie

Hoewel reguliere geneeskunde en functionele geneeskunde beide laboratoriumonderzoeken gebruiken, zijn er duidelijke verschillen in benadering, type tests, interpretatie van resultaten en doelstellingen. Waar reguliere geneeskunde vaak werkt vanuit een symptoomgerichte en diagnostische benadering, biedt functionele geneeskunde een holistische, diepgaande en preventieve benadering van gezondheid. Onze tests zijn ontworpen om een breed scala aan gezondheidsindicatoren te analyseren en te interpreteren op een manier die specifiek is afgestemd op jouw unieke gezondheidsbehoeften, met als doel niet alleen ziekte te behandelen, maar ook welzijn te bevorderen en toekomstige problemen te voorkomen. Als je meer wilt weten over hoe onze labonderzoeken je kunnen helpen op jouw weg naar optimale gezondheid, neem dan gerust contact met ons op voor aan gratis adviesgesprek.

ijzerinfuus
Colorlib Isabelle Arts 0

De Veiligheid van IJzerinfusen: Feiten en Fictie

De Veiligheid van IJzerinfusen: Feiten en Fictie

Er zijn veel misverstanden en spookverhalen die suggereren dat ijzerinfusies gevaarlijk zijn en gepaard gaan met talrijke bijwerkingen. Dit beeld is vooral gevormd door de negatieve ervaringen met oudere ijzerpreparaten, die inderdaad een hoger risico op ernstige bijwerkingen, zoals anafylactische shock, met zich meebrachten. Moderne ijzerinfusies, die gebruikmaken van nieuwe formuleringen zoals ijzercarbocymaltose, zijn echter veel veiliger. Ijzercarbocymaltose is zo ontwikkeld dat het ijzer langzaam en gecontroleerd vrijkomt, wat het risico op schadelijke neveneffecten aanzienlijk vermindert. Het huidige risico op ernstige bijwerkingen is dan ook marginaal tot afwezig in moderne klinische onderzoeken.

Wat Zijn IJzerinfusies?

Ijzerinfusies worden gebruikt om het ijzergehalte in het lichaam snel te verhogen bij mensen met ijzergebreksanemie (laag Hb) en bij diegenen met lage ijzervoorraden (laag ferritine). Dit is vooral belangrijk wanneer orale ijzersupplementen niet effectief zijn of niet goed worden verdragen. Door direct ijzer aan de bloedbaan toe te voegen, wordt het snel beschikbaar voor de productie van hemoglobine, het eiwit in rode bloedcellen dat zuurstof door het lichaam transporteert.

Hoewel ijzerinfusies traditioneel worden geassocieerd met de behandeling van ijzergebreksanemie, zijn ze ook zeer effectief bij het aanvullen van ijzervoorraden, zelfs wanneer er nog geen sprake is van anemie. Lage ijzervoorraden kunnen leiden tot symptomen zoals vermoeidheid, zwakte en verminderde cognitieve functie, omdat ijzer essentieel is voor de energieproductie in elke cel van het lichaam, niet alleen voor de aanmaak van hemoglobine. Het aanvullen van ijzer via infusies kan daarom een bredere therapeutische toepassing hebben, waarbij het algehele energie- en functieniveau van het lichaam wordt ondersteund.

De Rol van IJzercarbocymaltose en IJzersucrose

Moderne ijzerinfusies hebben belangrijke verbeteringen doorgemaakt, zoals de introductie van ijzercarbocymaltose en ijzersucrose (ijzer(III)-hydroxide-sucrose-complex), die beide helpen om bijwerkingen te verminderen die vaak werden gezien bij oudere ijzerverbindingen zoals hoogmoleculair gewicht ijzerdextran.

Waarom is dit belangrijk?

Oudere ijzerpreparaten, zoals hoogmoleculair gewicht ijzerdextran, werden geassocieerd met een hoger risico op ernstige allergische reacties, waaronder anafylaxie. Deze reacties ontstonden omdat het immuunsysteem de grote moleculen als vreemde indringers herkende, wat leidde tot immuunreacties.

IJzercarbocymaltose en ijzersucrose zijn geavanceerde ijzerpreparaten die zijn ontwikkeld om dit risico te verminderen. Beide preparaten zijn zo geformuleerd dat het ijzer langzaam en gecontroleerd vrijkomt, waardoor de kans op bijwerkingen zoals ernstige allergische reacties aanzienlijk kleiner is. Dit maakt ze tot veiliger en effectievere alternatieven voor oudere ijzerpreparaten.

Voordelen van IJzersucrose (ijzer(III)-hydroxide-sucrose-complex)

IJzersucrose, ook wel bekend als ijzer(III)-hydroxide-sucrose-complex, wordt al langer gebruikt en biedt verschillende voordelen. Het wordt goed verdragen door patiënten en heeft een laag risico op ernstige bijwerkingen. Bovendien kan het in kleinere, goed beheersbare doseringen worden toegediend, wat vooral nuttig is voor patiënten met chronische nierziekten of andere aandoeningen waarbij ijzersupplementen nodig zijn. In vergelijking met andere preparaten heeft ijzersucrose ook een lagere kans op het veroorzaken van allergische reacties, wat het een veilige keuze maakt voor veel patiënten.

Zowel ijzercarbocymaltose als ijzersucrose bieden dus effectieve en veilige behandelingsopties voor mensen met ijzertekort, waarbij ze de risico’s minimaliseren die gepaard gaan met oudere ijzerpreparaten.

Het Belang van Doseringscontrole: Waarom 200 mg?

Een ander belangrijk aspect van de veiligheid van ijzerinfusies is de dosering. In veel gevallen wordt aanbevolen om niet meer dan 200 mg ijzer per infuus toe te dienen. Dit lijkt misschien een conservatieve benadering, maar er zijn goede redenen voor deze limiet.

Wanneer hogere doses ijzer, zoals 500 mg of meer, in één keer worden toegediend, kan dit leiden tot een verhoogd risico op bijwerkingen. Dit komt doordat een grote hoeveelheid ijzer plotseling in de bloedbaan wordt vrijgegeven, wat het lichaam mogelijk niet snel genoeg kan verwerken. Dit kan leiden tot een tijdelijke verhoging van vrij ijzer in het bloed, wat oxidatieve stress kan veroorzaken. Oxidatieve stress is een proces waarbij vrije radicalen in het lichaam schade kunnen toebrengen aan cellen, wat kan resulteren in symptomen zoals misselijkheid, hoofdpijn, en zelfs hypotensie (lage bloeddruk).

Door de dosis te beperken tot 200 mg per infuus, wordt het lichaam in staat gesteld het ijzer geleidelijker op te nemen en te verwerken. Dit vermindert de kans op een piek in vrije ijzerconcentraties en minimaliseert daarmee het risico op bijwerkingen.

Het Gebruik van Antioxidanten: De Rol van Glutathion

Een aanvullende maatregel die de veiligheid van ijzerinfusies verder kan verbeteren, is het gebruik van antioxidanten zoals glutathion voorafgaand aan de ijzerinfusie. Glutathion is een krachtige antioxidant die helpt om vrije radicalen in het lichaam te neutraliseren. Door een glutathioninfusie te geven vóór de ijzerinfusie, kan het lichaam beter worden beschermd tegen de mogelijke oxidatieve stress die kan optreden als gevolg van de snelle introductie van ijzer in de bloedbaan.

Dit is vooral belangrijk bij patiënten die gevoelig zijn voor oxidatieve stress of die reeds bestaande aandoeningen hebben die hen vatbaarder maken voor schade door vrije radicalen. Het gebruik van glutathion kan helpen om bijwerkingen zoals misselijkheid, hoofdpijn en vermoeidheid te voorkomen, waardoor de algehele ervaring met ijzerinfusies comfortabeler en veiliger wordt.

Conclusie: IJzerinfusies Zijn Veilig Met de Juiste Benadering

De angst voor ijzerinfusies is grotendeels ongegrond wanneer deze worden uitgevoerd met moderne technieken en veilige preparaten zoals ijzercarbocymaltose of ijzersucrose. Dankzij de gecontroleerde afgifte van ijzer en het gunstige veiligheidsprofiel van ijzercarbocymaltose en ijzersucrose worden de risico’s op bijwerkingen aanzienlijk verminderd.

IJzerinfusies blijven een essentiële behandeling voor mensen met niet alleen ijzergebreksanemie, maar ook voor degenen met lage ijzervoorraden. Met de juiste voorzorgsmaatregelen, zoals het gebruik van ijzercarbocymaltose of ijzersucrose en het zorgvuldig monitoren van de infusiedosis, zijn deze infusies niet alleen effectief, maar ook veilig, waardoor patiënten de noodzakelijke behandeling kunnen krijgen zonder onnodige zorgen over bijwerkingen.

Wil je meer informatie of ben je geïnteresseerd in de behandeling van een ijzertekort? Vraag dan een gratis adviesgesprek aan.

low grade inflammation, laaggradige ontstekingen
Colorlib Tim Kors 0

Low grade inflammation: van oorzaak tot behandeling

Low Grade Inflammation en de Impact op je Gezondheid

Heb je last van vermoeidheid, stemmingsstoornissen, spijsverteringsproblemen? Of ervaar je onverklaarbare algehele spierpijn of gewrichtspijn? De reden daarvan kan low grade inflammation zijn. Deze toestand van het immuunsysteem, ook wel laaggradige ontstekingen genoemd, kan allerlei oorzaken hebben. Door de mildheid valt een laaggradige ontstekingsactiviteit je misschien niet direct op. Milde aanhoudende ontstekingen kunnen echter allerlei vervelende gevolgen voor je gezondheid hebben. Alle reden dus om te lezen hoe laaggradige ontstekingsactiviteit ontstaat en wat de symptomen zijn. Je ontdekt in dit artikel ook de mogelijkheden voor preventie en behandeling van low grade inflammation.

Laaggradige Ontstekingsactiviteit: Wat is dat?

Laaggradige ontsteking is een langdurige, milde ontstekingsreactie in het lichaam, waarbij stoffen zoals C-reactief proteïne licht tot matig verhoogd zijn. Dit type ontsteking blijft bestaan lang nadat de oorspronkelijke oorzaak/trigger weg is en kan schadelijk zijn voor het lichaam. Om het ontstaan van low grade inflammation te kunnen begrijpen, is het belangrijk om te weten dat je lichaam ontstekingen gebruikt om zich te verdedigen tegen binnendringende micro-organismen. Bij low grade inflammation blijft de ontsteking echter op een laaggradig niveau. Dit in tegenstelling tot een acute infectie, zoals bij een geïnfecteerde wond. In dat geval is er een directe en korte reactie die voornamelijk in één gebied optreedt. Je merkt de ontsteking dan bijvoorbeeld op door roodheid, zwelling, pijn en etter. Laaggradige ontstekingsactiviteit is daarentegen chronisch en beïnvloedt je hele lichaam. Het gevaar bestaat dat de ontstekingen, doordat ze sluimerend in je lichaam aanwezig zijn, je gezondheid op den duur schaden.

Laaggradige Ontstekingen: De Connectie met NF-kB en Inflammasome

Het biologische proces van low grade inflammation is vrij complex. Zo speelt het eiwitcomplex NF-kB een sleutelrol. NF-kB is betrokken bij allerlei cellulaire processen waaronder de aanmaak van ontstekingsmediatoren. Dit zijn stoffen in het lichaam die een ontstekingsreactie bevorderen of reguleren. Wanneer NF-kB voortdurend wordt geactiveerd, kan dit bijdragen aan een overmatige productie van ontstekingsmediatoren. Dit proces bevordert laaggradige ontstekingen.

Een ander eiwitcomplex dat een belangrijke rol speelt in de werking van het immuunsysteem en het ontstaan van ontstekingsprocessen is het inflammasome. Dit eiwitcomplex activeert ontstekingsreacties op schadelijke prikkels in het lichaam. Wanneer het inflammasome overactief wordt, blijft het pro-inflammatoire cytokines produceren.

low grade inflammation

Het gevolg hiervan is dat NF-kB en het inflammasoom constant zorgen voor een verhoogd cytokineniveau. Deze cytokines kunnen op zichzelf nieuwe ontstekingsroutes activeren. Dit creëert een voortdurende cyclus van inflammatie. Hierdoor blijft het proces van laaggradige ontsteking zichzelf voeden, wat resulteert in aanhoudende ontsteking en uiteindelijk leidt tot chronische ontstekingsactiviteit.

Hoe Herken je een Low Grade Inflammation?

Typische symptomen van low grade inflammation zijn vermoeidheid, spierpijn of gewrichtspijn. Ook kun je een griepgevoel zonder koorts , inspanningsintolerantie (PEM) of fibromyalgische klachten ervaren. Verder komen keelpijn en hoofdpijn vaak voor. Bovendien kan een laaggradige ontsteking uitmonden in de hersenen wat neuroinflammatie heet. Symptomen die hierbij horen zijn onder andere slaapproblemen, depressie, prikkelgevoeligheid en onverklaarbare angstklachten.

low grade inflammation, laaggradige ontstekingen

Laaggradige Ontstekingen en de Gevolgen voor je Gezondheid

Een laaggradige ontsteking kan uiteindelijk leiden tot ernstige gezondheidsproblemen, omdat je immuunsysteem voortdurend actief blijft. Dit verhoogt op termijn het risico op auto-immuunziekten zoals reuma, artritis, of de ziekte van Crohn. Daarnaast kunnen ook aandoeningen zoals Parkinson, Alzheimer, of diabetes type 1 zich ontwikkelen.

Hoewel een laaggradige ontsteking kan uitmonden in een auto-immuunziekte is er verschil tussen deze twee aandoeningen. Low grade inflammation is een vorm van auto-inflammatie waarbij voornamelijk de cellen van het aangeboren deel van het immuunsysteem zijn betrokken. Bij een auto-immuunziekte is voornamelijk het aangeleerde deel van het immuunsysteem betrokken en valt het eigen lichaam aan.

De belangrijkste verschillen tussen laaggradige ontstekingen (autoinflammatie) en auto-immuunziekte liggen in de oorsprong, aard en betrokken immuuncellen van de ontstekingsreactie.

Laaggradige Ontstekingen (Autoinflammatie) Auto-immuunziekte
Oorzaak Veroorzaakt door triggers zoals een virus of bacterie, dieet, sedentaire levensstijl, obesitas, stress, toxines. Ook door verstoringen in het darmmicrobioom/darmflora Ontstaat door disfunctie in het immuunsysteem en aanvallen van eigen weefsels; beïnvloed door genetica en omgevingsfactoren zoals infecties en toxines.
Aard Subtiel, aanhoudend en systemisch zonder locatiespecifieke symptomen. Sluimerend en ontwikkelt over lange periode. Specifieker en gericht op bepaalde organen of weefsels met duidelijke, soms ernstige symptomen, zowel acuut als chronisch.
Kenmerken Verhoogde niveaus van inflammatoire markers zoals CRP en cytokinen. Geen specifieke auto-antilichamen aanwezig. Aanwezigheid van auto-antilichamen of autoreactieve T-lymfocyten. Specifieke weefselschade door autoreactieve immuunreacties.
Betrokken immuuncellen Voornamelijk aangeboren immuuncellen zoals macrofagen en neutrofielen. Er zijn geen specifieke immuuncellen, maar betrokkenheid van immuuncellen die weefsels aanvallen is impliciet.

 

Hoe Laaggradige Ontstekingen Leiden tot Vermoeidheid en Verminderde Energie

Laaggradige ontstekingen kunnen een aanzienlijke invloed hebben op de mitochondriën, wat resulteert in verminderde energieproductie. Mitochondriën zijn namelijk de “energiecentrales” van onze cellen waar energie (ATP) wordt geproduceerd uit voedingsstoffen en zuurstof. Deze energie is nodig voor bijna alle lichaamsfuncties.

Laaggradige ontstekingen produceren reactieve zuurstof- en stikstofmoleculen, ook wel ROS en RNS genoemd. Deze moleculen veroorzaken schade aan de mitochondriale membranen en hun genetisch materiaal (mtDNA). Hierdoor vermindert de efficiëntie van de energieproductie.

Tijdens een ontsteking komen er meer ontstekingsmoleculen vrij, zoals TNF-α en IL-6. Deze moleculen kunnen de werking van de mitochondriën verstoren en de efficiëntie van de ATP-productie verminderen.

Door de schade en verstoring produceren de mitochondriën minder ATP. Dit betekent minder beschikbare energie voor de cellen, wat kan bijdragen aan symptomen zoals vermoeidheid, spierzwakte en cognitieve problemen.

Verminderde mitochondriale functie kan op zichzelf meer ontsteking veroorzaken omdat beschadigde mitochondriën meer ROS produceren. Dit creëert een vicieuze cirkel waarin ontsteking en mitochondriale schade elkaar blijven verergeren.

Met andere woorden, laaggradige ontstekingen veroorzaken een “energieschaarste” in het lichaam omdat ze de mitochondriën beschadigen.

Risicofactoren voor Laaggradige Ontstekingsactiviteit

Laaggradige ontstekingen kunnen op allerlei manieren ontstaan. De hoofdoorzaken zijn:

Oorzaak Beschrijving
Levensstijl en Omgevingsfactoren Ongezond dieet met veel suiker, bewerkte voedingsmiddelen en arachidonzuur. Sedentaire levensstijl, slaaptekort en obesitas.
Infecties Infecties door virussen of bacteriën.
Stress Psychologische stress kan bijdragen aan aanhoudende ontstekingsreacties.
Toxines Blootstelling aan luchtvervuiling, sigarettenrook en zware metalen.
Darmmicrobioom Verstoring Dysbiose of een disbalans in de darmflora, SIBO en verhoogde intestinale permeabiliteit (“leaky gut”).
Genetische Factoren Genetische vatbaarheid voor ontstekingen, zoals SNPs (Single Nucleotide Polymorphisms) in Toll-like receptoren.
Oxidatieve Stress Aanhoudende blootstelling aan oxidatieve stress, bijvoorbeeld door uv-straling, geneesmiddelen, alcohol of roken.
Chronische Barrière Disruptie Schade aan beschermende lagen zoals de huid of de darmwand. Parodontitis kan tandvlees kwetsbaar maken voor indringers.
Lichamelijk Trauma Een ongeluk kan low grade inflammation bevorderen, bijvoorbeeld bij whiplash of hersenschudding.
Voedingsgerelateerde Factoren Overmatige consumptie van pro-inflammatoire voedingsstoffen zoals AGEs en omega 6-vetzuren. Tekorten aan voedingsstoffen zoals vitamine D of omega 3-vetzuren. Overgevoeligheid voor voedingsstoffen zoals zuivel, granen, gluten, noten en eieren.

 

Laaggradige Ontstekingsactiviteit: Tips voor Preventie

Nu de gevolgen van laaggradige ontstekingen bekend zijn, wil je wellicht weten wat je zelf aan preventie van deze aandoening kunt doen. Een belangrijke methode is het volgen van een gezond dieet. Bewerkte voedingsmiddelen, transvetten, geraffineerde suikers en overmatig alcoholgebruik kunnen namelijk de ontstekingsactiviteit in je lichaam verhogen. Zorg daarom voor een voedingspatroon dat rijk is aan vezels, mineralen en vitamines. Want deze voedingsstoffen helpen om low grade inflammation tegen te gaan. Verder is het belangrijk om voldoende te slapen, chronische stress te verminderen en regelmatig te bewegen. Ook kunnen voedingssupplementen bijdragen om je immuunsysteem in balans te houden. Je kunt dan denken aan stoffen zoals vitamine D, curcumine, boswellia, resveratrol, vitamine E, vitamine C, EGCG, quercetine of omega 3-vetzuren.

Het Bepalen van de Hoogte van de Laaggradige Ontstekingen in je Lichaam

Er zijn verschillende markers, ofwel indicatoren, om te ontdekken of er low inflammation aanwezig is en hoe ernstig deze is. Hiervoor kunnen we onder andere de volgende stoffen meten in het bloed:

  1. High sensitive CRP (hs-CRP) is een eiwit dat in je bloed toeneemt als er ergens in je lichaam een ontsteking is. Het is heel gevoelig, wat betekent dat zelfs lage niveaus van ontsteking gemeten kunnen worden.
  2. Lipidoxidatie vindt plaats wanneer vetten in je lichaam beschadigd raken door ontsteking, wat weer kan wijzen op onderliggende problemen.
  3. Cytokines zoals IL-1 en IL-6, en TNF-alfa zijn signalerende eiwitten die je immuunsysteem gebruikt om ontstekingsreacties te coördineren. Verhoogde niveaus van deze stoffen wijzen vaak op ontsteking.
  4. Calprotectine in serum is een ander eiwit dat verhoogd kan zijn bij ontstekingen. Daarmee kan het helpen om de ernst van de ontsteking te bepalen.

Behandeling van Low Grade Inflammation: Vraag een Gratis Adviesgesprek aan

Laaggradige ontstekingsactiviteit is een complexe aandoening die vaak ontstaat uit een combinatie van onderliggende oorzaken, waaronder voeding, leefstijl, infecties, en omgevingsfactoren. Deze subtiele, chronische ontsteking kan sluimerend aanwezig zijn en de gezondheid op de lange termijn nadelig beïnvloeden. Virussen en bacteriën, evenals stress en verstoringen in de darmen, spelen een belangrijke rol bij het activeren van het immuunsysteem en het bevorderen van ontstekingsreacties. Bovendien kunnen genetische aanleg en blootstelling aan toxines bijdragen aan dit proces. Het aanpakken van laaggradige ontstekingen vereist een holistische benadering die zich richt op het verbeteren van dieet, levensstijl, darmen, immuunsysteem, mitochondriën, hormonen, stressmanagement en slaapgewoonten. Door deze aspecten aan te pakken, kan men de vicieuze cirkel van ontstekingen doorbreken en de algehele gezondheid bevorderen.

Wil je meer weten over onze behandeling bij low grade inflammation? Maak dan eenvoudig een afspraak met ons voor een gratis adviesgesprek!

Functional medicine
Colorlib Tim Kors 0

Wat is functionele geneeskunde?

De geschiedenis van functionele geneeskunde: van dr. Jeffrey Bland tot dr. Mark Hyman

Voordat we de vraag ‘Wat is functionele geneeskunde?’ beantwoorden, nemen we je even mee terug naar het ontstaan van deze medische wetenschap. Functionele geneeskunde ontstond ruim 40 jaar geleden in Amerika en heeft sindsdien een aanzienlijke invloed op de moderne gezondheidszorg. Dr. Jeffrey Bland, een biochemicus, wordt beschouwd als de grondlegger omdat hij in de jaren 80 deze medische stroming toegankelijk maakte voor het grote publiek. Ook was hij in 1991 medeoprichter van het Institute for Functional Medicine (IFM), dat sinds de oprichting een belangrijke rol heeft in de bevordering van functionele geneeskunde. Bland’s werk en leiderschap hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van nutritionele geneeskunde plus persoonlijke en preventieve gezondheidszorg.

Een andere prominente figuur in de geschiedenis van functionele geneeskunde is dr. Mark Hyman, die als belangrijke voorvechter en leider functionele geneeskunde verder heeft ontwikkeld en gepopulariseerd. Hyman heeft diverse bestsellers geschreven en verschillende functies bekleed binnen het IFM, waaronder die van bestuursvoorzitter. Dankzij de inspanningen van Bland en Hyman heeft functionele geneeskunde wereldwijd bekendheid en erkenning gekregen.

Functionele geneeskunde versus traditionele geneeskunde

Traditionele geneeskunde richt zich meestal op het behandelen van symptomen. Functionele geneeskunde werkt echter holistisch en zoekt naar de diepere oorzaken van ziektes en probeert deze ook te voorkomen. Deze aanpak is heel persoonlijk en kijkt naar zowel de patiënt als zijn of haar omgeving. Artsen in de functionele geneeskunde besteden veel tijd aan het luisteren naar de levensverhalen van hun patiënten. Ook onderzoeken ze uitgebreid hoe genen, de omgeving en leefstijl de gezondheid kunnen beïnvloeden. Daarnaast combineert functionele geneeskunde methoden uit de traditionele Westerse geneeskunde met alternatieve benaderingen. Een belangrijk aspect van functionele geneeskunde is de preventie van gezondheidsproblemen door aanpassingen in voeding en lichaamsbeweging.

De rol van het functionele geneeskundemodel bij het begrijpen van oorzaken van klachten en symptomen

In de functionele geneeskunde wordt de Functional Medicine Matrix ingezet om alle factoren die de gezondheid beïnvloeden te onderzoeken. Dit model maakt de complexe wisselwerking tussen verschillende gezondheids- en ziekteaspecten inzichtelijk. Bovendien is dit analysemodel een waardevol instrument voor de preventie van gezondheidsproblemen. Je kunt namelijk de onderliggende oorzaak van symptomen analyseren en daarmee een route uitstippelen naar een betere of optimale gezondheid zonder klachten.

 

Het Functionele Geneeskunde Analysemodel: een complete aanpak van je gezondheid

Naar de gezondheid van je lichaam richt de Functional Medicine Matrix zich ook op andere levensaspecten die je welzijn beïnvloeden, zoals je levensstijl. Hoe slaap je, beweeg je voldoende, hoe is je sociale leven en ervaar je stress? Verder wordt er veel belang gehecht aan je voedingspatroon. Bovendien wordt in de functionele geneeskunde aandacht besteed aan het persoonlijke levensverhaal van de patiënt en diens mentale, emotionele en spirituele gezondheid. Welke gebeurtenissen van vroeger zijn triggers voor de huidige problemen met je gezondheid?

Voor wie is functionele geneeskunde geschikt?

Zoals je ziet, stelt het Functional Medicine analysemodel ons in staat om inzicht te krijgen in alle facetten die de gezondheid en het welzijn van een patiënt kunnen beïnvloeden. Hierdoor kan er op een veel diepgaandere en meer geïntegreerde manier aan preventie of herstel worden gewerkt. Het is daarom geschikt voor allerlei soorten patiënten, omdat er altijd een behandelplan op maat wordt gemaakt; of je nu streeft naar preventie van gezondheidsproblemen of al een aandoening hebt en geen oplossing kunt vinden bij de traditionele geneeswijzen.

Newmedix helpt je gezondheid met functionele geneeskunde

Newmedix is specialist in functionele geneeskunde. Wil je ontdekken wat ons medisch team voor jouw gezondheid kan betekenen? Maak dan snel een afspraak voor een gratis adviesgesprek!

 

mitochondriën
Colorlib Tim Kors 0

Mitochondriën: Essentieel voor Optimale Energie

Goed werkende mitochondriën: noodzakelijk voor een optimaal energieniveau

Heb je last van vermoeidheid? Dan is een mitochondriale disfunctie mogelijk de oorzaak. In dat geval functioneren je mitochondriën niet goed. Deze organellen, ofwel delen van een lichaamscel met een bepaalde functie, beïnvloeden je algehele energieniveau en je gezondheid. In dit artikel ontdek je meer over de rol van mitochondriën bij vermoeidheid en wat je kunt doen om je energieproductie weer in vorm te krijgen.

Mitochondriën: de energiefabriekjes van je lichaam

Mitochondriën worden ook wel energiefabrieken genoemd. Ze zitten namelijk in iedere lichaamscel, waar ze vetten, koolhydraten en eiwitten omzetten in energie. De energie die hierbij vrijkomt, wordt opgeslagen als adenosinetrifosfaat (ATP) en is onmisbaar voor het functioneren van bijna alle cellulaire processen. Behalve voor de energieproductie van je lichaam spelen mitochondriën een rol in onder andere het reguleren van de celcyclus en de celgroei.

Hoe ons lichaam energie (ATP) maakt:

Ons lichaam haalt energie uit voedsel zoals koolhydraten en vetten. Dit gebeurt in verschillende stappen in onze cellen. Hier is een overzicht van hoe dat precies werkt:

  1. Glycolyse (in het cytoplasma):
    De eerste stap is glycolyse. Hierbij wordt glucose, een soort suiker, afgebroken tot twee moleculen pyruvaat. Dit proces levert een klein beetje energie op, namelijk 2 ATP-moleculen, en een paar moleculen die later in het proces worden gebruikt (NADH). Glycolyse vindt plaats in het vloeibare deel van de cel, het cytoplasma.
  2. Afbraak van vetten (bèta-oxidatie):
    Als er vetten worden afgebroken, gebeurt dit proces in de mitochondriën, de energiefabriekjes van de cel. De vetzuren worden omgezet in acetyl-CoA, een stof die in de volgende stap gebruikt wordt. Dit proces heet bèta-oxidatie.
  3. Citroenzuurcyclus (in de mitochondriën):
    In de citroenzuurcyclus, ook wel de Krebs-cyclus genoemd, wordt acetyl-CoA verder afgebroken. Hierbij ontstaan stoffen zoals NADH en FADH2, die veel energie bevatten en naar de volgende stap gaan. Dit proces levert ook een klein beetje ATP en koolstofdioxide (CO₂) op.
  4. Elektronentransportketen (ETC) en ATP-productie (in de mitochondriën):In deze laatste stap worden de NADH en FADH2-moleculen gebruikt om een groot aantal ATP-moleculen te maken. De elektronen die ze vervoeren, worden door de elektronentransportketen getransporteerd, waarbij energie vrijkomt. Deze energie wordt gebruikt om protonen (H+) door de membraan van de mitochondriën te pompen, wat een gradiënt creëert.


Rol van zuurstof:

Aan het einde van de elektronentransportketen komt zuurstof in beeld. Zuurstof fungeert als de “eindelektronenacceptor”, wat betekent dat het de elektronen opneemt die door de keten zijn gegaan. Zonder zuurstof kan deze stap niet plaatsvinden, waardoor het hele proces stopt. Zuurstof bindt met de elektronen en protonen om water te vormen. Dit is een cruciale stap, want zonder zuurstof kunnen de elektronen nergens naartoe, en kan er geen ATP meer worden gemaakt.Vervolgens gebruikt een speciaal enzym, ATP-synthase, deze protonengradiënt om ATP te maken uit ADP. Dit proces heet oxidatieve fosforylatie, en het is hier dat het grootste deel van de ATP (ongeveer 30-34 moleculen per glucose) wordt geproduceerd.

Vermoeidheid door mitochondriale disfunctie

Om voldoende energie te produceren voor je lichaamscellen, heb je optimaal functionerende mitochondriën nodig. Wanneer deze niet goed werken, wordt er minder ATP (adenosinetrifosfaat) aangemaakt, wat resulteert in een tekort aan energie voor de cellen. Dit heeft vooral grote gevolgen voor organen met een hoge energiebehoefte, zoals de hersenen, spieren, lever, hart en nieren, die respectievelijk ongeveer 20%, 22%, 21%, 9% en 8% van de totale energie van het lichaam verbruiken. Een volwassen man recyclet per dag ongeveer 80 kilo aan ATP, de belangrijkste energiedrager van het lichaam. Dit betekent dat ATP-moleculen voortdurend worden afgebroken en weer opnieuw worden opgebouwd in een proces dat continu plaatsvindt, omdat cellen constant energie nodig hebben. ATP wordt dus niet in één keer aangemaakt, maar telkens hergebruikt. Wanneer de mitochondriën, de energiecentrales van de cellen, niet goed functioneren, verloopt dit proces van ATP-productie en recycling minder efficiënt. Hierdoor kan het lichaam niet voldoende energie leveren om essentiële functies te ondersteunen, wat snel merkbaar kan zijn. Dit energietekort uit zich vaak in klachten zoals vermoeidheid, spierpijn, depressie en concentratieproblemen, omdat de organen en systemen die veel energie verbruiken niet meer optimaal kunnen werken

Aandoeningen gerelateerd aan mitochondriale disfunctie

Mitochondriale disfunctie kan leiden tot een scala aan gezondheidsproblemen, waaronder het chronisch vermoeidheidssyndroom, fibromyalgie en depressie. Ook neurodegeneratieve ziekten, zoals Alzheimer en Parkinson, kunnen optreden. Verder kan door een mitochondriale disfunctie het metabolisme verstoord raken, wat kan leiden tot diabetes en obesitas. Verder spelen niet goed functionerende mitochondriën een rol bij hart- en leveraandoeningen en kanker. Ook kan een verstoorde werking van de mitochondriën het verouderingsproces versnellen.

Hoe kan ik mijn mitochondriën gezond houden?

Zoals je ziet, is het belangrijk om een mitochondriale disfunctie te voorkomen. De mitochondriale functie kun je aanzienlijk verbeteren door verschillende leefstijlfactoren aan te passen. Allereerst is regelmatige lichaamsbeweging onmisbaar. Door fysieke stress op het lichaam uit te oefenen, stimuleert dit de mitochondriale biogenese, wat betekent dat er meer mitochondriën worden gevormd om energie te produceren.

Voeding speelt ook een doorslaggevende rol. Zo kan het volgen van het Mitochondriale Voedingsplan helpen. Dit is rijk aan B-vitamines, carnitine, co-enzym Q10, vitamine C en alfaliponzuur. Deze voedingsstoffen zijn noodzakelijk voor een optimale energiestofwisseling.

Een andere belangrijke factor is slaap. Kwalitatieve slaap herstelt en repareert cellulaire schade, wat cruciaal is voor de mitochondriale gezondheid.

Stressmanagement moet eveneens aandacht krijgen. Chronische stress kan namelijk leiden tot een verhoogde productie van vrije radicalen, wat mitochondriale schade kan veroorzaken. Methoden zoals mindfulness en meditatieve praktijken kunnen helpen bij het verlagen van stressniveaus.

Tot slot speelt periodiek vasten, zoals intermittent fasting, een rol in het stimuleren van autofagie. Dit is een proces waarbij beschadigde mitochondriën worden opgeruimd en vervangen door nieuwe.

Door deze leefstijlfactoren op een gebalanceerde manier te integreren kun je je algemene mitochondriale functie versterken. Daarmee kan ook je energieniveau en je algehele gezondheid aanzienlijk verbeteren.

Fission en fusion: een unieke eigenschap van mitochondriën

Om onze cellen gezond te houden en goed te laten functioneren gebruiken mitochondriën een uitzonderlijke methode. Ze kunnen zich namelijk splitsen (fission) en fuseren (fusion).

Fission is het proces waarbij een mitochondrion zich splitst in twee kleinere. Dit gebeurt vaak wanneer er een beschadiging is of als de cel extra energie nodig heeft. Door te splitsen, kunnen deze kleinere mitochondriën gemakkelijker worden herkend en gerepareerd of afgebroken door de cel. Dit helpt om de celomgeving gezond te houden.

Aan de andere kant hebben we fusion, waarbij twee mitochondriën samensmelten tot één groter mitochondrion. Dit is belangrijk voor het delen van materialen, zoals DNA en andere essentiële componenten, tussen mitochondriën. Dit proces helpt om schade te herstellen en zorgt ervoor dat mitochondriën efficiënt kunnen blijven werken.

Het evenwicht tussen fission en fusion is essentieel voor de cellulaire gezondheid. Verstoringen in deze processen kunnen worden geassocieerd met verschillende ziekten: van neurodegeneratieve aandoeningen, zoals multiple sclerose, tot stofwisselingsziekten.

Ontdek wat mitochondriale biogenese inhoudt

Mitochondriale biogenese is het proces waarbij nieuwe mitochondriën worden gevormd in een cel. Dit proces is onmisbaar voor de energieproductie en het behoud van je celgezondheid.

Biogenese van mitochondriën wordt gereguleerd door de coactivator PGC-1α (peroxisome proliferator-activated receptor gamma coactivator 1-alpha). Factoren zoals lichaamsbeweging, vasten en blootstelling aan koude kunnen de expressie van PGC-1α verhogen. Dit leidt tot een verhoogde mitochondriale activiteit en een verbeterde vetzuuroxidatie. Naast PGC-1α zijn er andere genen en eiwitten betrokken bij dit proces, waaronder NRF-1, NRF-2, en TFAM. Deze werken samen om zowel de mitochondriale DNA-replicatie als de synthese van mitochondriale eiwitten te stimuleren.

Voeding speelt ook een cruciale rol bij mitochondriale biogenese. Nutriënten zoals omega 3-vetzuren, resveratrol en alfa-liponzuur kunnen deze processen ondersteunen. Door het bevorderen van zowel mitochondriale biogenese als gezonde levensstijlkeuzes, kun je de algemene cel- en orgaangezondheid verbeteren en mogelijk het verouderingsproces vertragen.

Zware metalen: een gevaar voor je mitochondriën

Bepaalde zware metalen en toxines kunnen de mitochondriale functie aanzienlijk verstoren. Lood, kwik, cadmium en arsenicum zijn de meest schadelijke.

Blootstelling aan lood kan leiden tot de remming van essentiële enzymen in de mitochondriën. Hierdoor vermindert de ATP-productie en verhoogt de oxidatieve stress. Kwik, vooral methylkwik, interfereert met de elektronentransportketen, wat leidt tot verminderde cellulaire energie en verhoogde productie van reactieve zuurstofsoorten (ROS). Overmatige ROS-productie kan mitochondriale DNA-schade veroorzaken, wat bijdraagt aan dysfunctie.

Arsenicum werkt als een mitochondriaal toxine door de productie van ATP te verstoren via directe interactie met enzymen in de glycolytische en oxidatieve fosforyleringsroutes.

Cadmium bindt aan mitochondriale membraanproteïnen en verstoort de integriteit van membraanpotentiaal, wat essentieel is voor ATP-synthese. Dit kan vooral in de nieren en lever leiden tot verhoogde afsterving van de cellen. Deze organen zijn erg belangrijk voor de ontgifting van je lichaam.

De genoemde zware metalen verhogen ook allemaal de oxidatieve stress door het uitputten van antioxidanten zoals glutathion, wat verder mitochondriale schade en celdood bevordert. Aanpassing van je levensstijl en voedingsinterventies, zoals het verhogen van de antioxidantinname en het vermijden van blootstelling aan deze toxines, kunnen helpen bij het beschermen van de mitochondriale functie.

De invloed van gifstoffen op de gezondheid van je mitochondriën

Gifstoffen hebben aanzienlijke negatieve effecten op de mitochondriale functie. Enkele van de belangrijkste vergiffen zijn de organofosfaten en organochloor. Deze pesticiden kunnen de productie van ATP verminderen door de activiteit van belangrijke enzymen in de mitochondriale ademhalingsketen te verstoren.

Naast de directe beïnvloeding van enzymen, kunnen gifstoffen ook bijdragen aan oxidatieve stress in de cellen. Ze verhogen de productie van reactieve zuurstofsoorten (ROS), wat leidt tot schade aan mitochondriaal DNA, eiwitten en lipiden. Deze oxidatieve stress kan verder apoptose (geprogrammeerde celdood) of necrose (onbeheerste celdood) veroorzaken.

Een ander voorbeeld van een schadelijke stof is acetaminophen, beter bekend als paracetamol, dat vaak opduikt in lijsten van mitochondriale beschadigers. Acetaminophen interfereert met de mitochondriale synthese en ATP-productie, ofwel ze verstoren de energieproductie in de cellen. Daarom kun je beter geen paracetamol op chronische basis gebruiken.

Het is voor je mitochondriale gezondheid dus van groot belang om zo min mogelijk blootgesteld te worden aan deze gifstoffen. Zo kun je bijvoorbeeld biologische producten eten. Ook kun je de schade door gifstoffen verminderen door te zorgen dat je een dieet volgt dat rijk is aan antioxidanten. Daarbij kunnen supplementen, zoals sulforafaan en resveratrol, je helpen de schade door oxidatieve stress te verminderen.

De rol van voeding bij de werking van mitochondriën

Er zijn verschillende stoffen belangrijk voor de aanmaak van ATP in de mitochondriën. Dit zijn de mineralen ijzer en magnesium. Ook de vitamines B12, B6, foliumzuur en K2 spelen een belangrijke rol. Verder zijn de volgende co-enzymen, aminozuren, vetzuren en andere stoffen belangrijk voor de optimalisatie van je ATP-productie: Q10, NAD+, D-ribose, Carnitine, Taurine, Omega-3

Ten slotte kunnen vrije radicalen de werking van je mitochondriën ondermijnen. De tegenstanders van deze stoffen zijn antioxidanten, zoals alfaliponzuur.

Mitochondriale disfunctie: een samenvatting

Zoals je ziet, kan mitochondriale disfunctie worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder genetische variaties in het mitochondriale DNA. Ook voedingsstoftekorten (zoals te weinig B-vitamines, ijzer, Q10 of carnitine), milieuverontreinigende stoffen, chronische laaggradige ontstekingen en oxidatieve stress kunnen de normale werking van de mitochondriën verstoren.

Daarnaast zijn er medicijnen die het functioneren van je mitochondriën benadelen. Paracetamol  hebben we al eerder in dit artikel genoemd. De andere medicijnen zijn: Statines, Aspirine, Antipsychotica, SSRI’s, Metformine, Bètablokkers, Steroïden

Bovendien zijn er leefstijlfactoren die zorgen voor een verminderde mitochondriale functie, zoals het drinken van te veel alcohol of drugsgebruik. Ook een te suikerrijke voeding en een inactieve leefstijl kunnen een mitochondriale disfunctie veroorzaken.

Het gevolg van een mitochondriale disfunctie is een afname van de ATP-productie en een toename van oxidatieve stoffen die de mitochondriën nog verder kunnen beschadigen. Dit kan leiden tot een scala aan gezondheidsproblemen, waaronder het chronisch vermoeidheidssyndroom, fibromyalgie, depressie en neurodegeneratieve ziekten.

Door leefstijlfactoren aan te pakken, voeding te optimaliseren en oxidatieve stress en ontstekingen te verminderen, kun je de mitochondriale functie ondersteunen en de energie- en ATP-aanmaak verbeteren.

Newmedix: een persoonlijke aanpak voor gezonde mitochondriën

Wordt je beperkt door vermoeidheid? Laat Newmedix je dan helpen aan een optimale energieproductie van je lichaam. Ook als je al gehoord hebt dat je vermoeidheid niet te verhelpen valt of waarschijnlijk een psychische oorzaak heeft, is er een grote kans dat wij je weer kunnen begeleiden naar een energiek leven. Wij gaan namelijk op zoek naar de onderliggende oorzaken van je mitochondriale disfunctie. Zo kunnen we de bron van je vermoeidheid aanpakken en je mitochondriën helpen om hun taak als energieproducent weer goed uit te voeren.

Wil je meer weten? We leggen je graag de mogelijkheden uit voor je herstel. Maak daarom gerust een afspraak voor een gratis adviesgesprek!

Meer weten?… luister naar onze podcast:

Telomeren antiaging
Colorlib Tim Kors 0

Anti-aging van binnenuit met NAD+ en Resveratrol

Anti-aging van binnenuit? Het verouderingsproces is een strijd die moeilijk te winnen valt. Toch komen er de laatste tijd hoopvolle geluiden uit de wetenschap over anti-aging, het vertragen van veroudering. Newmedix volgt deze revolutionaire ontwikkelingen op de voet. Graag delen we in dit artikel de nieuwste wetenschappelijke inzichten op het gebied van een anti-aging behandeling. Ook ontdek je wat in dit proces de rol is van NAD+ en resveratrol.

David Sinclair en Elizabeth Blackburn: leidende wetenschappers in anti-aging

Door het werk van de moleculair biologen David Sinclair en Elizabeth Blackburn weten we dat NAD+ en resveratrol een belangrijke rol kunnen spelen bij anti-aging, het tegengaan van veroudering. Beide wetenschappers zijn aanvoerders in het wetenschappelijke onderzoek naar anti-aging of zelfs omkering van het verouderingsproces.

De Australische Sinclair is professor aan de Harvard Medical School en doet onderzoek naar cellulaire verjonging en anti-aging. Hij is regelmatig in de prijzen gevallen voor zijn publicaties over het effect van voeding, levensstijl en genetica op het verouderingsproces.

Elizabeth Blackburn is van Australisch-Amerikaanse afkomst en is hoogleraar aan de Universiteit van Californië. Ze heeft naam gemaakt met een revolutionair onderzoek naar telomeren. Haar bevindingen hebben tot meer inzicht in de verouderingsprocessen van ons lichaam geleid en ook tot nieuwe behandelmethodes voor diverse ziektes. Blackburn heeft voor haar werk ook veel prijzen ontvangen. De kroon op haar wetenschappelijk onderzoek is de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde die ze in 2009 samen met bioloog Jack Szostak en moleculair bioloog Carol Greider won.

Anti-aging behandeling: de belangrijkste processen die bijdragen aan veroudering

Uit recent wetenschappelijk onderzoek blijkt dat er zeven belangrijke biochemische processen zijn om je cellen te beschermen tegen veroudering. Dit zijn:

1.Telomerase activeren:
Telomeren zijn de uiteinden van chromosomen, de lange strengen van genetisch materiaal (DNA) die zich in de kern van een cel bevinden. Tijdens de celdeling worden de telomeren steeds korter omdat er bij elke celdeling een stukje telomeer verloren gaat. Dit proces wordt ook wel telomerverkorting genoemd. Uiteindelijk, wanneer de telomeren te kort worden, stopt de celdeling en sterft de cel af. Telomeren verkorting is een belangrijk onderdeel van het verouderingsproces. Telomerase is een enzym dat helpt de telomeren te beschermen tegen versneld korter worden. 

2.AMPK activeren:
AMPK staat voor Adenosine Monophosphate-Activated Protein Kinase, het is een enzym dat een belangrijke rol speelt in de stofwisseling van de cel. Het activeren van dit enzym heeft cel verjongende effecten. 

3.Mtor remmen:
Mtor is een fascinerend eiwit dat een sleutelrol speelt in de biologie van veroudering. Het bevindt zich in vrijwel alle cellen van het lichaam, van de hersenen tot de spieren en organen. Door de jaren heen is er steeds meer bewijs verzameld dat een overactieve mTOR-activiteit geassocieerd kan worden met verschillende ouderdomsgerelateerde ziekten. 

4.Overmatige oxidatie verlagen:
Langdurig te hoge oxidatie in de cellen zorgt voor versnelde aftakeling van cellen en daarmee versnelde veroudering. 

5.Low grade inflammation verlagen:
Chronische laaggradige ontsteking kunnen bijdragen aan celveroudering.

6.SIRT-genen activeren:
SIRT-genen, ook wel bekend als Sirtuins, zijn een familie van genen die betrokken zijn bij verschillende biologische processen, waaronder de regulatie van celveroudering en metabolisme. Ze worden ook wel beschouwd als ‘anti-aging’ genen, omdat ze zijn betrokken bij het vertragen van verouderingsprocessen en het verbeteren van de gezondheid op lange termijn. SIRT-genen produceren Sirtuïne-eiwitten die betrokken zijn bij het reguleren van verschillende cellulaire processen, zoals DNA-reparatie, celstofwisseling, energieproductie en celgroei. De activiteit van Sirtuïne-eiwitten wordt gestimuleerd door het co-enzym NAD+, dat afneemt naarmate we ouder worden. Daarom wordt gedacht dat het stimuleren van de activiteit van Sirtuïne-eiwitten kan helpen om de gezondheid te verbeteren en de veroudering te vertragen.
Een van de belangrijkste manieren waarop SIRT-genen bijdragen aan anti-aging is door het bevorderen van de gezondheid van de mitochondriën, de energiecentrales van de cel. SIRT-genen kunnen de mitochondriale functie verbeteren en het aantal beschadigde mitochondriën verminderen. Dit kan bijdragen aan anti-aging, het verminderen van oxidatieve stress en het verminderen van celveroudering.

7.PGC-1alpha activeren:
PGC-1alpha (peroxisoom-proliferator-geactiveerde receptor gamma co-activator 1-alpha) is een eiwit dat in verschillende soorten cellen in ons lichaam kan voorkomen. Het is bijvoorbeeld aanwezig in spiercellen, levercellen, hersencellen, vetcellen en hartcellen.PGC-1alpha speelt een belangrijke rol bij het reguleren van de energiehuishouding in deze cellen. Zo kan het bijvoorbeeld helpen bij de aanmaak van mitochondriën, de energiefabriekjes in onze cellen. Ook kan het de stofwisseling van glucose en vetzuren reguleren, en helpen bij het beschermen van cellen tegen oxidatieve stress. Recent onderzoek suggereert dat PGC-1alpha ook betrokken is bij het verouderingsproces. Studies hebben aangetoond dat de expressie van PGC-1alpha afneemt naarmate we ouder worden, wat kan bijdragen aan leeftijdsgebonden afnames in mitochondriale functie en energiemetabolisme. Bovendien is aangetoond dat PGC-1alpha anti-verouderingseffecten heeft in verschillende diermodellen. Zo blijkt uit onderzoek dat het verhogen van de expressie van PGC-1alpha de levensduur kan verlengen en leeftijdsgebonden ziekten kan vertragen bij muizen.

NAD+ en resveratrol bij anti-aging: wat zijn dat?

NAD+ is een co-enzym dat voluit nicotinamide-adenine-dinucleotide heet. Het zit in je cellen en heeft de functie van een biochemische elektronendrager. NAD+ is een co-Resveratrolenzym zonder elektronen en kan daardoor elektronen opnemen. Volgens de onderzoeken is NAD+ daardoor onmisbaar voor de energieproductie van je cellen, waardoor het een belangrijke rol speelt in anti-aging. Ook is NAD+ betrokken bij diverse andere processen die te maken hebben met de conditie van lichaamscellen.

Resveratrol is een ander hulpmiddel in de strijd tegen veroudering. Dit polyfenol komt voor in verschillende planten, maar is vooral te vinden in druiven, bessen en pruimen.

Resveratrol heeft net als NAD+ invloed op verschillende lichaamsprocessen die een rol spelen bij veroudering. 

Het effect van resveratrol en NAD+ op telomeren en telomerase

Telomeren zijn beschermende kapjes op de uiteindes van je chromosomen. Deze kapjes worden naarmate je ouder wordt steeds korter. Bij elke celdeling verkorten telomeren en uiteindelijk kunnen ze niet meer functioneren. Dat kan op den duur schadelijk zijn voor je lichaam, want telomeren geven aan hoe vaak een cel zich kan delen voordat deze afsterft. Ze zijn daardoor essentieel voor de levensduur van je cellen.

Het korter worden van telomeren is een van de factoren van het verouderingsproces. Ook kunnen er ziektes en aandoeningen optreden die gerelateerd zijn aan het ouder worden, zoals hart- en vaatziekten, diabetes en kanker. Wanneer je een ongezonde levensstijl hebt of blootstaat aan chemische stoffen, kan dit proces worden versneld. 

Het goede nieuws is dat er naast gezonde voeding, voldoende lichaamsbeweging en goed omgaan met stress, nog een troef is. Je lichaam beschikt namelijk over het enzym telomerase dat de telomeren opnieuw kan verlengen. Hierbij kan resveratrol zorgen dat telomerase beter werkt. NAD+ heeft op zijn beurt een positieve invloed op de stabilisatie van de telomeren

De invloed van NAD+ en resveratrol op mTOR

Mammalian target of rapamycin of korter gezegd, mTOR, heeft een belangrijke functie in het reguleren van de groei en metabolisme in je lichaamscellen. Wanneer je lichaam voldoende voedingsstoffen heeft, stimuleert dit eiwit de celgroei. Een te actieve mTOR kan daardoor ook een nadeel zijn. Door overmatige celgroei kunnen je cellen en weefsels namelijk sneller verouderen. 

Voldoende lichaamsbeweging, minder calorieën eten of zelfs vasten, kunnen een te actieve mTOR tegengaan. Daarnaast helpen een resveratrolbehandeling en een NAD-behandeling om het eiwit af te remmen.

AMPK en de resveratrolwerking

AMPK is een enzym dat voluit adenosine-monofosfaat-geactiveerd-proteïne-kinase heet. De taak van AMPK is te zorgen dat je cellen genoeg energie hebben, wanneer er een tekort dreigt. Het enzym heeft verder een belangrijk aandeel in meerdere lichamelijke processen, waaronder veroudering. 

Resveratrol kan de activiteit van AMPK verhogen, wat de kans op ontstekingen verkleint. Ook heeft een actievere AMPK een gunstige invloed op de werking van de mitochondriën. Op die manier kan resveratrol je helpen om langer te leven.

Ga een teveel aan oxidatie tegen met resveratrol en NAD+

In je lichaam vinden chemische processen plaats waarbij elektronen door atomen, moleculen of ionen worden afgestaan aan een soortgenoot. Dit heet oxidatie. Hierbij komen vrije radicalen vrij. Wanneer er te veel vrije radicalen in je lichaam komen, ontstaat er oxidatieve stress. Dit kan je lichaamscellen beschadigen, waardoor de veroudering van je lichaam wordt versneld

De aanmaak van vrije radicalen wordt versterkt door negatieve factoren van buitenaf, zoals luchtvervuiling, stress, uv-stralen, tabaksrook en ongezonde voeding. Gelukkig heb je ook een bondgenoot en dat zijn de antioxidanten. Deze stoffen helpen je lichaam met het neutraliseren of afbreken van de vrije radicalen. Antioxidanten kun je via je voeding binnenkrijgen. De vitamines C en E zijn onder andere sterke antioxidanten.

Een gezonde levensstijl, een dieet met goede voedingsstoffen en voldoende lichaamsbeweging helpen je aan de juiste balans tussen oxidatie en antioxidanten. Verder kan resveratrol bijdragen aan het verminderen van de oxidatie. Daarbij helpt NAD+ om de gevolgen van een teveel aan oxidatie te verminderen. 

Zet NAD+ en resveratrol in tegen low-grade inflammation

Low-grade inflammation ontstaat wanneer je immuunsysteem langdurig een beetje wordt geactiveerd. Dit is een chronische ontsteking die kan bijdragen aan het ontwikkelen van chronische ziektes en de veroudering van je lichaamscellen. De ontstekingsstoffen kunnen namelijk schadelijk zijn voor je weefsels en organen. Low-grade inflammation kan ontstaan door slechte voeding, te weinig beweging, overgewicht, roken, slaapgebrek en te veel stress. 

Een gezonde levensstijl met stressmanagement en voldoende lichaamsbeweging kan de ontwikkeling van low-grade inflammation tegengaan. Ook een gezond voedingspatroon speelt een rol bij het afremmen van deze chronische ontsteking. Zeker als je in je voeding let op ontstekingsremmende voedingsstoffen als omega-3-vetzuren, vitamine D, kurkuma en resveratrol. Verder kan het verhogen van de NAD+-gehaltes in je lichaam de low-grade inflammation verminderen.

Anti-aging: de wisselwerking tussen verschillende lichamelijke processen

Belangrijk om te weten is dat de verouderingsprocessen elkaar kunnen versterken. Zo kan oxidatie de telomeren verkorten door het DNA van je cellen te beschadigen. De ontstekingsreacties die optreden bij low-grade inflammation kunnen ook zorgen voor de verkorting van telomeren. Kun je een proces omkeren, dan heb je dus een win-winsituatie.

Combineer NAD+ en resveratrol met andere stoffen voor een optimale anti-aging behandeling

Een resveratrolbehandeling en een NAD+ behandeling kunnen dus op meerdere fronten een gunstige invloed hebben op het afremmen van het verouderingsproces. Maar er zijn nog meer mogelijkheden. Veroudering is namelijk het gevolg van een complex biologisch samenspel in je lichaam. Zo zijn er een hele reeks stoffen die een gunstige invloed hebben op de oxidatie, mTOR, AMPK, telomerase, low-grade inflammation, SIRT-genen en PGC-1alpha.Hiermee helpen ze niet alleen met het vertragen van het verouderingsproces, maar maken ook de kans groter om gezond ouder te worden. Dit komt doordat deze stoffen net als resveratrol en NAD ook de kans op leeftijdsgebonden ziekten kunnen verlagen:

Alfaliponzuur:
Dit zwavelhoudende vetzuur komt van nature voor in je lichaam. De productie ervan neemt af naarmate je ouder wordt. Je kunt het vetzuur in verschillende voedingsmiddelen vinden, waaronder lever en spinazie. Supplementen met alfaliponzuur zijn echter makkelijker opneembaar en bevatten grotere hoeveelheden.

Alfa-ketoglutaraat:
Alfa-ketoglutaraat is een ketozuur dat door je lichaam wordt geproduceerd. Je kunt het dus niet uit voeding halen. Wel kan de aanmaak ervan worden beïnvloed door je voeding en levensstijl. Ook kun je alfa-ketoglutaraat via supplementen innemen.

EGCG:
EGCG (epigallocatechinegallaat) is een krachtige antioxidant die voorkomt in groene thee. Als een type catechine, een polyfenolische verbinding, helpt EGCG bij het neutraliseren van vrije radicalen en het voorkomen van celbeschadiging

Vitamine D:
Niet alleen voor een anti-aging behandeling, maar ook voor je algehele gezondheid is vitamine D essentieel. Uit onderzoek blijkt dat veel volwassenen te weinig van deze vitamine hebben, waardoor er een grotere kans bestaat op bijvoorbeeld osteoporose. Zonlicht zorgt voor de aanmaak van vitamine D. Ook is vette vis een goede leverancier van vitamine D. 

Omega 3-vetzuren:
Deze essentiële vetzuren vind je vooral in vette vis, noten, zaden en plantaardige oliën.

Quercitine:
Quercitine is een natuurlijk voorkomende flavonoïde, een type polyfenol, dat voorkomt in verschillende plantaardige voedingsmiddelen, zoals appels, uien, bessen en groene thee. Vanuit het anti-aging perspectief wordt quercitine vaak bestudeerd vanwege zijn potentiële antioxidatieve en ontstekingsremmende eigenschappen.

Berberine:
Berberine is een bioactieve stof die in verschillende planten zit. Het wordt uit deze planten gewonnen en verwerkt in supplementen.

Curcumine:
Curcumine is een kleurstof uit de wortelstokken van de kurkumaplant. Het stofje zit in de specerij kurkuma, maar je kunt het ook als supplement slikken.

Astragalus:
Astragalus is een kruid dat in China al eeuwen wordt gebruikt voor het verhogen van de weerstand. In Nederland staat het ook bekend als de vlezige hokjespeul. Astralagus is onder andere als thee verkrijgbaar, maar ook bestaan er supplementen van.

Ashwaganda:
Ashwagandha stamt uit de traditionele Indiase geneeskunde en wordt al eeuwen gebruikt om het menselijke lichaam te helpen met een lang en gezond leven. 

Sulforafaan:
Deze stof zit in kruisbloemige groenten, zoals broccoli. Zorg wel dat je deze groenten zo vers mogelijk eet, want dan is het gehalte aan sulforafaan het hoogste. Ook door de bereiding kan sulforafaan verloren gaan. Het beste is daarom om kruisbloemige groenten even kort te stomen.

NAC (N-acetylcysteïne):
Je lichaam zet het aminozuur NAC om in de glutathion. Dit is een krachtige antioxidant die je cellen beschermt tegen schadelijke oxidatie.  

Q10:
Dit co-enzym is een antioxidant die als supplement verkrijgbaar is. Maar ook vind je het in verschillende voedingsmiddelen, waaronder vette vis, noten, vlees, en donkergroene groenten.

Carnosine
Carnosine zit van nature in je spieren. Je kunt het ook uit je voedsel halen via vlees, vis en gevogelte. Verder zijn er supplementen met carnosine verkrijgbaar. 

Hieronder vind je een samenvatting van de effecten van bepaalde stoffen op de biochemische processen die celveroudering tegengaan. Zoals blijkt uit het overzicht hebben NAD+, Resveratrol, Alfaliponzuur, Alfa-ketoglutaraat, Vitamine D en EGCG een gunstig effect op alle zeven celverjongende processen. (zie wetenschappelijke referenties nr 1 t/m 62)

NAD-resveratrol

Welke onderzoeken kunnen iets zeggen over de veroudering van je lichaam?

Zoals gezegd draait een anti-aging behandeling om allerlei verschillende lichaamsprocessen. Daarbij is ieder lichaam verschillend. Misschien heeft een resveratrolbehandeling de beste werking voor jou? Of misschien biedt een NAD-behandeling meer voordelen? Maar het kan ook zijn dat beide anti-aging behandelingen voor jou de beste optie is in combinatie met een van de andere methodes.

Om uit te vinden hoe het staat met de veroudering van je lichaam en welke behandelingen het beste voor jou zijn, kunnen we verschillende onderzoeken doen. Zo kunnen we via een telomerenonderzoek ontdekken wat de lengte van je telomeren zijn en daardoor zien wat je cellulaire leeftijd is. Een onderzoek naar de lipidoxidatie en DNA-oxidatie geven inzicht in welke factoren de oxidatie versnellen of vertragen en hoe we hier invloed op kunnen uitoefenen. Ook speelt je bloedsuikerspiegel een belangrijke rol bij veroudering. Hoe het hiermee staat, kunnen we uitvinden via een onderzoek naar de Hba1c. Dit geeft aan hoe hoog je gemiddelde bloedsuikerspiegel is gedurende enkele maanden.

We kunnen nog meer informatie halen uit biologische reacties. Zo maakt je lichaam geoxideerd LDL als gevolg van vrije radicalen en oxidatieve stress. Ontstekingsprocessen kunnen we weer onderzoeken aan de hand van het ferritine- en CRP-niveau. Ferritine en CRP zijn eiwitten, waarbij een hoge aanwezigheid kan duiden op ontstekingsprocessen die betrokken zijn bij veroudering. Ook kunnen we zien of je immuunfunctie ondersteuning nodig heeft aan de hand van een onderzoek naar de NK-cellen in je lichaam. Dit zijn witte bloedcellen die in actie komen tegen virussen en kankercellen. Verder kunnen we bekijken hoe het gesteld is met de hoeveelheid antioxidanten in je lichaam door het gehalte aan glutathion en het coenzym Q10 te onderzoeken.

Tenslotte is het belangrijk om te weten of je voldoende voedingsstoffen binnenkrijgt. Dit kunnen we doen aan de hand van een algeheel vitamine- en mineralenprofiel. Verder spelen enkele vitamines en mineralen een extra belangrijke rol bij veroudering. Zo is vitamine D essentieel voor gezonde botten en spieren en heb je zink weer nodig voor een gezonde huid, haardos en nagels. Ook vitamine K2 is belangrijk voor je botten en helpt ook je hart om gezond te blijven. Naast vitamine D heb je ook magnesium nodig voor gezonde spieren.

Aandoeningen en veroudering

Verschillende aandoeningen vertonen sterke samenhang met veroudering, zoals dementie, kanker, Alzheimer, diabetes en hart- en vaatziekten. Naarmate we ouder worden, neemtanti-aging and diseases het risico op deze ziektes toe. Gelukkig groeit het bewijs dat het toepassen van effectieve anti-verouderingsstrategieën kan helpen om veroudering te vertragen en mogelijk deze aandoeningen te voorkomen

Gratis Adviesgesprek: ga veroudering tegen met de hulp van Newmedix

Telkens weer blijkt uit alles dat een gezonde levensstijl bijdraagt aan het gezond en fit ouder worden. Hierbij kun je denken aan diverse aspecten, zoals intermittent vasten, een mediterraan dieet, krachttraining, meditatie, koude therapie en ademhalingsoefeningen.  Daarbij kunnen de behandelingen met NAD+ en resveratrol helpen om je lichaam zo lang mogelijk jong te houden. Bovendien kunnen ze ook bijdragen aan je gezondheid en het risico verlagen op ziektes die op oudere leeftijd voorkomen. 

Naast een gezonde levensstijl en behandelingen met NAD+ of resveratrol, kunnen we je ook helpen met de overige strategieën voor anti-aging. Het team van Newmedix bespreekt ze graag met je. Ook kunnen we door middel van verschillende onderzoeken je lichamelijke situatie op het gebied van veroudering in kaart brengen.

Maak voor meer informatie gerust een afspraak voor een gratis adviesgesprek

Colorlib Isabelle Arts 0

Verstoord oestrogeenmetabolisme verhoogt risico op endometriose, PMS, PCOS, PMDD en kanker

Verstoord oestrogeenmetabolisme verhoogt risico op endometriose, PMS, PCOS, PMDD en kanker

Oestrogeen staat bij velen bekend als het vrouwelijk geslachtshormoon. Het speelt dan ook een grote rol in de menstruatiecyclus, vruchtbaarheid en zwangerschap van de vrouw. Maar oestrogeen komt niet alleen bij vrouwen voor. Ook mannen hebben kleine hoeveelheden van dit hormoon in hun lichaam, bijvoorbeeld in de testikels.

Hoe goed ons lichaam oestrogeen produceert, gebruikt en elimineert, hangt af van het oestrogeenmetabolisme. In sommige gevallen raakt dit oestrogeenmetabolisme verstoord. Bijvoorbeeld voeding, stress, genetica, toxines en gezondheidsproblemen als anorexia nervosa, hypothyreoïdie en auto-immuniteit beïnvloeden het oestrogeenmetabolisme.

Lees in dit artikel meer over wat een verstoord oestrogeenmetabolisme inhoudt, welke symptomen daarbij horen, wat de gevolgen zijn van een oestrogeentekort of oestrogeendominantie en hoe je de balans van het oestrogeenmetabolisme herstelt.

Oestrogeen betekenis: wat is het eigenlijk?

Voordat we ingaan op een verstoord oestrogeenmetabolisme, is het belangrijk dat je begrijpt wat oestrogeen precies is. Het betreft namelijk meer dan één hormoon. Oestrogenen zijn eigenlijk een familie van hormonen. Daaronder vallen voornamelijk oestron (E1), estradiol (E2) en oestriol (E3).

Veel vrouwen kennen oestrogenen wel vanuit de anticonceptiepil. Dit geeft eigenlijk al aan dat ze een belangrijke rol spelen bij de eisprong, menstruatie en zwangerschap. Oestrogeen is het hormoon dat je lichaam voorbereidt op het dragen en baren van een baby. Ook dragen oestron, estradiol en oestriol bij aan de ontwikkeling van vrouwelijke geslachtskenmerken tijdens de puberteit. 

Maar oestrogeen heeft niet alleen maar te maken met het geslacht. Deze hormonen hebben ook invloed op het vasthouden van vocht in weefsel en botten, het cholesterolgehalte en het immuunsysteem.

Oestrogeenbalans verstoord

Is jouw oestrogeenmetabolisme uit balans, dan worden je oestrogenen niet goed gemetaboliseerd en geëlimineerd. Zo’n verstoring heeft erg vervelende gevolgen. Zo kan het je DNA beschadigen en je zo – in sommige gevallen – vatbaar maken voor kanker. Het gaat daarbij voornamelijk om borst-, eierstok- en prostaatkanker.

Hoe raakt het oestrogeenmetabolisme verstoord?

Een aantal aspecten die de oestrogeenstofwisseling verstoren, beschrijven we hieronder.

Bepaalde chemicaliën in verzorgingsproducten
Veel lichamelijke verzorgingsproducten en schoonmaakmiddelen bevatten xeno-oestrogenen. Dat zijn chemicaliën die oestrogeen nabootsen in je lichaam, maar dus eigenlijk een toxine zijn. Newmedix kijkt graag met je mee welke producten je nu gebruikt en wat je hieraan kan verbeteren.

Bepaalde genetische varianten
Het kan zomaar dat je aanleg hebt voor een verstoord oestrogeenmetabolisme. Dat is bijvoorbeeld zo bij verschillende genetische varianten die gerelateerd zijn aan ontgifting. Hieronder vallen COMT, CYP1A1, CYP1B1 en GST. Wil je begrijpen hoe genetica invloed heeft op jouw hormonale gezondheid? Neem dan gerust contact met ons op.

Te hoge alcoholconsumptie
Zowel alcohol als oestrogeen wordt gemetaboliseerd in de lever. Drink je regelmatig meer dan 1 à 2 glaasjes alcohol per dag? Dan is dat niet bevorderlijk voor je oestrogeenmetabolisme. Drink het liefst niet vaker dan vier keer per week.

Insulineresistentie en obesitas
Oestrogeen zou een positief effect hebben op je gewicht en insulinegevoeligheid, maar dat werkt ook andersom. Ben je te zwaar en/of heb je last van insulineresistentie, dan beïnvloedt dit jouw oestrogeenmetabolisme waarschijnlijk negatief.

Bepaalde medicijnen
Ook sommige medicijnen kunnen het oestrogeenmetabolisme verstoren en het risico op hormoongerelateerde kankers verhogen. Hieronder vallen ook anticonceptie en hormoonvervangende therapie (HST).

Een verstoorde oestrogeenbalans leidt bijna altijd tot een oestrogeentekort of oestrogeendominantie. Beide lichten we hieronder kort toe.

Oestrogeentekort en oestrogeendominantie

Bij vrouwen is het normaal dat na verloop van tijd de productie van oestrogeen afneemt. Dit kennen we allemaal als de overgang. Hierbij krijg je last van opvliegers, overmatig zweten, slapeloosheid, verminderd libido, gewrichtspijn, hartkloppingen, slechte concentratie en depressieve stemmingen.

Maar een oestrogeentekort kan zich ook voordoen vóór de menopauze. Dit uit zich naast bovenstaande symptomen bijvoorbeeld in een onregelmatige menstruatie, tussentijdse bloedingen of onvruchtbaarheid. Bekende oorzaken hiervan zijn:

        Ernstige, langdurige stress;

        Extreme lichamelijke activiteit;

        Bijnierinsufficiëntie;

        Ondervoeding.

In het geval van oestrogeendominantie is er juist sprake van een overschot aan oestrogeen. Dat uit zich in heel andere symptomen, zoals gewichtstoename, vermoeidheid, hoofdpijn, pijnlijke borsten, stemmingswisselingen, depressie, eierstokcysten en slapeloosheid. Oestrogeendominantie komt vaak voor bij vrouwen: het is zelfs een belangrijke oorzaak bij PMS. 

Ben jij ook bekend met deze maandelijkse, emotionele achtbaan of ernstige lichamelijke ongemakken rondom de menstruatie? Dat wil niet zeggen dat je lichaam te veel oestrogeen aanmaakt, maar wel dat dit hormoon niet goed in verhouding is met de hoeveelheid progesteron. En daar kunnen we iets aan doen! Plan dus zeker eens een gratis adviesgesprek bij ons in, we vertellen je graag wat wij voor jouw klachten kunnen betekenen.

Zó herstel je jouw oestrogeenbalans

Wanneer je oestrogeenmetabolisme volledig uit balans is, kan je het beste een arts raadplegen. De juiste aanpak is voor iedereen anders. Bij Newmedix hebben we veel ervaring met patiënten die lijden aan hormoongerelateerde klachten. Neem gerust contact met ons op voor vragen over onze aanpak en behandelingen.

Wil je toch zelf je oestrogeenmetabolisme bevorderen? Kies dan voor een vezelrijk dieet (zoals volkoren granen) met kruisbloemige groenten (zoals broccoli, spruitjes, bloemkool en kool), antioxidanten (zoals spinazie, artisjokken, aardbeien en pecannoten) en omega 3-vetzuren (zoals vette vis, walnoten en lijnzaad).

Daarnaast kunnen ook bepaalde supplementen je helpen met het herstellen van je oestrogeenmetabolisme. Opvallend hierbij is dat de hiervoor vaak aanbevolen supplementen ook worden gewonnen uit kruisbloemige groenten. Het gaat daarbij om diindolylmethane (DIM) en indol-3-carbinol (I3C). Daarnaast zouden ook melatonine, N-acetylcystine en gemethyleerde B-vitamines goed zijn voor het oestrogeenmetabolisme. Maar let op: ga nu niet direct zelf op zoek naar deze supplementen. Wij adviseren je graag wat passend is bij jouw klachten, jouw fysiologie en je gezondheidsdoelen.

Vraag een gratis adviesgesprek aan

Bij Newmedix kan je altijd terecht voor een gratis adviesgesprek. Zo maken we vrijblijvend kennis en bepaal je daarna of wij de juiste partij zijn voor jou. Natuurlijk helpen we je graag met het opsporen en behandelen van de oorzaak van jouw klachten. Plan hier een gratis adviesgesprek in.|

  • Referenties

    1. Samavat, H., & Kurzer, M. S. (2015). Estrogen metabolism and breast cancer. Cancer Letters, 356(2 Pt A), 231-243. Beschikbaar op: research.amanote.com
    2. Cavalieri, E., & Rogan, E. (2011). Unbalanced metabolism of endogenous estrogens in the etiology and prevention of human cancer. Journal of Steroid Biochemistry and Molecular Biology, 125(3-5), 169-180.
    3. Sangaramoorthy, M., Koo, J., & John, E. (2018). Intake of bean fiber, beans, and grains and reduced risk of hormone receptor-negative breast cancer: the San Francisco Bay Area Breast Cancer Study. Cancer Med, 7(5), 2131-2144.
    4. Farvid, M. S., Chen, W., Rosner, B., Tamimi, R. M., Willett, W. C., & Eliassen, A. H. (2019). Fruit and vegetable consumption and breast cancer incidence: Repeated measures over 30 years of follow-up. International Journal of Cancer, 144(7), 1496-1510.
    5. Teitelbaum, S. L., Belpoggi, F., & Reinlib, L. (2015). Advancing research on endocrine disrupting chemicals in breast cancer: Expert panel recommendations. Reproductive Toxicology, 54, 141-147.
    6. Thomson, C. A., Ho, E., & Strom, M. B. (2016). Chemopreventive properties of 3,3′-diindolylmethane in breast cancer: evidence from experimental and human studies. Nutrition Reviews, 74(7), 432-443.
    7. Larsson, S. C., Kumlin, M., Ingelman-Sundberg, M., & Wolk, A. (2004). Dietary long-chain n-3 fatty acids for the prevention of cancer: a review of potential mechanisms. American Journal of Clinical Nutrition, 79(6), 935-945.
    8. National Cancer Institute (2018). Alcohol and Cancer Risk. Beschikbaar op: cancer.gov
    9. Chan, D. S. M., Abar, L., Cariolou, M., et al. (2019). Systematic literature review and meta-analysis of observational cohort studies on physical activity, sedentary behavior, adiposity, and weight change and breast cancer risk. Cancer Causes Control, 30(11), 1183-1200.
    10. Moulton, V. R. (2018). Sex Hormones in Acquired Immunity and Autoimmune Disease. Frontiers in Immunology, 9, 2279. Beschikbaar op: frontiersin.org
Long covid
Colorlib Tim Kors 0

Wat te doen bij long COVID?

Wat te doen bij long COVID?

Sinds 2019 kreeg het coronavirus (SARS-CoV-2) de wereld in zijn greep. Inmiddels lijkt het virus onder controle. Maar wat nog voor vraagtekens zorgt, is long COVID. Toch is er ook nu inzicht gekomen in het ontstaan van deze aandoening en hoe je de symptomen kunt verminderen. Hierin zouden laaggradige ontstekingen (low grade inflammation), heractivatie van herpesvirussen (waaronder Epstein-Barr), verlaagde cortisolspiegels en mitochondriën een rol spelen. Wat dit zijn en wat hun functie is bij post COVID leggen we je graag uit. Dus heb je last van langdurige klachten na corona? Lees dan vooral verder en ontdek wat Newmedix voor jou kan betekenen.

Wat is long COVID?

Volgens de World Health Organization heb je long COVID wanneer je na drie maanden na de infectie met het coronavirus nog symptomen hebt. Ook moeten deze langer dan twee maanden duren. Er zijn echter patiënten die veel langer met klachten rondlopen en er zelfs jarenlang last van hebben.

Post COVID kan je leven ernstig beïnvloeden. Zo kunnen de lichamelijke klachten bestaan uit vermoeidheid, kortademigheid, spierpijn en spierzwakte. Andere symptomen van long COVID zijn reukverlies, griepgevoel zonder koorts of lichte verhoging.

Behalve lichamelijke symptomen zijn er ook patiënten die mentaal of psychisch last hebben van long COVID. Uit meerdere onderzoeken blijkt dat SARS-CoV-2 het centrale zenuwstelsel direct of indirect kan beïnvloeden.(1) Is dat bij jou het geval? Dan ervaar je misschien een zogenaamde hersenmist. Dit is een cognitieve stoornis waardoor er concentratieproblemen of vergeetachtigheid kan optreden. Ook zijn verwardheid, vermoeidheid, depressie, angsten, slaapproblemen of gedragsveranderingen mogelijke gevolgen van long COVID. Wanneer je je inspant of stress ervaart, kunnen deze symptomen sterker worden.

Uit recent onderzoek werd duidelijk dat zuurstofsaturatie en lichaamstemperatuur tijdens acute covid een prognose waren voor het krijgen van long COVID. Daarbij bleken een zuurstofsaturatie van 89 procent en een piek in de lichaamstemperatuur van 39 graden een goede voorspeller te zijn voor het ontwikkelen van long COVID. (2)

Het ontstaan van long COVID en de rol van mitochondriën

Om te begrijpen hoe COVID zich ontwikkelt, is het belangrijk om te weten wat er gebeurt in je lichaam als er een virus binnendringt. Bij een virale ziekte neemt het virus je intracellulaire omgeving over en destabiliseert deze. Ofwel: de indringer maakt de omstandigheden binnen in je cellen zo gunstig mogelijk voor zichzelf. Het doel daarbij van het virus is om zich succesvol te vermeerderen.

In bijna al je lichaamscellen zitten mitochondriën, die werken als ware energiefabriekjes. Mitochondriën zorgen namelijk voor de productie van energie in de vorm van ATP. Van deze energie is 95 procent van al je lichaamsfuncties afhankelijk. Bovendien kan je lichaam bijna geen ATP opslaan waardoor je weinig voorraad hebt. Dat betekent dat er een voortdurende productie van ATP nodig is. Daarom heeft je lichaam goed werkende mitochondriën nodig om goed te kunnen functioneren. Kortom: worden de energiefabriekjes in je cellen verstoord? Dan heb je dus minder energie en raken je lichaamsfuncties ontregeld.

De connectie van post COVID met het chronisch vermoeidheidssyndroom

Er wordt al lang onderzoek gedaan naar de precieze oorzaak van mitochondriale aandoeningen. Inmiddels weten we dat het een complexe groep ziekten is die wordt veroorzaakt door een stoornis van de mitochondriale functie. Het gevolg is dat de energieproductie in de cellen wordt aangetast. Bij sommige patiënten leidt dit tot de onverklaarde postvirale ziekte ME/CVS, ofwel het myalgische encefalomyelitis/chronisch vermoeidheidssyndroom. Er is inmiddels sterk bewijs dat ME/CVS te maken heeft met onder andere het niet goed functioneren van de mitochondriën.

Een interessante achtergrondinformatie waar de onderliggende biochemische afwijken nog eens duidelijk worden gelegd is het volgende E-boek: Waarom het chronisch vermoeidheidssyndroom niet tussen de oren zit.

Een deel van de langdurige klachten na corona lijken op de symptomen die horen bij ME/CVS. Uit onderzoek blijkt bovendien dat een deel van de patiënten met post COVID ook de kenmerken heeft van ME/CVS. Zo bleek uit een studie met 46 patiënten, die zes maanden na milde of matige acute SARS-CoV-2 ziek bleven, dat ongeveer de helft voldeed aan de criteria voor ME/CVS.(3)

Behandel long COVID hetzelfde als CVS

Professor Michael Maes (MD, PhD) staat bekend als de wereldwijde expert op het gebied van het chronisch vermoeidheidssyndroom, low grade inflammation, oxidatie en neuroinflammatie. Samen met Martin Pall (PhD) onderzoekt hij al ruim dertig jaar onafhankelijk CVS. Uit hun werk blijkt dat deze aandoening geassocieerd is met functionele mitochondriale afwijkingen, verstoringen in het immuunsysteem en oxidatieve stress wat leidt tot een aanhoudende weefselspecifieke chronische laaggradige ontsteking. Hierdoor kunnen de complexe symptomen aan meerdere organen ontstaan.

Volgens dr. professor Michael Maes zou je patiënten met long COVID dezelfde behandeling moeten geven als iemand met CVS. Dat concludeert hij in dit interview over de laatste wetenschappelijke inzichten van de oorzaken voor long COVID: (zet ondertiteling aan)

Hoe kan kan het coronavirus het mitochondriale proces verstoren?

De wetenschap heeft nu een sterk vermoeden hoe long COVID ontstaat, maar wat is de rol van het coronavirus? De langdurige klachten na corona worden waarschijnlijk veroorzaakt door aanhoudende laaggradige ontstekingen (low grade inflammation) die door de chronische activatie van twee intracellulaire ontstekingsroutes ontstaan. Deze NF-kB(4,13,14,15) en Inflammasome (5) zorgen voor een verhoogde productie van pro-inflammatoire cytokinen. Dit zijn moleculen die ontstekingen bevorderen en worden dus aangemaakt door de cellen van het immuunsysteem. Wanneer je mitochondriën door COVID zijn aangetast, is het dus mogelijk dat je lichaam via deze twee routes langdurig met laaggradige ontstekingen krijgt te kampen. (6), Deze laaggradige ontstekingsactiviteit zorgen voor verhoogde oxidatie in de cellen. Door deze verhoogde oxidatie ontstaan er beschadigingen van de mitochondriën waardoor de aanmaak van je energie verstoord raakt. Een conclusie uit een recent onderzoek naar long COVID luidt: De resultaten suggereren dat post-virale lichamelijke en mentale symptomen een neuro-immune en neuro-oxidatieve oorsprong hebben. (2)

Nog meer conclusies komen uit een recente studie onder 215 long COVID-patiënten (7). Het opvallendste van dit onderzoek is dat de cortisolniveaus uniform lager waren bij long COVID-patiënten vergeleken met de gezonde controlegroep en ze waren ongeveer de helft van de gezonde of herstellende personen. Hierdoor zijn cortisolspiegels een belangrijke voorspeller voor long COVID. Daarbij kunnen lage cortisolspiegels diverse klachten veroorzaken die overlappen met de symptomen van long COVID.

Daarnaast suggereren de gegevens uit dezelfde studie de betrokkenheid van de reacties van de antilichamen tegen SARS-CoV-2 antigenen. Ook de reactivering van latente herpesvirussen, waarvan Epstein-Barr Virus in het bijzonder, spelen een rol. Daarnaast kunnen chronische ontstekingen, ofwel low grade inflammation, optreden.

Omstandigheden die long COVID kunnen bevorderen

Andere belangrijke cofactoren die kunnen bijdragen aan low grade inflammation en verminderde mitochondriale functie/energieproductie in de cellen zijn onder andere:

Dysbiose in de darmen (verstoring in de darmflora)
-Chronische stress (bijnieruitputting, verminderd werking stresssysteem)
-Tekorten van essentiële vitamines en mineralen
-Vitamine D tekort
-Verstoorde hersenstofwisseling (verstoorde gaba/glutamaat verhouding, verhoogde trycat’s en verhoogd histamine)
Overgevoeligheden of allergieën voor voedingsstoffen
-Overmatig alcohol
-Roken
-Inname van transvetten en geoxideerde omega-6-vetzuren (vooral consumptie van bepaalde plantaardige vetten)
-Verstoorde bloedsuikerregulatie
Tekort aan omega-3-vetzuren
-Overgewicht
-Overtraining (te veel sporten)
Darmwand doorlaatbaarheid (leaky gut)
-Chronisch slaaptekort
-PTSS en trauma

Post COVID en behandelingen: start met de juiste voeding

Nu de wetenschap de oorzaken van post COVID op het spoor is, zijn er ook behandelingen die de symptomen kunnen verlichten. Zo is het belangrijk om je mitochondriën in een optimale conditie te houden, want ze vormen een belangrijk onderdeel in je afweer tegen een infectie met het SARS-CoV-2-virus. De omstandigheden voor je mitochondriën verbeteren, kun je doen door je voedingspatroon aan te passen.

Zo kan een dieet op basis van ontstekingsremmende en laag glycemische voeding de gezonde mitochondriën ondersteunen en zorgen voor een betere energieproductie. Dit werkt nog beter als je hoogwaardige vetten aan je voedingspatroon toevoegt.

Ook plantaardige voeding dat veel plantenafweerstoffen bevat, is goed voor de mitochondriale functie. Bovendien hebben fruit en groenten vaak ontstekingsremmende eigenschappen en een antipathogene werking. Dit houdt in dat ze biologische ziekteverwekkers tegengaan.

Bestrijd langdurige klachten na corona met supplementen

Behalve een speciaal dieet, kun je de symptomen van post COVID verminderen met extra antioxidanten (8). Zo kunnen supplementen met vitamine C, E, en selenium de overmatige aanmaak van vrije radicalen door de mitochondriën tegengaan. Vrije radicalen zijn namelijk schadelijke deeltjes die de cel kunnen beschadigen. Ook supplementen met CoQ10 (9) passen in de strategie om de klachten van post COVID te verminderen. CoQ10 is een belangrijke antioxidant en beschermt de cellen en mitochondriën tegen vrije radicalen plus speelt een sleutelrol in de energieproductie.

Verder is N-acetyl-L-cysteïne (10) een krachtige antioxidant die de gevolgen van oxidatieve stress kan verminderen. Om het zenuwstelsel te helpen, kan Acetyl-L-carnitine (11) toegediend worden. Nog een sterke antioxidant is Alfa-liponzuur (11), dat ook een rol speelt in de energieproductie van je cellen. Het is namelijk een co-enzym dat helpt bij de omzet van glucose naar energie.

Beweging kan je helpen bij long COVID

Om je immuunsysteem te versterken en de werking van je mitochondriën te verbeteren, is het goed om regelmatig te bewegen. Zorg wel dat je dan alleen lichte lichamelijke inspanning doet die niet meer dan 50 tot 75 procent van je maximale vermogen vergt. Let erop dat als je meer klachten ervaart na inspanning je de intensiteit verlaagt. Wandelen op een rustig tempo is voor de meeste mensen in de beginfase het beste advies.

Post COVID: laat Newmedix je helpen

Zoals je ziet, zijn er bij long COVID maatregelen mogelijk om de symptomen te verminderen. Heb je dus al langdurig klachten nadat je corona hebt gehad? Vraag dan gerust een gratis adviesgesprek aan bij Newmedix. Bij ons merk je dat we niet alleen naar je aandoening kijken, maar naar het geheel. We zetten daarbij jou en de onderliggende oorzaak van je klachten centraal. Bovendien nemen we daarin het natuurlijk herstellende vermogen van je lichaam mee. Dus neem snel contact op, want we helpen je graag met een behandelplan op maat!

Omega 3
Colorlib Tim Kors 0
Tags:#omega 3

Omega 3-vetzuren zijn ontzettend belangrijk voor je gezondheid

Omega 3-vetzuren zijn ontzettend belangrijk voor je gezondheid

We zien het langskomen in tijdschriften, in de supermarkt en zelfs in de commercials op tv: omega 3-vetzuren staan volop in de belangstelling. Dat is niet zonder reden: omega 3-vetzuren zijn essentieel voor je gezondheid. Maar waarom eigenlijk?

Wat zijn omega 3-vetzuren?

Omega 3-vetzuren zijn belangrijke onverzadigde vetzuren die je lichaam niet zelf aanmaakt. Je moet ze dus volledig halen uit een gezonde voeding. Eigenlijk is ‘omega 3’ en verzamelnaam van verschillende vetzuren. De meeste omega 3-vetzuren vallen onder alfa-linoleenzuur (ALA), eicosapentaeenzuur (EPA) en docosahexaeenzuur (DHA). Waar je ALA veel terugvindt in plantaardige voeding, zitten EPA en DHA juist in vette vis.

Elke cel in het lichaam heeft deze essentiële vetzuren nodig. Bijvoorbeeld voor behoud van een goede celstructuur en celfunctie. Wanneer je lichaam over voldoende omega 3-vetzuren beschikt, bevordert dit een gezonde zenuwactiviteit. Daarnaast helpen de vetzuren bij hormoonproductie en het tegengaan en bestrijden van ontstekingen. Bekijk onderstaande video voor meer uitleg:

Zoals je in de video hierboven kunt zien, hebben vooral de EPA’s en DHA’s een belangrijk ontstekingsremmend effect. Dat wil niet zeggen dat ALA’s innemen je helemaal niet kan helpen als ontstekingsremmer (16,21). Zoals het schema aangeeft, heb je dan alleen nog wel een aantal enzymen nodig waardoor deze stof alsnog goed wordt omgezet in EPA’s en DHA’s. Kan jouw lichaam deze omzetting niet zo goed verwerken? Dan biedt plantaardige voeding voor jou geen volwaardige vervanging van de dierlijke omega 3-vetzuren.

De voordelen van omega 3-vetzuren

Het consumeren van voldoende omega 3-vetzuren heeft ontzettend veel voordelen. Het is bijvoorbeeld goed voor de hersenen, ogen, huid en spijsvertering. Ben je benieuwd naar een aantal belangrijke gezondheidsvoordelen van omega 3-vetzuren? Hieronder noemen we er 6.

Omega 3 vetzuren verminderen de kans op een auto-immuunziekte

Uit een nieuwe studie blijft dat de consumptie van omega 3-vetzuren in combinatie met vitamine D de kans op auto-immuunziekten met wel 30% vermindert (1). 

Depressie en angst voorkomen

Wist je dat depressie wereldwijd één van de meest voorkomende psychische problemen is? Uit recent onderzoek bleek dat wanneer je regelmatig omega 3 consumeert, je risico op een depressie significant vermindert (11,12)

DHA als bouwstof voor de hersenen en het netvlies

Ooit gehoord van maculadegeneratie? Dit is een ingrijpende oogziekte waardoor je last krijgt van verlies van gezichtsvermogen of zelfs blindheid. Deze ziekte is zelfs is één van de hoofdoorzaken van permanente oogschade. Voornamelijk het omega 3-vetzuur DHA kan dit helpen voorkomen. Een tekort aan DHA veroorzaakt problemen met de hersenen en het netvlies van de ogen (17,18).

Omega 3 leidt tot betere hersengezondheid van je ongeboren baby

Ben je zwanger? Dan zijn omega 3-vetzuren al helemaal van groot belang! Niet alleen voor tijdens je zwangerschap, maar ook daarna. Een goede hoeveelheid aan omega 3-vetzuren voor jouw baby leidt bewezen tot een hogere intelligentie, betere communicatieve vaardigheden, minder gedragsproblemen en een lager risico op ontwikkelingsachterstanden, ADHD, autisme en hersenverlamming (15).

Omega 3-vetzuren hebben talloze positieve invloeden op het hart

Komen hartziekten voor in je familie en wil je dit bij jezelf graag voorkomen? Omega 3-vetzuren houden bloeddruk en cholesterol op peil, voorkomen ongewenste bloedstolling en gaan ontstekingsreacties tegen. Zo verlaag je dus jouw risico op hart- en vaatziekten. Uit onderzoek blijkt zelfs dat voldoende omega 3 je kans op een hartaanval met 28% vermindert en je kans op een fatale hartaanval zelfs met 50% (2,3,4,5,6)

Omega 3 verlicht menstruatiepijn (en andere pijn, zoals bij reuma or artritis)

Een minder bekend voordeel van omega 3-vetzuren is het effect op menstruatiepijn. Verschillende onderzoeken wijzen namelijk uit dat de inname hiervan deze pijn flink vermindert. Dat is fijn, want de menstruatie veroorzaakt bij veel vrouwen ernstige klachten (13).

EPA en DHA zouden zelfs nét zo effectief zijn in pijnreductie als een veelgebruikt reumamedicijn (Humira). Dat bleek uit een onderzoek waarbij het medicijngebruik van reumapatiënten 45% was vermindert ten opzichte van de controle/placebogroep. Met deze omega 3-vetzuren had nog maar 22% NSAID’s nodig, terwijl dit onder omega 3-vetzuren wel 77% was (19,20,21). 

Hoeveel omega 3-vetzuren heb je nodig?

Voor de ideale hoeveelheid aan omega 3-vetzuren in je lichaam heb je een bepaald aantal gram nodig per dag. Hoeveel je nodig hebt, hangt af van je leeftijd en geslacht. Zo hebben mannen bijvoorbeeld meer nodig dan vrouwen en ouderen meer dan jongeren.

Hoeveelheid omega 3-vetzuren voor kinderen

Zeker voor kinderen is het binnenkrijgen van omega 3-vetzuren erg belangrijk. De hersenen zijn nog in ontwikkeling en ook de ogen zijn nog niet volledig volgroeid. Een groeiend lijf heeft omega 3-vetzuren dus hard nodig voor de ontwikkeling. Heb je kinderen? Zorg er dan voor dat ze dagelijks zo’n 1 gram aan omega 3-vetzuren binnenkrijgen. Dat lijkt niet veel, maar omdat kinderen minder eten dan volwassenen, blijkt dit soms toch een uitdaging.

Hoeveelheid omega 3-vetzuren voor vrouwen

Een volwassen vrouw heeft ongeveer 1,1 gram aan omega 3-vetzuren nodig per dag. Diezelfde hoeveelheid geldt nog altijd wanneer zij ouder wordt. Maar let op: ben je zwanger? Dan gaat de behoefte wat omhoog. Zwangere vrouwen hebben een omega 3-behoefte van ongeveer 1,4 gram per dag.

Hoeveelheid omega 3-vetzuren voor mannen

Bij mannen gaat de omega 3-behoefte wel degelijk omhoog met de jaren. Een volwassen man heeft gemiddeld zo’n 1,3 gram aan omega 3-vetzuren nodig per dag. Zodra hij echter een leeftijd bereikt van boven de 50, stijgt deze aanbevolen hoeveelheid naar ongeveer 1,6 gram per dag.

Omega 3-vetzuren meten

Maar hoe weet je eigenlijk of jij voldoende omega 3 in je lichaam hebt? Hiervoor kan je een test laten uitvoeren via Newmedix. Op basis van een bloedtest bepalen we jouw omega 3-index. Optimaal gezien moet deze index boven de 8 procent zitten. Daarnaast is ook de verhouding tussen omega 6- en omega 3-vetzuren van belang. Deze ligt in het ideale geval tussen de 4:1 en 2:1 (22)

Omega 3-vetzuren: waar zit het in?

Dat je omega 3-vetzuren hard nodig hebt, is dus wel duidelijk. Maar in welke voeding zitten eigenlijk omega 3-vetzuren? Hieronder noemen we enkele voorbeelden.

Lijnzaadolie en chiazaden

Lijnzaad en chiazaad zijn goede, natuurlijke bronnen van de plantaardige omega 3-vetzuren: ALA. In slechts één eetlepel lijnzaadolie zit al 7,3 gram ALA. Kies je voor hele lijnzaad, dan zit in één eetlepel 2,4 gram ALA. Ook met chiazaden zit je goed. Met zo’n 2 eetlepels van deze zaden zit je al snel op zo’n 5,1 gram. 

Eet je geen vis? Let er dan wel op dat hoewel ALA een goede bron is van omega 3-vetzuren, deze variant nog door je lichaam moet worden omgezet naar EPA of DHA. Alleen die varianten werken namelijk ontstekingsremmend. In veel gevallen gaat dat prima met ALA, maar het komt ook best vaak voor dat het lichaam dit niet goed uit zichzelf kan.  

 Walnoten

Ook uit verschillende noten haalt je lichaam gemakkelijk ALA omega 3-vetzuren. Vooral walnoten zijn een goede toevoeging aan het dieet. Met 7 hele walnoten zit je al op 2,6 gram ALA.

Verschillende soorten vis

Zoals eerder besproken zitten omega 3-vetzuren EPA en DHA voornamelijk in vette vis. Wanneer je deze vis kookt in plaats van bakt (en je dus geen boter of olie toevoegt), zit in 300 gram zalm zo’n 1,8 gram omega 3 en in 300 gram haring 1,7 gram. Ook sardines uit blik (1,2 gram per 300 gram) en gekookte makreel (1 gram per 300 gram) zijn rijk aan omega 3-vetzuren.

Omega 3-supplementen

Denk je dat je een tekort aan omega 3 in je voeding hebt, maar lukt het aanvullen hiervan niet? Dan is het toevoegen van supplementen natuurlijk ook een optie. Lukt aanvullen niet zelf of wil je weten of je genoeg binnenkrijgt? Dan helpt Newmedix je graag op weg naar jouw gezondere leven. Wij weten bijvoorbeeld ook welke supplementen wel of niet goed werken en of de dosis gelijk staat aan jouw behoefte

Geoxideerde omega 3-vetzuren

Hoewel omega 3-vetzuren een positief effect hebben op je gezondheid, geldt dat alleen voor wanneer je de juiste variant kiest. Newmedix kan je helpen bij het kiezen van een volwaardig supplement. Zo is bijvoorbeeld het innemen van geoxideerde omega 3-vetzuren geen goed idee. Dit veroorzaakt namelijk juist weer andere gezondheidsproblemen. Wil je hier meer informatie over? Neem dan gerust contact met ons op.

Werken omega 3-supplementen bloedverdunnend?

Misschien heb je weleens gehoord dat omega 3-suppletie gelijk staat aan een bloedverdunnend effect. Tot op heden is een dergelijke werking niet door onderzoek bevestigd. Zal heeft het mogelijk effect op het verlagen van het aantal bloedplaatjes, maar dat zorgt er uiterlijk niet voor dat je bloed dunner wordt (7,8,9,10).

Gratis adviesgesprek

Newmedix spoort de oorzaak op en pakt hem aan! Wij vertellen jou graag meer over onze werkwijze en hoe we jou kunnen helpen op weg naar een nieuw dieet, rijk aan omega 3-vetzuren. Meer weten? maak direct een afspraak voor een gratis adviesgesprek.

b12 tekort
Colorlib Isabelle Arts 0

Vitamine B12 tekort diagnose en oplossing

Vitamine B12 tekort diagnose en oplossing

In onze praktijk komen geregeld patiënten langs die lijden aan een vitamine B12 tekort. Zeker bij vegetariërs (45%) en veganisten (75%) is het een bekend probleem. Deze belangrijke vitamine komt namelijk uitsluitend voor in dierlijke producten, zoals vlees, vis, gevogelte en zuivel. Daarnaast hebben ook mensen boven de 50 vaker te maken met een vitamine B12 tekort.

Een dergelijk tekort is vaak een hoofd- of bijoorzaak van verschillende variërende klachten. Patiënten krijgen bijvoorbeeld last van vermoeidheid, bleekheid, tintelende ledematen, oorsuizen, kortademigheid en spierzwakte bij inspanning. Een ernstig of langdurig tekort aan vitamine B12 is gevaarlijk en leidt mogelijk zelfs tot ernstige aandoeningen.

Maar wat is vitamine B12 eigenlijk? Waar hebben we deze vitamine voor nodig, hoe herkennen we een tekort en wat kan Newmedix doen om dit tekort tegen te gaan?

Wat is vitamine B12 eigenlijk?

De B12 vitamine is eigenlijk een super complex en bijzonder molecuul. Het is de enige bekende kobalthoudende verbinding in de natuur. Wij mensen functioneren het beste wanneer we deze vitamine regelmatig binnen krijgen via de voeding. Ben je benieuwd hoe het bijzondere B12 precies in elkaar steekt? Bekijk dan zeker ook even onze lezing over vitamine B12:

 

Idealiter is de B12 waarde in ons bloed hoger dan 600. Dat bevordert onder andere de aanmaak van hemoglobine, de werking van het zenuwstelsel en de energieproductie uit vetten en eiwitten. We kennen vitamine B12 in verschillende actieve en inactieve vormen.

Het verschil tussen inactief en actief B12

Uiteraard is vitamine B12 alleen nuttig wanneer het bruikbaar is. Met andere woorden: wanneer de vitamine is gekoppeld aan transporteiwit Transcobalamine II. Alleen dit type B12 wordt goed opgenomen door onze bloedcellen. Dit noemen we actief B12. Is de vitamine B12 echter gekoppeld aan transporteiwit Haptocorrine, dan is de B12 inactief. Dit vitaminedeel kan je lichaam dus niet gebruiken, maar toch bevat een gezond lichaam beide varianten.

Verschillende vormen vitamine B12

Binnen de actieve en inactieve B12 bestaan er verschillende vormen van de vitamine. De meest voorkomende vitamine B12 in voeding is adenosylcobalamine. Dit is een biologisch actieve vorm die werkt in de mitochondriën (kleine energiefabrieken) van je cellen.

Een andere biologisch actieve vorm van vitamine B12 is methylcobalamine. Deze vorm werkt in de methyleringcyclus van de cel, welke verantwoordelijk is voor de aanmaak van onder andere DNA, RNA, neurotransmitters, bijnierhormonen en talloze enzymen.

Daarnaast hebben we nog het natuurlijke hydroxycobalamine, wat veel wordt gebruikt voor vitamine B12 injecties. Deze vorm wordt door het lichaam omgezet in methyl-en adenosyl cobalamine, wat bijdraagt aan het goed functioneren van het zenuwstelsel, de hersenen en het immuunsysteem.

Tenslotte is cyanocobalamine een synthetische, goedkope en stabiele vorm van vitamine B12. Omdat dit geen lichaamseigen stof is, kan cyanocobalamine minder effectief zijn.

Vitamine B12 tekort test

Vermoed je een vitamine B12 tekort of eet je weinig tot geen dierlijke producten? Laat je dan zeker eens testen. Om te beginnen, kun je de vitamine B12 tekort symptomentest doen. Dan zie je direct in hoeverre jouw klachten overeenkomen met de symptomen van een vitamine B12 tekort. Is de uitslag bevestigend? Dan kan het aanvragen van een bloedtest zeker geen kwaad.

 

Waarom een diagnose op basis van de bloedwaarde niet altijd klopt

Vaak gaan patiënten direct na een symptomentest naar de huisarts. Deze meet de vitamine B12 waarde in het bloed, welke regelmatig wel binnen de referentiewaarden past. Toch hebben sommige patiënten ondanks een goede bloedwaarde toch een intracellulair tekort aan de actieve vormen van vitamine B12. Dit komt door een verstoring in stofwisselingsprocessen die nodig zijn om de vitamine B12 om te zetten in een actieve vorm of door simpelweg een te klein aandeel aan actieve vitamine B12.

Hoe je een vitamine B12 tekort wél effectief kan opsporen

Bij Newmedix kijken we niet alleen hoeveel vitamine B12 er in de bloedbaan aanwezig is, we kijken specifiek of je in staat bent om deze vitaminen om te zetten in een vorm die je cellen nodig hebben. Dit doen we bijvoorbeeld door het testen van je homocysteïnegehalte. Homocysteïne is een zwavelhoudend aminozuur. De hoeveelheid homocysteïne stijgt bij een tekort aan de actieve vorm van vitamine b12. Daarmee is homocysteine dus een indicatie voor een verstoorde methylering en tekort van actieve vitamine b12 in de cellen. 

Verder kijken we naar het methylmalonzuurgehalte (MMA) in de urine. Een verhoogd MMA is een kan ook indicatie zijn van een verstoorde methylering en daarmee een tekort aan de actieve vormen van vitamine B12 in de cellen. 

In onze cellen wordt de actieve vorm van vitamine b12 gebruikt voor de productie van energie in onze mitochondriën (energiefabriekjes in onze cellen). 

Een andere vaker voorkomende verandering in het bloedbeeld bij een vitamine B12 tekort is de gemiddelde celgrootte, het mean corpuscular volume (MCV). Daarom meten we ook deze waarde. Als de MCV verhoogd is, bestaat er een grotere kans op de aanwezigheid van een B12 tekort.                                                              

Vitamine B12 tekort behandelen

Lijd je aan een vitamine B12 tekort? Dan is het belangrijk om tijdig in te grijpen. Een ernstig tekort leidt tot zowel psychische als lichamelijke problemen, zoals vermoeidheid, concentratieproblemen, neurologische klachten, geheugenverlies, psychoses, persoonlijkheidsstoornissen, bloedarmoede en verlamming. Gelukkig kan Newmedix je hierbij helpen.

Wij werken met verschillende behandelmethoden die grotendeels doelen op het aanvullen van het bruikbare B12-gehalte. Zeker bij ernstige deficiëntie starten we vaak met een hoge begindosering. Op deze manier wordt je B12 voorraad spoedig verhoogd. Voor een teveel aan vitamine B12 hoef je niet bang te zijn; een maximaal gehalte bestaat niet en is dus ook niet giftig. Daarnaast is het mogelijk om, in plaats van een hoge begindosering, de B12 naar behoefte dagelijks aan te vullen. Indien er geen sterk afwijkende B12-waarde is, spelen we vaak ook in op de MMA of homocysteïne waarden.

Het toedienen van vitamine B12 kan op verschillende manieren. Er zijn bijvoorbeeld tabletten en capsules, maar er zijn ook bijvoorbeeld mondsprays, huidpleisters en injecties beschikbaar. In sommige gevallen is injecteren beter dan supplementeren. Hierover adviseren we je graag. Heb je vragen over onze behandeling, de uitkomst van jouw symptomentest of de vitamine B12 lezing? Tijdens een gratis adviesgesprek vertellen we persoonlijk wat we voor jou kunnen betekenen.

Colorlib Tim Kors 0

Schildklierproblemen: klachten en symptomen herkennen

Schildklierproblemen en schildklier klachten zijn veelvoorkomend: jaarlijks hebben miljoenen mensen wereldwijd last van een schildklieraandoening. Toch wordt de diagnose regelmatig laat of helemaal niet gesteld. Hoe komt het dat problemen met de schildklier zo vaak over het hoofd worden gezien? Dat heeft vooral te maken met de aard van de schildklier klachten, die heel algemeen kunnen zijn. Veelvoorkomende schildklier symptomen zijn: vermoeidheid, aankomen of afvallen, vergeetachtigheid of nervositeit. Deze symptomen kunnen tal van oorzaken hebben, waardoor niet altijd direct gedacht wordt aan een onderliggend probleem met de schildklier. 

Schildklierklachten worden vaak niet of laat onderkend 

Wij zien het als een gemiste kans dat schildklierproblemen zo vaak onopgemerkt blijven. Onbehandelde schildklier klachten kunnen een verregaande invloed hebben op het dagelijks leven en het ontstaan van andere klachten veroorzaken. Het is dus belangrijk om deze klachten te signaleren en, indien nodig, op een doeltreffende manier te behandelen. Bij Newmedix kiezen we ervoor om testen te gebruiken die een zo compleet mogelijk beeld geven van het functioneren van de schildklier, zodat mensen hier niet onnodig lang mee rond blijven lopen. 

Wat doet de schildklier precies in het lichaam?

De schildklier bevindt zich aan de voorzijde van de hals en heeft de vorm van een vlinder. Een gezonde schildklier is relatief klein en niet of nauwelijks zichtbaar. In de schildklier worden hormonen aangemaakt die van groot belang zijn in vrijwel alle delen van je lichaam. Deze hormonen spelen onder andere een rol in de groei en in de stofwisseling. Ook als het gaat om de geestelijke gesteldheid en gemoedstoestand spelen deze hormonen een rol. De meest voorkomende klachten van de schildklier zijn: een traag werkende schildklier of – iets minder gebruikelijk – een te snel werkende schildklier

Wat zijn de symptomen van een trage schildklier?

De medische term voor een traag werkende schildklier is hypothyreoïdie. Chronische vermoeidheid zonder duidelijke aanleiding, gewichtstoename of ondanks leefstijlaanpassingen niet kunnen afvallen, zijn veelvoorkomende klachten bij een te traag werkende schildklier. Ook cognitieve klachten, bijvoorbeeld vergeetachtigheid, kunnen samenhangen met hypothyreoïdie. Het gebeurt regelmatig dat deze vrij algemene klachten als ouderdomsklachten worden gezien.

Welke klachten kun je ervaren bij een te snel werkende schildklier? 

Een te snel werkende schildklier noemen we in medische termen hyperthyreoïdie. Hyperthyreoïdie geeft opvallende klachten, maar komt minder vaak voor dan een te traag werkende schildklier. Bij een te snel werkende schildklier kun je een snelle of onregelmatige hartslag ervaren, dit noem je aritmie. Ook hartkloppingen komen regelmatig voor. Daarnaast kun je last hebben van overmatig zweten en trillende handen en vingers. Vaak zijn er bij een te snel werkende schildklier ook psychische klachten, zoals: angstaanvallen, geprikkeldheid en nervositeit. Ook miskramen en gewichtsverlies kunnen worden veroorzaakt door een te snel werkende schildklier. Zelfs de gezondheid van het bot en het suikergehalte in het bloed kunnen negatief worden beïnvloed door hyperthyreoïdie. 

Wat hebben schildklierklachten en hart- en vaatziekten met elkaar te maken? 

Er is een verband tussen schildklierproblemen en hart- en vaatziekten. Een te snel werkende of te langzaam werkende schildklier heeft invloed op het hartritme. Hierdoor kunnen een te traag hartritme (bradycardie) en een te snel hartritme (tachycardie) voorkomen. Naast de andere hinderlijke klachten die schildklierproblemen kunnen veroorzaken, is dit een belangrijke reden om schildklierklachten bijtijds te signaleren. 

Hoe kun je je laten testen op schildklier klachten? 

Twijfel je of je klachten veroorzaakt worden door een probleem met je schildklier? Newmedix werkt met uitgebreide en nauwkeurige testen die zowel het T3, T4 als het TSH-hormoon meten. Deze test is uitgebreider dan de test die normaal gesproken wordt aangeboden. Voor deze onderzoeken werken wij samen met gerenommeerde en erkende laboratoria. Deze complete test geeft een goed beeld van de waarden van verschillende schildklierhormonen. 

T3, T4 en TSH-test bij schildklierprobleem

De TSH-waarde geeft aan hoeveel schildklierstimulerend hormoon de hypofyse afgeeft. De schildklier zelf maakt twee soorten hormoon aan. De T3-waarde geeft aan hoeveel er van het ene hormoon aanwezig is (trijodothyronine); de T4-test geeft aan wat de waarde is van het tweede hormoon (thyroxine). Andere mogelijke testen voor de schildklier zijn: vrije T3, vrije T4, Reverse T3 en de waarden van schildklier-antistoffen. Ook vitamines kunnen de schildklierfunctie beïnvloeden: hiervoor testen we op de waarden van jodium en selenium. Samen geven de waarden en uitkomsten van deze testen optimaal inzicht in een eventueel schildklierprobleem. Is er inderdaad sprake van een schildklierprobleem? Dan is overleg mogelijk over de juiste behandeling. Wanneer uit deze waarden blijkt dat het niet aan de schildklier ligt, dan kun je dit in elk geval wegstrepen. Je kunt dan op zoek gaan naar andere onderliggende oorzaken voor jouw klachten.

Aandacht voor jouw (schildklier-)probleem 

Heb je klachten waarvan je vermoedt dat ze veroorzaakt kunnen worden door een probleem met de schildklier? Blijf hier dan niet mee rondlopen! Veelvoorkomende schildklierproblemen zijn goed te behandelen, waardoor de soms ernstige klachten al binnen relatief korte tijd verminderen of zelfs verdwijnen. Met onze korte schildklier symptomen-check krijg je snel en eenvoudig helderheid of jouw klachten aanleiding geven tot nader onderzoek.


Vraag direct een gratis adviesgesprek aan!

Heb je vragen naar aanleiding van de uitkomst van de test, twijfel je nog of de symptomen die je ervaart veroorzaakt worden door een te langzaam werkende schildklier of juist een te snel werkende schildklier? Of heb je andere klachten die tot nu toe onverklaarbaar zijn en vraag je je af of er iets anders aan de hand kan zijn? Maak dan vandaag nog een afspraak voor een gratis adviesgesprek of bel ons op: 040-7113026. We luisteren graag naar je verhaal, en vertellen je meer over onze unieke visie op gezondheid.

Colorlib Tim Kors 0

Chronische darmontsteking symptomen en behandeling

De behandeling en symptomen van een chronische darmontsteking

De darm vormt de basis van onze gezondheid. Maar wat als juist daar het probleem zit? Dit is het geval bij een chronische darmontsteking, zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Een darmontsteking veroorzaakt vaak ernstige klachten. Veel patiënten komen de dag alleen ‘normaal’ door met het gebruik van zware medicatie. Maar helaas: door deze medicijnen raakt de darmflora vaak juist meer uit balans. Wij denken dat dit anders kan.


Veel van onze patiënten lopen jaren rond met klachten en worden van het kastje naar de muur gestuurd. Naast het onderdrukken van eventuele symptomen biedt de reguliere zorgt hen vaak weinig. Onze aanpak is anders. We bekijken de patiënt als individueel persoon om de balans in het lichaam terug te brengen.

Hoe zit het bijvoorbeeld met de vitamines? Tekorten komen vaak voor bij mensen met een chronische darmontsteking. Ook houden we rekening met bacteriën, stress, overgevoeligheden, medicijngebruik en glysofaat: dat is een onkruidverdelger die weleens in onze voeding terechtkomt. Maar wat houdt een chronische darmontsteking precies in? Wat zijn de symptomen, oorzaken en behandelmethoden? In deze blog vertellen we hier meer over.

 

Chronische darmontsteking symptomen

Zoals eerder genoemd, zorgt een chronische darmontsteking voor erg nare klachten. Toch komen deze problemen helaas bij veel mensen voor. Zo’n 90.000 mensen lijden momenteel aan een chronische darmontsteking. Zo’n 55.000 daarvan hebben colitis ulcerosa en 35.000 hebben Crohn. De symptomen van deze twee aandoeningen verschillen.

Symptomen van de ziekte van Crohn

Mensen die lijden aan de ziekte van Crohn hebben vaak last van diarree, maar niet altijd. Ook komen buikpijn, gewichtsverlies en klachten rond de anus vaak voor. In bepaalde gevallen hebben Crohnpatiënten ook last van bloed en slijm bij de ontlasting of zelfs darmvernauwingen, maar dit komt minder vaak voor.

Colitis ulcerosa symptomen

Hoewel de symptomen van Crohn en colitis op elkaar lijken, zijn ze niet hetzelfde. Waar mensen met Crohn vaak diarree hebben en soms bloed of slijm bij de ontlasting, hebben patiënten met colitis deze drie symptomen bijna altijd. Buikpijn en gewichtsverlies komen bij colitis juist minder voor, maar wel regelmatig. Een symptoom dat je bij colitis ulcerosa zelden tegenkomt, is een darmvernauwing. Daarnaast zijn klachten rondom de anus, die vaak voorkomen bij Crohn, bij colitis zeldzaam.

Oorzaken van een chronische darmontsteking

Men doet nog altijd veel onderzoek naar de oorzaken, triggers en risicofactoren voor een chronische darmontsteking. Inmiddels weten we dat er sprake is van een genetische factor, stress een belangrijke trigger is en er een groot verband bestaat met het dieet. Ook hebben veel patiënten last van bepaalde intoleranties of voedselovergevoeligheden. Lees in deze blog wat het verschil is tussen voedselallergie, gevoeligheid of intolerantie. Hieronder een aantal mogelijke ‘oorzaken’ van een chronische darmontsteking, voor zover we dat nu weten.

1. Stress verergert de klachten

In tegenstelling tot wat men vroeger dacht, is stress niet dé oorzaak van een chronische darmontsteking. Toch heeft het wel een grote invloed op het verloop van het ziektebeeld. In een stressvolle periode ervaren patiënten vaak opvlammingen van de darmontsteking. Heb je de ziekte van Crohn of lijdt je aan colitis ulcerosa? Dan is het verstandig om stress zoveel mogelijk te voorkomen.

2. Bepaalde voedingsmiddelen veroorzaken meer ontstekingen

Een gezond voedingspatroon bevat granen, peulvruchten, fruit en groenten. Dat geldt ook voor mensen met een chronische darmontsteking. In culturen waar ze het bovenstaande, eenvoudige dieet volgen, komen dergelijke darmklachten veel minder voor. Een anti-inflammatoir dieet helpt patiënten richting zo’n gezonder dieet. Ontstekingen verergeren met name door dierlijke eiwitten, geraffineerde voedingsmiddelen, verkeerde vetten en suikers. Veel darmklachten? Dan is het verstandig om je daarnaast eens te laten testen op voedingsintoleranties.

3. Antibioticagebruik

Heb je al vaker een antibioticakuur gehad en lijdt je aan Crohn of colitis? Dan ben je niet de enige. Dergelijke kuren zorgen ervoor dat goede darmbacteriën worden vernietigd, terwijl de slechte bacteriën zich vermenigvuldigen. Dit terwijl je de goede bacteriën zo hard nodig hebt voor je immuunsysteem, vitamineopname en genetische expressie.

4. Glysofaatgebruik wordt vaak onderschat

Glysofaat is een giftig middel dat ervoor zorgt dat onkruid wordt verdelgd. Het is een van de stoffen die veelvuldig in ons milieu aanwezig is. Onderzoekers hebben recentelijk aanwijzingen gevonden dat deze stof een belangrijke oorzaak kan zijn bij verschillende ziektes, waaronder chronische darmontstekingen. Mocht je hier meer over willen weten, neem dan zeker een kijkje in ons e-book over chronische darmontsteking.

5. Vitamine D tekort 

Uit recent wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat colitis patiënten vaak enorm gebaat zijn bij het innemen van vitamine D. Het zou zelfs de kwaliteit van leven zelfs aanzienlijk verbeteren. Dit onderzoek werd uitgevoerd met patiënten die voorafgaand een vitamine D tekort hadden. Mogelijk heeft een dergelijk tekort dus ook iets te maken met het ontstaan van een chronische darmontsteking.

6. Microbioom

Ook een disbalans van het microbioom speelt mogelijk een rol bij het ontstaan van de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Ons microbioom, oftewel onze darmflora, functioneert het beste wanneer de juiste bacteriën in de juiste mate aanwezig zijn. Dit zien we ook veel terug in onderzoeken naar het ziekteverloop van een chronische darmontsteking. Zo zou een tekort aan de prausnitzii bacterie of juist een teveel aan de slechte LPS bevattende bacteriën niet bevorderlijk zijn. LPS, lipopolysaccharide is een groot molecuul met toxische activiteit. Wil je meer te weten komen over het microbioom? Bekijk dan deze lezing: Het microbioom (darmflora); de fundering van onze gezondheid.

De rol die het microbioom speelt bij een chronische darmontsteking onderstreept nogmaals het belang van prebiotica. Prebiotica zijn voedingsvezels die onze goede darmbacteriën voeden. En de goede bacteriën hebben we hard nodig, zeker colitis en Crohn patiënten. Ze produceren namelijk het ontstekingsremmende vetzuur genaamd butyraat.

7. SIBO

Een groot percentage van mensen met colitis en Crohn heeft tevens als onderliggend probleem SIBO. Lees hier meer over de SIBO aandoening

 

Chronische darmontsteking behandeling

Via de conventionele weg worden patiënten met een chronische darmontsteking vaak behandeld met anti-inflammatoire middelen. Dit zijn medicijnen die ervoor moeten zorgen dat de ontsteking verminderd, zoals sulfasalazine, mesalamine, olsalazine en corticosteroïden (zoals Prednison). Hoewel deze middelen kunnen werken, hebben ze erg vervelende bijwerkingen.

In de praktijk van Newmedix vinden we gelukkig vaak oplossingen waarbij het niet noodzakelijk meer is om deze medicijnen te gebruiken. In onze e-book lees je meer over onze behandelmethoden. Hieronder vatten we enkele van onze methoden kort samen.

1. Low dose naltrexone (LDN)

Dit is een middel met een immuunmodulerend effect. Dat wil zeggen: het brengt een overactief immuunsysteem weer tot rust. Hierdoor kunnen ontstekingsreacties verminderen.

2. Colitis ulcerosa-dieet

Per patiënt kijken we wat er beter kan in de voeding. Hierin ondersteunen we uitvoerig met behulp van verschillende dieetvormen. We kijken naar voeding overgevoeligheden en maken eventueel gebruik van een eliminatiedieet waarbij we bekende voedingstriggers elimineren en vervolgens weer introduceren. Is er sprake van SIBO? Dan kunnen we het fodmap dieet toepassen.

3. Cannabidoïde olie

Cannabioïde olie (CBD) staat ook wel bekend als wietolie, en kan schijnbaar effectief helend werken voor mensen met colitis en Crohn.

4. Boswellia serrata

Dit is een natuurlijke stof die steeds water wordt gebruikt bij auto-immuunziekten van de darm, met dezelfde soort werking als Prednison. 

5. Curcumine

Dit middel bevat sterke ontstekingsremmende eigenschappen door het remmen van verschillende ontstekingsvormende stoffen.

6. Omega 3-vetzuren

Het is bij Newmedix standaard protocol om hoge doseringen omega 3 vetzuren toe te passen voor het verminderen van ontstekingen.

7. Ozon-behandeling

Een in Nederland nieuwe methode, maar in het buitenland al meer erkent. Ozongas remt ontstekingen en bevordert het herstel van weefsel.

8. Pre- en probiotica

Zoals eerder al beschreven, is het supplementeren van pre- en probiotica vaak van toegevoegde waarde.

9. Vitamine- en mineralenbalans herstellen

Niet alleen een vitamine D-tekort, maar ook tekorten aan andere vitamines en mineralen maken de chronische darmontsteking niet veel beter. Daarom sporten we tekorten op en vullen we deze aan. Denk hierbij naast vitamine D bijvoorbeeld aan ijzer, vitamine B12 en foliumzuur.


Hulp nodig bij jouw chronische darmontsteking?

Wil je weten of Newmedix jou kan helpen? Maak dan een afspraak voor een gratis adviesgesprek. We kunnen meestal meer voor je betekenen dan je denkt.

Gratis E-Book: Effectieve behandeling van een Chronische Darmonsteking

Klik en download ons gratis e-book ‘Effectieve behandeling van een chronische darmontsteking

  • Referenties

    The bone morphogenetic protein-hepcidin axis as a therapeutic target in inflammatory bowel disease.Wang L1, Trebicka E, Fu Y, Ellenbogen S, Hong CC, Babitt JL, Lin HY, Cherayil BJ. nflamm Bowel Dis. 2012 Jan;18(1):112-9. doi: 10.1002/ibd.21675. Epub 2011 Feb 23.

    Low-dose naltrexone therapy improves active Crohn’s disease.Smith JP1, Stock H, Bingaman S, Mauger D, Rogosnitzky M, Zagon IS. Am J Gastroenterol. 2007 Apr;102(4):820-8. Epub 2007 Jan 11.

    Reduced Pro-Inflammatory Cytokines after Eight Weeks of Low-Dose Naltrexone for Fibromyalgia.Parkitny L1, Younger J2. Biomedicines. 2017 Apr 18;5(2). pii: E16. doi: 10.3390/biomedicines5020016

    Evaluation of therapeutic effect of low dose naltrexone in experimentally-induced Crohn’s disease in rats.Tawfik DI1, Osman AS2, Tolba HM3, Khattab A3, Abdel-Salam LO4, Kamel MM5. Neuropeptides. 2016 Oct;59:39-45. doi: 10.1016/j.npep.2016.06.003. Epub 2016 Jun 22.

    Therapy with the opioid antagonist naltrexone promotes mucosal healing in active Crohn’s disease: a randomized placebo-controlled trial.Smith JP1, Bingaman SI, Ruggiero F, Mauger DT, Mukherjee A, McGovern CO, Zagon IS. Dig Dis Sci. 2011 Jul;56(7):2088-97. doi: 10.1007/s10620-011-1653-7. Epub 2011 Mar 8.

    Low dose naltrexone: side effects and efficacy in gastrointestinal disorders. Ploesser J1, Weinstock LB, Thomas E. Int J Pharm Compd. 2010 Mar-Apr;14(2):171-3.

    Boswellic Acids and Their Role in Chronic Inflammatory Diseases. Ammon HP1,2. Adv Exp Med Biol. 2016;928:291-327.

    Boswellia serrata Preserves Intestinal Epithelial Barrier from Oxidative and Inflammatory Damage.Catanzaro D1, Rancan S1, Orso G2, Dall’Acqua S1, Brun P3, Giron MC1, Carrara M1, Castagliuolo I3, Ragazzi E1, Caparrotta L1, Montopoli M1. PLoS One. 2015 May 8;10(5):e0125375. doi: 10.1371/journal.pone.0125375. eCollection 2015.Boswellia serrata has beneficial anti-inflammatory and antioxidant properties in a model of experimental colitis. Hartmann RM1, Fillmann HS, Martins MI, Meurer L, Marroni NP. Phytother Res. 2014 Sep;28(9):1392-8. doi: 10.1002/ptr.5142. Epub 2014 Mar 12.

    Boswellia serrata: an overall assessment of in vitro, preclinical, pharmacokinetic and clinical data. Abdel-Tawab M1, Werz O, Schubert-Zsilavecz M. Clin Pharmacokinet. 2011 Jun;50(6):349-69. doi: 10.2165/11586800-000000000-00000.

    Food antigen-induced immune responses in Crohn’s disease patients and experimental colitis mice. Kawaguchi T1, Mori M, Saito K, Suga Y, Hashimoto M, Sako M, Yoshimura N, Uo M, Danjo K, Ikenoue Y, Oomura K, Shinozaki J, Mitsui A, Kajiura T, Suzuki M, Takazoe M. J Gastroenterol. 2015 Apr;50(4):394- 405. doi: 10.1007/s00535-014-0981-8. Epub 2014 Aug 7.

    Serological investigation of food specific immunoglobulin G antibodies in patients with inflammatory bowel diseases. Cai C1, Shen J1, Zhao D1, Qiao Y1, Xu A1, Jin S1, Ran Z1, Zheng Q1. PLoS One. 2014 Nov 13;9(11):e112154. doi: 10.1371/journal.pone.0112154. eCollection 2014.

    Diet as a Trigger or Therapy for Inflammatory Bowel Diseases. Lewis JD1, Abreu MT2. Gastroenterology. 2017 Feb;152(2):398-414.e6. doi: 10.1053/j.gastro.2016.10.019. Epub 2016 Oct 25.

    Inflammatory bowel disease: can omega-3 fatty acids really help? Barbalho SM1, Goulart Rde A2, Quesada K3, Bechara MD4, de Carvalho Ade C5. Ann Gastroenterol. 2016 Jan-Mar;29(1):37-43.

    Fish oil fatty acid supplementation in active ulcerative colitis: a double-blind, placebo-controlled, crossover study. Aslan A1, Triadafilopoulos G. Am J Gastroenterol. 1992 Apr;87(4):432-7

    Zinc Deficiency is Associated with Poor Clinical Outcomes in Patients with Inflammatory Bowel Disease. Siva S1, Rubin DT, Gulotta G, Wroblewski K, Pekow J. Inflamm Bowel Dis. 2017 Jan;23(1):152-157. doi: 10.1097/MIB.0000000000000989.

    Evaluation of Serum Trace Element Levels and Superoxide Dismutase Activity in Patients with Inflammatory Bowel Disease: Translating Basic Research into Clinical Application. Mohammadi E1, Qujeq D2,3,4, Taheri H5, Hajian-Tilaki K6. Biol Trace Elem Res. 2017 Jun;177(2):235- 240. doi: 10.1007/s12011-016-0891-0. Epub 2016 Nov 18.

    Glyphosate, pathways to modern diseases II: Celiac sprue and gluten intolerance. Samsel A1, Seneff S2. Interdiscip Toxicol. 2013 Dec;6(4):159-84. doi: 10.2478/intox-2013-0026

    Vitamin D Status Is Associated with Hepcidin and Hemoglobin Concentrations in Children with Inflammatory Bowel Disease. Syed S1, Michalski ES, Tangpricha V, Chesdachai S, Kumar A, Prince J, Ziegler TR, Suchdev PS, Kugathasan S. Inflamm Bowel Dis. 2017 Jul 11. doi: 10.1097/MIB.0000000000001178. [Epub ahead of print]

    Role of Vitamin D in Inflammatory Bowel Disease. Limketkai BN1,2, Mullin GE2, Limsui D1, Parian AM2. Nutr Clin Pract. 2017 Jun;32(3):337-345. doi: 10.1177/0884533616674492. Epub 2016 Oct 21.

    Immunoregulation of Inflammatory and Inhibitory Cytokines by Vitamin D3 in Patients with Inflammatory Bowel Diseases. Alhassan Mohammed H1,2, Mirshafiey A1, Vahedi H3, Hemmasi G4, Moussavi Nasl Khameneh A5, Parastouei K5, Saboor-Yaraghi AA1. Scand J Immunol. 2017 Jun;85(6):386-394. doi: 10.1111/sji.12547.

    Increased dietary vitamin D suppresses MAPK signaling, colitis, and colon cancer. Meeker S1, Seamons A1, Paik J1, Treuting PM1, Brabb T1, Grady WM2, Maggio-Price L3. Cancer Res. 2014 Aug 15;74(16):4398-408. doi: 10.1158/0008-5472.CAN-13-2820. Epub 2014 Jun 17.

    Diagnosis and treatment of anemia in patients with inflammatory bowel disease. Mücke V1, Mücke MM1, Raine T2, Bettenworth D3. Ann Gastroenterol. 2017;30(1):15-22. doi: 10.20524/aog.2016.0083. Epub 2016 Sep 6. 

    ​​Correction of Iron Deficiency Anemia With Intravenous Iron Sucrose in Children With Inflammatory Bowel Disease. Danko I1, Weidkamp M. J Pediatr Gastroenterol Nutr. 2016 Nov;63(5):e107-e111.

    Prevalence of anaemia in inflammatory bowel disease in Switzerland: a cross-sectional study in patients from private practices and university hospitals. Voegtlin M1, Vavricka SR, Schoepfer AM, Straumann A, Voegtlin J, Rogler G, Ballabeni P, Pittet V, Buser A, Fried M, Beglinger C; Swiss IBD Cohort Study. J Crohns Colitis. 2010 Dec;4(6):642-8. doi: 10.1016/j.crohns.2010.07.008. Epub 2010 Aug 12.

    Curcumin in Combination With Mesalamine Induces Remission in Patients With Mild-to-Moderate Ulcerative Colitis in a Randomized Controlled Trial. Lang A1, Salomon N2, Wu JC3, Kopylov U1, Lahat A1, Har-Noy O1, Ching JY3, Cheong PK3, Avidan B1, Gamus D4, Kaimakliotis I5, Eliakim R1, Ng SC3, Ben-Horin S1. Clin Gastroenterol Hepatol. 2015 Aug;13(8):1444-9.e1. doi: 10.1016/j.cgh.2015.02.019. Epub 2015 Feb 24 Rev Esp Enferm Dig. 2017 Jul 27;109. doi: 10.17235/reed.2017.4941/2017. [Epub ahead of

    Fecal transplantation as a treatment for Clostridium difficile infection in patients with ulcerative colitis . Izquierdo Romero M1, Varela Trastoy P2, Mancebo Mata A2.

    Curcumin half analog modulates interleukin-6 and tumor necrosis factor-alpha in inflammatory bowel disease. Kondamudi PK1, Kovelamudi H1, Nayak PG1, Rao MC1, Shenoy RR1. Pharmacogn Mag. 2015 Oct;11(Suppl 2):S296-302. doi: 10.4103/0973-1296.165991.

    Cannabis for inflammatory bowel disease. Naftali T1, Mechulam R, Lev LB, Konikoff FM. Dig Dis. 2014;32(4):468-74. doi: 10.1159/000358155. Epub 2014 Jun 23.

    An Orally Active Cannabis Extract with High Content in Cannabidiol attenuates Chemically- induced Intestinal Inflammation and Hypermotility in the Mouse. Pagano E1, Capasso R1, Piscitelli F2, Romano B1, Parisi OA3, Finizio S3, Lauritano A2, Marzo VD2, Izzo AA1, Borrelli F1. Front Pharmacol. 2016 Oct 4;7:341. eCollection 2016.

    Cannabidiol reduces intestinal inflammation through the control of neuroimmune axis.De Filippis D1, Esposito G, Cirillo C, Cipriano M, De Winter BY, Scuderi C, Sarnelli G, Cuomo R, Steardo L, De Man JG, Iuvone T. PLoS One. 2011;6(12):e28159. doi: 10.1371/journal.pone.0028159. Epub 2011 Dec 6.

    Cannabis induces a clinical response in patients with Crohn’s disease: a prospective placebo- controlled study. Naftali T1, Bar-Lev Schleider L, Dotan I, Lansky EP, Sklerovsky Benjaminov F, Konikoff FM. Clin Gastroenterol Hepatol. 2013 Oct;11(10):1276-1280.e1. doi: 10.1016/j.cgh.2013.04.034. Epub 2013 May 4. Clin Gastroenterol Hepatol. 2013 Oct;11(10):1276-1280.e1. doi: 10.1016/j.cgh.2013.04.034. Epub 2013 May 4.

    Glyphosate, pathways to modern diseases III: Manganese, neurological diseases, and associated pathologies. Samsel A1, Seneff S2. urg Neurol Int. 2015 Mar 24;6:45. doi: 10.4103/2152-7806.153876. eCollection 2015.

    Peripartum Antibiotics Promote Gut Dysbiosis, Loss of Immune Tolerance, and Inflammatory Bowel Disease in Genetically Prone Offspring. Miyoshi J1, Bobe AM1, Miyoshi S1, Huang Y1, Hubert N1, Delmont TO1, Eren AM1, Leone V1, Chang EB2. Cell Rep. 2017 Jul 11;20(2):491-504. doi: 10.1016/j.celrep.2017.06.060.

    Inflammatory Bowel Diseases: Review of Known Environmental Protective and Risk Factors Involved. van der Sloot KWJ1, Amini M, Peters V, Dijkstra G, Alizadeh BZ. Inflamm Bowel Dis. 2017 Aug 2. doi: 10.1097/MIB.0000000000001217. [Epub ahead of print]

    Specificities of the intestinal microbiota in patients with inflammatory bowel disease and Clostridium difficile infection. Sokol H1,2,3,4, Jegou S1,4, McQuitty C1,4, Straub M1,4, Leducq V1,4, Landman C3,4, Kirchgesner J3,4, Le Gall G3,4, Bourrier A3,4, Nion-Larmurier I3,4, Cosnes J3,4, Seksik P3,4, Richard ML2,4, Beaugerie L3,4. Gut Microbes. 2017 Aug 8:0. doi: 10.1080/19490976.2017.1361092. [Epub ahead of print.

    Close association between intestinal microbiota and irritable bowel syndrome. Fan WT1, Ding C2,3, Xu NN1, Zong S4, Ma P5,6,7, Gu B8,9,10. Eur J Clin Microbiol Infect Dis. 2017 Aug 7. doi: 10.1007/s10096-017-3060-2. [Epub ahead of print] 

    A nutritional approach for managing irritable bowel syndrome. Bhesania N1, Cresci GAM. Curr Opin Pediatr. 2017 Jul 21. doi: 10.1097/MOP.0000000000000536. [Epub ahead of print]

    The human microbiome. Blum HE1. Adv Med Sci. 2017 Jul 13;62(2):414-420. doi: 10.1016/j.advms.2017.04.005. [Epub ahead of print]

    Role of the gut microbiota in inflammatory bowel disease pathogenesis: what have we learnt in the past 10 years? Hold GL1, Smith M1, Grange C1, Watt ER1, El-Omar EM1, Mukhopadhya I1. World J Gastroenterol. 2014 Feb 7;20(5):1192-210. doi: 10.3748/wjg.v20.i5.1192

    Role of antibiotics for treatment of inflammatory bowel disease. Nitzan O1, Elias M1, Peretz A1, Saliba W1. World J Gastroenterol. 2016 Jan 21;22(3):1078-87. doi: 10.3748/wjg.v22.i3.1078.

Colorlib Tim Kors 0

Behandeling hartfalen door metabole cardiologie

Een goed werkend hart is letterlijk van levensbelang. Maar wat nu als jouw hart ineens niet zo keurig meer klopt? Hartfalen is wereldwijd een groot probleem. Maar liefst 20 à 30% van de mensen krijgt er ooit mee te maken. Tegenwoordig kunnen we gelukkig steeds meer, op een minder ingrijpende manier behandelen. Ook kan je zelf een hoop preventieve maatregelen nemen. Toch zijn we er nog lang niet: cardiologisch onderzoek brengt steeds meer nieuwe inzichten en methoden aan het licht. Veel hartpatiënten gebruiken talloze soorten medicaties. Soms is dat nodig, maar het uitgangspunt moet zijn om dát te doen wat voor die specifieke patiënt juist is. Metabole cardiologie is een behandeling tegen hartfalen die, naast de reguliere hartfalen behandeling, voor veel hartpatiënten ondersteuning kan bieden. Newmedix is gespecialiseerd in het toepassen van deze behandelvisie bij hartfalen, die uitgaat van ‘oorzaak en gevolg’. Wat kan je zelf doen om je kans op hartfalen te verminderen? En wat is metabole cardiologie precies?

Preventieve maatregelen tegen hartfalen

De kans op hart- en vaatziekten kan aanzienlijk verhogen bij verschillende risicofactoren. Heb je bijvoorbeeld overgewicht of rook je? Dan is de kans dat je last van je hart krijgt een stuk groter! Gelukkig biedt een actieve en gezonde levensstijl hiervoor uitkomst. Voorbeelden van preventieve maatregelen die jij zelf kan nemen, zijn:

Gezonde voeding met voldoende vezels, vitamines, mineralen, antioxidanten en omega 3 vetzuren
Zorgen dat je minstens 30 minuten per dag actief in beweging bent;
Stoppen met roken, mocht je dat doen;
 … en nog veel meer!

Hartfalen behandeling via metabole cardiologie

Mocht je hart toch niet helemaal lekker meer lopen, dan is het voor preventieve maatregelen al te laat. Newmedix gelooft in de visie van metabole cardiologie als aanvullende behandeling bij hartfalen. Wat houdt dit precies in? Daarover heeft Tim Kors van Newmedix een interessant interview gehouden met de Amerikaanse cardioloog Dr. Stephen Sinatra. Bekijk die video hier:

 

Met metabole cardiologie willen we eigenlijk de energie aanmaak in je lichaam de juiste kant op sturen. Adenosinetrifosfaat (ATP) is de energiedrager van ons lichaam. Deze energie hebben we hard nodig voor bijvoorbeeld celgroei, de productie van hormonen en talloze andere lichaamsprocessen. Gelukkig maken onze cellen ATP gewoon helemaal zelf. Bij metabole cardiologie gebruiken we bepaalde voedingssupplementen die de aanmaak van ATP kunnen bevorderen en versnellen. Als je de ATP-aanmaak stuurt, zorgt dat voor meer energie aanmaak in je hartspiercellen. Op die manier kan de aanvulling van metabole cardiologie de resultaten van de reguliere cardiologische behandeling bij hartfalen naar een hoger niveau brengen.

Waarom heeft je hart ATP nodig?

Met metabole cardiologie zorgen we er dus voor dat je lichaam efficiënter ATP kan aanmaken. Maar waarom hebben mensen met hartfalen eigenlijk meer ATP nodig? Dat heeft alles te maken met onze mitochondria: celorganellen van slechts 1 micrometer die de omzet van energie in ons lichaam regelen. Iedere mitochondrium maakt energie aan, dus ATP. Ter vergelijking: in de spiercellen van je biceps zitten zo’n 200 mitochondria per cel, maar in hartspiercellen zitten er maar liefst zo’n 5000 per cel! Je hart heeft ongeveer het formaat van je vuist. Een derde deel daarvan bestaat dus uit mitochondria. Dat is maar goed ook! Het hart is altijd druk aan het pompen. Dat kost een hoop energie. Alle ATP die nodig is voor het kloppen van je hart, wordt dus aangemaakt vanuit je mitochondria. Door de mitochondria een handje te helpen, kan jouw hart de energie nóg efficiënter gaan aanmaken.

Hartfalen natuurlijk behandelen met ATP aanmaak

Er bestaat helaas geen medicijn dat op zichzelf de aanmaak van energie stimuleert. Wat we wél kunnen doen, is hartcellen de juiste voedingsstoffen geven om dit werk zelf op te pakken. Dat doen we door supplementen van bijvoorbeeld co-enzym q10, D-ribose, l-carnitine en magnesium te nemen. Deze stoffen helpen namelijk bij de aanmaak van ATP. Bovendien is magnesium betrokken bij zo’n 300 verschillende enzymatische reacties in het lichaam. Dergelijke supplementen kan je gewoon oraal slikken, maar intraveneus toedienen is in sommige gevallen ook een optie. Cardioloog Dr. Stephen Sinatra heeft op die manier zelfs patiënten kunnen behandelen met ernstige hartritmestoornissen.

Waarom hoorde je niet eerder van metabole cardiologie?

Steeds meer cardiologen beginnen de metabole cardiologie te begrijpen en erkennen. Helaas kom je er nog weinig mee in aanraking binnen de reguliere zorg. Hoe komt dat eigenlijk? Sommige methoden en hartfalen behandelingen hebben tijd nodig voordat ze algemeen geaccepteerd worden. De resultaten van metabole cardiologie zijn echter al uit vele gevallen gebleken. Dr. Stephen Sinatra vertelde bijvoorbeeld over de vele patiënten die hij heeft gezien, waarvan sommigen eigenlijk een harttransplantatie nodig hadden. Zelfs hijzelf was ervan onder de indruk toen zij deze transplantatie bleken te weigeren vanwege onder andere metabole cardiologie. Zoals Sinatra het zelf zegt: ‘er is iets magisch aan ATP.’ Het toevoegen van deze methode aan de rest van je cardiologie hartfalen behandeling, kan dus letterlijk van levensbelang zijn!

Meer weten over metabole cardiologie? Gratis Adviesgesprek!

Heb je last van een verhoogd risico op hartfalen en ben je benieuwd wat Newmedix voor jou kan betekenen? Wij leggen je graag uit hoe metabole cardiologie je huidige behandeling tegen hartfalen kan verrijken. Bij Newmedix sporen we altijd de oorzaak van jouw klachten op. Voel je dan ook vrij om jouw persoonlijke situatie aan ons voor te leggen in een gratis adviesgesprek.

Colorlib Tim Kors 0

Functionele geneeskunde: wat is dat precies?

Loop je al enige tijd met klachten rond en heb je al menig arts gezien, zonder resultaat? Tijd voor verandering! Functional medicine (ofwel, functionele geneeskunde) is een medische geneeswijze uit de 21e eeuw. Misschien biedt het een oplossing voor jouw klachten.

Newmedix is in feite een centrum voor functionele geneeskunde. Dat houdt in: wij richten ons op jouw persoonlijke gezondheid, in plaats van op ziekte. In de reguliere gezondheidszorg krijgen patiënten vaak allemaal dezelfde behandeling voor de symptomen. Wij kijken liever naar de achterliggende oorzaak voor een preventieve behandeling.

Ben je benieuwd wat functionele geneeskunde voor jou kan betekenen?

Wat is functionele geneeskunde?

Functional medicine richt zich op traditionele geneesmethoden. Dat is niets spiritueels, maar gaat uit van de grondbeginselen van een gezond lijf, zoals voldoende lichaamsbeweging, de juiste voeding, vitamines, mineralen, antioxidanten, meditatie en slaap. Kortom: wij werken met levensstijlveranderingen.

Hoewel een gezond leven gelijk staat aan een gezond lijf, schrijven de meeste reguliere artsen vooral veel medicijnen voor. Denk hierbij bijvoorbeeld aan bloeddrukmedicatie in plaats van een mineraalrijk dieet, of antidepressiva in plaats van meditatie.

Functionele geneeskunde is dus meer oorzaakgericht. Newmedix wil dan ook de oorzaak opsporen in plaats van de symptomen bestrijden. Binnen de reguliere geneeskunde (conventional medicine) is helaas nog weinig ruimte voor deze denkwijze.

Conventional medicine vs functional medicine

In de tabel hieronder zie je de belangrijkste verschillen tussen de reguliere geneeskunde en functionele geneeskunde. Wil je nog meer informatie? Bekijk dan bijvoorbeeld deze video. Hierin wordt uitgelegd waarom jouw reguliere arts je nog niet heeft doorverwezen naar een praktijk voor functionele geneeskunde, zoals Newmedix.

Functionele geneeskunde Conventionele geneeskunde
        Gericht op gezondheid         Gericht op ziekte
        Holistische maatwerkbehandeling         Iedereen wordt op dezelfde manier behandeld
        Gericht op de onderliggende oorzaak         Gericht op symptomen
        Houdt rekening met de biochemische individualiteit         Negeert biochemische individualiteit
        Preventieve benadering         Reactieve benadering

 

 

Waarom hebben we functionele geneeskunde nodig?

De laatste tijd wint functionele geneeskunde terrein in Nederland. Deze oorzaakgerichte aanpak is dan ook hard nodig! Hieronder 5 punten die de relevantie van functional medicine benadrukken.

  1.     De reguliere geneeskunde ziet patiënten niet voldoende als individuen

Ieder lichaam heeft een andere genetische samenstelling. Hoe jij op bepaalde voeding, toxines en andere omgevingsfactoren reageert, is geheel uniek. Dit is dan ook enorm belangrijk bij het ontstaan van chronische ziekten. Bij functional medicine speelt dit een centrale rol.

  1.   Er zijn wereldwijd steeds meer complexe, chronische ziekten

Het aantal mensen met hartaandoeningen, diabetes, prikkelbaredarmsyndroom, chronische vermoeidheid, fibromyalgie, psychische aandoeningen, reuma en andere auto-immuunziekten neemt exponentieel toe. Kortom: er blijkt een andere werkwijze nodig.

  1.   De rol van voeding op moleculair en cellulair niveau is onderbelicht

Uit recente onderzoeken blijkt steeds meer het belang van voedingsevaluatie voor het beheersen van chronische aandoeningen. Voeding heeft namelijk zelfs effect op de cellen in je lichaam! Helaas zijn veel reguliere voeding professionals hier niet voldoende in opgeleid.

  1.   Levensstijlveranderingen kunnen de gezondheid definitief herstellen

Uiteindelijk wil je natuurlijk voor altijd van je klachten af. Zelfs bij veel chronische aandoeningen kan de gezondheid soms volledig herstellen door voedings- en levensstijloplossingen. Een centrum voor functionele geneeskunde kan hierbij helpen.

Veelvoorkomende onderliggende oorzaken

In de praktijk van Newmedix komen we veel verschillende verhalen tegen. Iedere situatie nemen we even serieus: we zoeken de specifieke oorzaak op voor die persoon. Precies zoals dat volgens de functionele geneeskunde zou moeten. Toch zijn er ook vaak overeenkomsten. Onderliggende oorzaken die we vaak tegenkomen, zijn:

        Tekorten aan vitaminen, mineralen, vetzuren en antioxidanten;

        Hormonale verstoringen;

        Belasting van chemische stoffen zoals zware metalen of pesticiden;

        Verstoringen van het microbioom in de darmen (darmflora);

        Enige mate van ontstekingsactiviteit;

        Aanhoudende infecties;

        Intoleranties of allergieën;

        Cellulaire disfuncties;

        Verstoringen van het immuunsysteem (zoals leaky gut);

        Belemmerende emotionele patronen.

Functionele geneeskunde zelf ervaren?

Krijg je ook altijd crèmes bij huidirritatie, maagbeschermers bij verteringsproblemen of prednison bij gewrichtspijn? Het zou beter zijn om in deze gevallen intoleranties op te sporen, ontgiftingsprocessen te verbeteren, de darmflora te herstellen en oorzaken van ontstekingen bloot te leggen. Ben je benieuwd of Newmedix iets voor jou kan betekenen? Plan dan gratis een adviesgesprek in.

Onze werkwijze

  1.     Bij Newmedix starten we altijd met een intakegesprek. Wat zijn jouw exacte klachten en waar kunnen we jou bij helpen? Tijdens deze eerste afspraak wordt ook een functioneel laboratoriumonderzoek gestart. Hiervoor is een sample nodig van jouw bloed, urine, ontlasting of speeksel.
  2.     Twee à drie weken na de eerste afspraak is de uitslag van het laboratoriumonderzoek binnen. We bespreken de resultaten uitvoerig met je en stellen een persoonlijk behandelplan op.
  3.     Daarna volgt de daadwerkelijke behandeling. Deze kan bijvoorbeeld bestaan uit voedingsaanpassingen of supplementen. Het kan ook dat we gaan voor infusen, injecties of MBCT, of we besluiten samen dat vervolgonderzoek nodig is.
  4.     Waar nodig vinden er vervolgconsulten plaats. Het liefst gaan we door tot we jouw persoonlijke oorzaak hebben gevonden en je klachten aanzienlijk zijn verminderd.

 

 

Colorlib Isabelle Arts 0

Voedselallergie, voedselgevoeligheid en voedselintolerantie: dit zijn de verschillen

Voedselallergie, voedselgevoeligheid en voedselintolerantie: dit zijn de verschillen

Een voedingsmiddel dat voor de meeste mensen ‘gezond’ is, kan voor anderen problemen veroorzaken. Ieder lichaam is anders en reageert dus ook op een andere manier op eten. Zo kan er sprake zijn van voedselallergie, voedselgevoeligheid en voedselintolerantie. Bij allergie en gevoeligheid is er sprake van immunologische reacties, genaamd IgE- en IgG-reacties. Bij voedselintolerantie is er sprake van een niet-immunologische reactie op eten. Wat houden deze reacties precies in, wat zijn de mogelijke symptomen en hoe ga je ermee om?

IgE- en IgG-reacties: wat houdt het in?

Ons lichaam maakt dagelijks talloze immunoglobulinen aan om bacteriën, virussen en gifstoffen te bestrijden. We noemen dit ook wel antilichamen. Ze beschermen ons als het ware tegen lichaamsvreemde stoffen en ‘indringers’.

Voedselallergie

Immunoglobine E (IgE) veroorzaakt meestal een directe lichamelijke reactie op een vreemde stof. Wanneer jouw lichaam een bepaald voedingsmiddel, bijvoorbeeld een kippenei, als toxine ziet in plaats van voedsel, kan het hiervoor IgE-antistoffen aanmaken. Binnen enkele seconden of minuten, kan je dan een hevige allergische reactie verwachten.

Voedselgevoeligheid en intolerantie

Immunoglobuline G (IgG) werkt op een gelijksoortige manier, maar veroorzaakt mildere en langdurige symptomen die tot 72 uur na blootstelling ontstaan. Dan spreken we van een voedselgevoeligheid. Bij een voedselintolerantie spelen immunoglobulinen overigens geen rol, maar is er een tekort of gebrek aan een bepaald enzym voor de verwerking van een bepaald voedingsmiddel.

Symptomen voedselallergie bij IgE-reacties

Heb je last van een IgE-voedselallergie? Dan kan een voedselallergietest duidelijkheid geven over de exacte voedingsstoffen die je het beste kan vermijden. Symptomen van IgE-allergie kunnen namelijk zeer ernstige vormen aannemen. Allergieën uiten zich binnen zeer korte tijd in bijvoorbeeld:

  • Zwelling en ontsteking
  • Netelroos en huiduitslag
  • Jeukende huid
  • Anafylactische shock
  • Ademhalingsproblemen

 

Voedingsovergevoeligheid: mogelijke symptomen

Bij een IgG voedingsintolerantie, of eigenlijk ‘gevoeligheid’, treden de symptomen vertraagd op. Dat maakt het lastig om vast te stellen waar je op reageert. Een IgG-bloedtest is daarom de beste manier om erachter te komen waar de gevoeligheid vandaan komt. IgG-antistoffen kunnen leiden tot ontstekingsprocessen, spijsverteringsproblemen en bepaalde aandoeningen zoals artritis, eczeem, lekkende darm, astma, colitis ulcerosa, migraine en het prikkelbaredarmsyndroom (PDS). Symptomen die zich na het eten van voedsel kunnen voordoen, zijn:

  • Opgeblazen gevoel
  • Diarree
  • Hersenmist
  • Vermoeidheid
  • Stemmingswisselingen
  • Depressie
  • Misselijkheid
  • Hoofdpijn
  • Angst
  • Algehele zwakte
  • Zure reflux
  • Hyperactiviteit
  • Constipatie

 

Er zijn vier soorten IgG-reacties op voedingsmiddelen: IgG 1, 2, 3 en 4. Wij adviseren om al deze subklassen te onderzoeken. Tot voor kort werden vaak alleen de IgG-4 reacties gemeten. Tegenwoordig is het mogelijk om alle subklassen te onderzoeken. Dat is belangrijk, omdat IgG-4 reacties maar 4% van alle mogelijke IgG reacties betreffen. Dit wil zeggen: als er geen IgG-4 reactie wordt aangetroffen, bestaat er nog een aanzienlijke kans dat er wel een IgG 1, 2 of 3 reactie is. Het plaatje hieronder geeft dat duidelijk weer. 

 

IgG-1 = 70%
IgG-2 = 20%
IgG-3 = 6%
IgG-4 = 4%

 

 

 

 

 

Bij Newmedix zijn we gespecialiseerd in het correct testen van de bloedwaarden op al deze IgG-subklassen. Zo krijg je een goed en correct inzicht in jouw voedselovergevoeligheden. Een vraag die we regelmatig krijgen is: kan een IgG-reactie gemeten worden in het bloed als ik een bepaald voedingsmiddel al langere tijd niet heb gegeten? Normaalgesproken worden de IgG-antistoffen gedurende weken en maanden afgebroken in het lichaam. Na langere tijd van vermijding van een bepaald voedingsmiddel zijn dus ook geen of weinig IgG-antistoffen terug te vinden.

Symptomen voedselintolerantie

Een voedselintolerantie kan enkele gelijksoortige symptomen als voedselgevoeligheid veroorzaken, maar dan zonder activering van het immuunsysteem. Konden ze geen IgG-antistoffen in je bloed vinden, maar heb je wel last van dergelijke symptomen? Dan kan er dus sprake zijn van een intolerantie. Hierbij is er een tekort aan een bepaald enzym dat helpt bij het afbreken van bepaalde levensmiddelen. Mensen met een lactose-intolerantie hebben bijvoorbeeld niet genoeg lactase, wat nodig is om de lactose in koemelk af te breken. Intoleranties kunnen ook leiden tot bijvoorbeeld maag- en darmklachten, hoofdpijn en vermoeidheid.

Voedselintolerantietest bij Newmedix

Sommige voedselintoleranties  kun je opsporen in het bloed. Sommige mensen zijn vatbaarder voor intoleranties, wat kan blijken uit een DNA-test. Zeker in het geval van histamine-intolerantie is dit het geval. Om uit te zoeken of je DNA-variatie SNP hebt, en dus een hoger risico op intoleranties, kan je een DNA-test doen bij Newmedix. Voor meer informatie en opties voor aanvullende voedingskundige hulp, vraag je hieronder makkelijk een adviesgesprek aan.

Behandeling bij allergie, gevoeligheid of intolerantie

IgE-voedselallergieën verdwijnen meestal niet. Wel kunnen de symptomen afnemen bij een betere algehele gezondheid. Bij een sterk immuunsysteem en gezonde stofwisseling kan het lichaam onbedoelde blootstelling aan allergenen beter verdragen. Bij IgG-voedselgevoeligheid kan een eliminatiedieet zorgen voor een herstel van het darmslijmvlies, waardoor je bepaalde voedingsmiddelen mogelijk weer kan eten.

In het geval van voedselintolerantie kan het vermijden van bepaalde voedingsmiddelen ook uitkomst bieden. Soms is het mogelijk om de bepaalde tekorten aan enzymen aan te vullen, waardoor je kleine hoeveelheden van het probleemvoedsel weer kan eten. Dit is bijvoorbeeld het geval bij lactose-intolerantie.

Vraag een adviesgesprek aan!

Uiteindelijk is deskundige hulp bij zowel voedingsallergie als bij voedingsovergevoeligheid en voedingsintolerantie een goed idee als je last hebt van levensbelemmerende symptomen. Bij Newmedix kunnen we je helpen om de oorzaak van jouw symptomen te achterhalen. Daarbij begeleiden we onze patiënten met een diepgaand voedingsadvies dat tot nu toe veel patiënten ontzettend heeft geholpen. Interesse in onze werkwijze? Vraag een vrijblijvend adviesgesprek aan. Ontdek wat wij voor jou kunnen betekenen!

Colorlib Tim Kors 0

Lichaam ontgiften door gifstoffen in je cellen aan te pakken

Lichaam ontgiften: de ideale detox

Lichaam ontgiften? De afgelopen jaren is de hoeveelheid aan gifstoffen waarmee we dagelijks in aanraking komen erg toegenomen. Dit is een gigantisch probleem: we krijgen pesticiden binnen via ons voedsel, medicijnresten en microplastics via ons drinkwater en talloze uitlaatgassen en fijnstof deeltjes via de luchtwegen. Al deze gifstoffen hopen zich dagelijks op in onze lichaamscellen. Na een tijdje loopt de emmer over en kan je te maken krijgen met ernstige gifstof-symptomen, zoals:

  • Vermoeidheid;
  • Langzaam herstel na sport;
  • Haaruitval;
  • Voedselintoleranties;
  • Slaapstoornissen;
  • Angststoornissen;
  • Vergeetachtigheid;
  • Gevoeligheid voor geluid;
  • Etc.

 

Bij dergelijke symptomen kan het helpen om een volledige screening te doen, op zoek naar de oorzaak van je klachten. Newmedix helpt hier graag bij: vraag gemakkelijk een gratis adviesgesprek aan. Blijk je last te hebben van een teveel aan gifstoffen met bijbehorende klachten? Dan wil je daar natuurlijk zo snel mogelijk vanaf! Hoe kan je ontgiften? Waarschijnlijk heb je al eerder gehoord van verschillende detox-methoden. Helaas werken deze niet altijd optimaal.

Lichaam ontgiften: waarom de meeste detox-methoden niet werken

Er bestaan gigantisch veel moderne, ouderwetse, populaire en minder populaire detox-methoden. Denk bijvoorbeeld aan sapkuren, kleibehandelingen, darmspoelingen, oil-pulling en detox-supplementen. Ongetwijfeld heb je al eerder over minstens één van deze methoden gehoord. Hoewel sommige methoden best prima zijn, heeft het overgrote deel geen daadwerkelijk ontgiftend effect.

De reden hiervoor is dat de meeste van deze methoden zeer oppervlakkig werken. Wil je wél echt je lichaam ontgiften, dan moeten gifstoffen worden aangepakt in de cellen waarin ze zitten opgeslagen. Alleen door de toxines geheel uit de cellen te verwijderen en uit het lichaam af te voeren, kunnen ze goed worden bestreden.

Ons natuurlijke ontgiftingssysteem staat onder druk

Maar ontgiften, is dat eigenlijk wel nodig? Het is zo dat ons lichaam gelukkig een hoop zelf kan. Bij de natuurlijke ontgifting van ons lichaam spelen onder andere de lever, de nieren en zelfs de longen een grote rol. De krachtige antioxidant glutathion, die in onze cellen wordt aangemaakt, zorgt ervoor dat onze cellen worden ontgift en beschermd tegen gifstoffen.  Vervolgens verlaten deze gifstoffen via de gal, lever en nieren ons lichaam weer.

Maar helaas: hoe meer gifstoffen we verzamelen, hoe meer ons glutathion systeem onder druk komt te staan en hoe minder effectief we onszelf kunnen ontgiften. Deze grote hoeveelheid gif kan ontstekingen in onze cellen veroorzaken en daarvoor veel symptomen uitlokken zoals hersenmist, vermoeidheid, spierpijn, gewrichtspijn en auto-immuunreacties. Wij kunnen je helpen te achterhalen in hoeverre dit bij jouw lichaam het geval is. Voor meer informatie over je lichaam ontgiften kun je een vrijblijvend adviesgesprek aanvragen.

Indien bepaalde gifstoffen die zich ophopen in de cellen van ons brein noemen we neurotoxines.

Neurotoxines: wat zijn dat?

De absolute noodzaak achter de ontgifting van cellen zit hem in de ernst van neurotoxines (gifstoffen in het brein), die voornamelijk de eerdergenoemde symptomen kunnen veroorzaken. Dit is zorgwekkend, omdat deze gifstoffen de werking van het zenuwstelsel ernstig kunnen verstoren. Hierbij kan je denken aan zware metalen zoals lood en kwik of fijnstofdeeltjes uit de lucht . Hoge gradaties aan neurotoxinen kunnen zelfs ernstige symptomen veroorzaken en neuro inflammatie  (ontstekingen van cellen in het brein) veroorzaken.

De mogelijke oplossing: wat is cytodetox?

Omdat we dagelijks worden blootgesteld aan talloze gifstoffen én ons natuurlijke ontgiftingssysteem onder druk staat, kan het nodig zijn om je lichaam hier een handje bij te helpen. Hiervoor is dus een detox methode nodig die gifstoffen aanpakt in de kern: direct waar het probleem aanwezig is.

Dr. Pompa is een ‘functional medical doctor’. Hij is gespecialiseerd in cellulaire gezondheid en heeft samen met zijn team cytodetox ontwikkeld: een product dat we bij Newmedix regelmatig gebruiken in de behandeling en al veel mensen heeft geholpen.

Cytodetox is een supplement  dat een speciale vorm van zeoliet bevat. Zeoliet is een deeltje of molecuul dat de in het lichaam aanwezige gifstoffen insluit en mee afvoert het lichaam uit. Doordat deze vorm van zeoliet écht doordringt tot in de cellen, wordt het probleem bij de kern aangepakt. Wil je meer informatie over gifstoffen in het lichaam en de wijze waarop cytodex deze aanpakt? In onderstaande video vind je een super interessant interview met Dr. Pompa zelf!  Wil je meer informatie over dit supplement? Bekijk hier meer productinformatie over Cytodetox. 

 

Het probleem met zeoliet-producten op de markt

Uiteraard zijn er meer producten op de markt die zeoliet – of een andere effectieve variant – als binder voor giftstoffen gebruiken. Hier zitten alleen vaak een aantal nadelen aan verbonden:

-De deeltjes zijn te groot
Wanneer de bindingsdeeltjes te groot zijn, kunnen ze de darmwand niet passeren. Dit resulteert erin dat de deeltjes niet in de cellen terechtkomen waarin de gifstoffen liggen opgeslagen. Deze grote deeltjes slagen er dus er niet in om op celniveau gifstoffen te binden en uit het lichaam te transporteren.

-Het zijn zwakke binders
Zijn de deeltjes wél klein genoeg? Dan hebben ze vaak een minder sterke bindingskracht. Deze kunnen de gifstoffen dan wel eventjes vasthouden, maar bij het minste of geringste worden de gifstoffen ook weer makkelijk losgelaten. Ze worden hierdoor niet permanent afgevoerd, waardoor enkel een herverdeling van de gifstoffen wordt veroorzaakt. Dat noemen we zogezegd een ‘zwakke binder’. Herverdeling van is een van de grote aandachtspunten bij het correct afvoeren van gifstoffen. Juist deze ongecontroleerde herverdeling van gifstoffen zorgt voor veel van de zogenaamde detox symptomen, zoals misselijkheid, vermoeidheid, huiduitslag of verergering van bestaande symptomen.

-Zeoliet is verontreinigd met zware metalen
Het is ontzettend moeilijk om zeoliet volledig te ontdoen van zware metalen als kwik, lood, arseen en cadmium. Dat betreft een ingewikkeld en vaak chemisch proces waar veel onderzoekers helaas niet volledig in slagen. Zeker ook omdat de zeoliet in Cytodetox volledig ‘schoon’ is verklaard, is dit het meest veilige product dat wij bij Newmedix vaak aanraden.

Lichaam ontgiften? Vraag een adviesgesprek aan!

Zeker vanwege de mogelijk ernst van symptomen die veroorzaakt kunnen worden door een te hoge cellulaire belasting van gifstoffen, is het geen slecht idee om ondersteuning te vragen bij herstel. Bij Newmedix streven we naar het opsporen en aanpakken van de onderliggende oorzaak van jouw symptomen. Ben je geïnteresseerd in een mogelijke behandeling? Vraag dan hier een gratis adviesgesprek aan.

Colorlib Tim Kors 0

Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS): Newmedix pakt de oorzaak aan

Chronisch Vermoeidheidssyndroom

Chronisch vermoeidheidssyndroom, het komt steeds vaker voor. Kamp je al langer dan 6 maanden met een continu vermoeid gevoel dat niet weggaat na een goede nachtrust en biedt sporten ook geen verlichting? Dan heb je wellicht, net als zo’n 60.000 andere Nederlanders, last van het Chronisch Vermoeidheidssyndroom (CVS). Dit is een moeilijk vast te stellen aandoening, waardoor patiënten vaak met symptoombestrijding en psychotherapie worden afgewimpeld. Om CVS-patiënten beter te helpen, werkt Newmedix samen met Professor Michael Maes. Samen hebben wij verschillende oorzaken van CVS achterhaald, om zo een ideaal behandelplan samen te stellen. Ben je benieuwd naar wat wij voor jou kunnen betekenen? In deze blog vind je meer informatie over de zienswijze over en aanpak van Newmedix van het Chronisch Vermoeidheidssyndroom.

CVS symptomen

Het Chronisch Vermoeidheidssyndroom is serieuzer en ingrijpender dan veel mensen denken. Deze vermoeidheid gaat niet over na een goede nachtrust. Ook inspanning maakt de klachten alleen maar erger. Naast de gebruikelijk gepaarde symptomen zoals stramme spieren, pijnlijke gewrichten, slaapstoornissen, opgezette lymfeklieren en het verlies aan eetlust, kan CVS gepaard gaan met psychische klachten. Zo blijken CVS-patiënten vatbaarder voor depressieve of angstige klachten met eventuele stemmingswisselingen of paniekaanvallen. Binnen de reguliere geneeskunde zijn deze klachten vaak lastig te koppelen aan het Chronisch Vermoeidheidssyndroom. Ook wanneer de aandoening wél wordt vastgesteld, kan men vaak geen duidelijke oorzaak vinden. Dit leidt ertoe dat snel wordt gesteld dat de klachten van psychosociale aard zijn. Toch zijn er onderzoeken die wijzen op een toegenomen risico op andere serieuze ziektes, zoals hartklachten en zelfs kanker. Newmedix neemt dergelijke klachten dan ook ontzettend serieus bij het opstellen van een behandelplan.

Oorzaken van Chronisch vermoeidheidssyndroom

Newmedix kijkt nooit alleen naar de symptomen. Hoewel dit extra aandacht vergt, kan enkel door de onderliggende factoren te identificeren en corrigeren een duurzaam resultaat worden behaald. Newmedix streeft er dan ook naar om de gehele persoon te behandelen, beginnend bij een analyse van de medische voorgeschiedenis. Om een goed behandelplan op te stellen voor cliënten met CVS, heeft professor Michael Maes, gespecialiseerd in CVS en andere vermoeidheidsklachten, ons geholpen om mogelijke oorzaken te achterhalen. Hoewel in Nederland, België en de UK nog altijd wordt beweerd dat CVS een psychosociale aandoening is, denkt men daar in Australië en Amerika anders over. Professor Maes ontdekte onder andere dat de oorzaken van CVS gevonden kunnen worden in bijvoorbeeld verhoogde zuurstofradicalen, ontstekingsprocessen in het lichaam en zelfs hersenstoornissen. Dit bewijst dat CVS een serieuze aandoening is die kan worden beïnvloed door het hele lichaam. De talloze ernstige klachten zitten dus zeker niet tussen de oren. Over de zojuist genoemde en andere mogelijke oorzaken van CVS schreef prof. Maes mede het e-book Waarom het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS/ME) niet “tussen de oren” zit; De biologische oorzaken van CVS/ME volgens de laatste stand van de wetenschap.

Klik en download het e-book over het chronisch vermoeidheidssyndroom.

CVS Behandeling

Newmedix is gespecialiseerd in het behandelen van langdurige gezondheidsklachten waar geen oorzaak of oplossing voor lijkt te zijn. Ons bewezen behandelplan onderscheidt oorzaak en gevolg, waardoor complexe ziektes als CVS permanent verbeterd of verholpen worden. Door grondig onderzoek wordt voor iedere individuele patiënt een persoonlijk en écht effectief behandelplan opgesteld. Deze behandeling richt zich op het doorbreken van eventuele ontstekingsprocessen en het herstellen van de biochemische balans in het lichaam. Vaak zijn CVS-patiënten gebaat bij een verbeterd voedingspatroon met eventuele supplementen zoals vitamine B en C, antioxidanten, magnesium, zink, L-tryptofaan, L-carnitine, Co-enzym Q10 en essentiële vetzuren. Naast het in balans brengen van de biochemische balans, bieden wij waar nodig ook therapieën als mindfulness en coaching aan. Wat een patiënt exact nodig heeft, is ontzettend persoonlijk. Het is dan ook aan te raden om een persoonlijk, gratis adviesgesprek aan te vragen, zodat wij je beter van dienst kunnen zijn.

Gratis adviesgesprek voor CVS

Door Newmedix zijn sinds 2016 al ruim 600 voormalige CVS-patiënten geheel klachtenvrij. Ben je benieuwd wat wij voor jou kunnen betekenen, vraag dan een vrijblijvend telefonisch adviesgesprek aan. Maak je liever telefonisch een afspraak of heb je andere vragen, dan kun je ons bereiken via 040-7113026, of mailen naar info@newmedix.nl.

Colorlib Tim Kors 0

Het verband tussen homocysteïne, methylering, vitamine b12 en foliumzuur bij angst en depressie

Het verband tussen homocysteïne, methylering, vitamine B12 en foliumzuur bij angst en depressie

Neurotransmitters spelen een belangrijke rol bij het reguleren van onze stemming. Door de nauwe relatie tussen de aanmaak van neurotransmitters en homocysteïne vorming, vermoeden sommige onderzoekers dat er een verband bestaat tussen homocysteïne en stemming. Hoe zit dit precies?

 

Wat is homocysteïne?

Homocysteïne is een tussenproduct binnen de stofwisselingscyclus, ook wel bekend als methylatie. Dit principe wordt onderaan deze tekst nader toegelicht. Kortgezegd is methylering een organische reactie die een methylgroep aan een molecuul toevoegt. Zo’n reactie is grotendeels afhankelijk van B-vitamine-cofactoren (B6, B12 en foliumzuur). Deze cofactoren zijn op hun beurt weer cruciaal voor de aanmaak van de stemmingsregulerende neurotransmitters. Wanneer de hoeveelheid B-vitamines afneemt, wordt deze methylatiecyclus verstoord. Hierdoor stijgen de homocysteïne spiegels waardoor ook de aanmaak van neurotransmitters verslechtert. Indirect zou de homocysteïne dus de neurotransmitters en daarmee de stemming beïnvloeden.

Bepaalde studies suggereren zelfs dat homocysteïnegehaltes een effectieve aanduiding zijn voor de B-vitaminestatus en dat veranderingen in deze gehaltes in verband staan met stemmingswisselingen. Andere studies gaan nog een stapje verder: deze zijn er namelijk in geslaagd om de duur van PTSS (posttraumatische stressstoornis) te voorspellen aan de hand van homocysteïnespiegels. Andere studies hebben genetische afwijkingen zoals een mutatie in het foliumzuur-activerende enzym, MTHFR, duidelijk in verband kunnen brengen met hoge homocysteïnespiegels en verhoogde stemmingsstoornissen. Dit versterkt het idee dat het homocysteïne metabolisme een belangrijke marker is bij psychiatrische aandoeningen.

Vitaminesupplementen bij stemmingsstoornissen

Het gesuggereerde verband tussen de homocysteïnespiegels en de stemming brengt een hoop voordelen met zich mee. Zo zouden bijvoorbeeld vitamine B supplementen de symptomen van stemmingsstoornissen kunnen verminderen. Deze supplementen verbeteren namelijk de stofwisselingsprocessen die betrokken zijn bij de aanmaak van de zojuist besproken neurotransmitters. Dit principe wordt onder andere onderschreven door een studie waarin klachtenvermindering optrad bij 44 vrouwen met premenstruele angst na suppletie met homocysteïne-verlagende B-vitamines.

SAM-e en S-adenosylmethionine

Een andere verbinding die betrokken is bij de methyleringscyclus is S-adenosylmethionine (SAM-e), welke de vorming van neurotransmitters zoals dopamine en serotonine makkelijker maakt. In klinische onderzoeken is dan ook aangetoond dat suppletie met SAM-e net zo effectief is als tricyclische antidepressiva bij de behandeling van depressieve stoornissen. [1]

Hoe ziet de methylering cyclus eruit?

methylering cyclus

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Methionine is een aminozuur dat in al ons voedsel met eiwitten zit. ‘Met’ verwijst in deze term naar de methylgroep die het bevat. Methionine pakt een pakketje energie op (ATP), met een molecule magnesium en wordt dan SAM (S- Adenosyl Methionine). SAM lift met de methylgroep mee het hele lichaam door, waarbij meer dan 400 bekende chemische reacties plaatsvinden.

Methionine + ATP = SAM 

Als SAM een methylgroep op de benodigde plek heeft afgezet, blijft een aminozuur genaamd homocysteïne over.

SAM – CH3 = Homocysteïne

Als homocysteïne een andere methylgroep tegenkomt, ontvangt het die en transformeert het zichzelf weer terug naar SAM.

boek methylering

Homocysteïne + CH3 = Methionine (SAM)

Als homocysteïne geen methylgroep vindt, wordt het een gevaarlijke molecule die geassocieerd wordt met hart- en vaatziektes en degeneratieve aandoeningen. Eén van de paden waarlangs homocysteïne een methylgroep kan verkrijgen is door vitamine B12, foliumzuur/folaat, B6 en choline, of via trimethylglycine (TMG).

Gratis E-Book: Methylering

Wil je meer weten over het onderwerp methylering? Klik en download dan het gratis e-boek Methylering

  • Voetnoten


    [1] Het bekende supplement SAMe is de vorm van SAM die via de voeding kan worden opgenomen. Het kan helpen bij depressie, maar het zorgt niet voor verlaging van homocysteïne, dus het fungeert alleen als noodoplossing en pakt niet de oorzaak aan. Deze oorzaak ligt vooral op het gebied van voeding. B12/foliumzuur supplementen zijn hierin effectiever, met resultaten die vaak al na 60 dagen optreden. Zowel het veilige, nutritionele SAMe als bepaalde antidepressiva zijn slechts ‘stoplappen’ die het echte herstel van de methylering in het lichaam alleen maar in de weg staan.

    Vanwege de rol van een optimale methylering bij het behouden van de biochemische balansen in het centrale zenuwstelsel, helpt een bloedspiegel van minder dan 7-8 ug/nmol / l homocysteïne om een ​​goede neurotransmitter stofwisseling te verzekeren. Dit kan de stemming in evenwicht brengen in tijden van stress, depressie en angst.

lekkende darm of leaky gut
Colorlib Tim Kors 0

Wat is een lekkende darm of leaky gut?

Wat is een lekkende darm of leaky gut?

Lekkende darm of een Leaky gut is een aandoening van de darmen waarbij de darmwand verhoogd doorlaatbaar is. De darmwand vormt normaal gesproken een barrière die de gastheer beschermt tegen de omgeving en reguleert wat er in je bloedsomloop terechtkomt vanuit de darmen en wat niet.

Tussen de epitheelcellen van de darmwand, die uit een laag cellen bestaat, zitten zogenaamde tight junctions: een soort bruggetjes die de darmwand aaneengesloten houden. Als de darmwandcellen of tight junctions beschadigd raken, kunnen er toxines (van bijvoorbeeld bacteriën of schimmels), microorganismen of onverteerde eiwitten (uit voeding) de bloedbaan in lekken.

Deze ongewenste deeltjes lokken een ontstekingsreactie uit van het immuunsysteem, die zich in het hele lichaam kan uitbreiden en klachten geven. Dit kan op zijn beurt weer een trigger zijn om een auto-immuunziekte te ontwikkelen, waaronder chronische darmontstekingen, lupus en schildklierziekte.

 

lekkende darm of leaky gut

 

Symptomen lekkende darm of leaky gut

Allergieën, voedselintoleranties, inflammatoire huidaandoeningen (bijvoorbeeld eczeem), gewrichtspijn, hoofdpijn, hormonale disbalansen, stemmingsklachten, angstklachten en vermoeidheid. Spijsverteringsproblemen zoals chronische diarree, opgeblazenheid en obstipatie kunnen ook tekenen zijn van een leaky gut.

Oorzaken of bijdragende factoren van een lekkende darm

Langer bestaande voedselallergieën, ontstekingsbevorderende voeding (zoals voeding hoog in suiker en verzadigd vet, bewerkte voeding, zuivel), blootstelling aan gifstoffen (waaronder pesticiden zoals glyfosaat en chemische reinigings-/schoonmaakmiddelen), hoog gebruik van medicatie (zoals antibiotica en NSAIDS: ontstekingsremmende pijnstillers bijvoorbeeld ibuprofen), alcoholconsumptie, roken, verstoringen in de darmflora, darminfecties en stress.

Onderzoek naar een leaky gut

Om een leaky gut of lekkende darm op te sporen en te behandelen kunnen de volgende onderzoeken zinvol zijn:

In bloed:
Voedselintoleranties (IgG reacties): vertraagde overgevoeligheidsreacties op bepaalde voedingsmiddelen
Endotoxinen/LPS (lipopolysacchariden): de aanwezigheid van endotoxinen of gifstoffen van (slechte) LPS bacteriën in de bloedbaan.
Vitamine d : vitamine d verbetert een leaky gut bij bijvoorbeeld mensen met de ziekte van Crohn en heeft een regulerende werking op je immuunsysteem

In de ontlasting:
– Zonuline: een eiwit dat de darmdoorlaatbaarheid verhoogt
– Alfa-1-antitrypsine: een ontstekingsmarker van de darm (ontstekingen in de darm veroorzaken een leaky gut)
– Secretoir IgA: werking van het immuunsysteem in je darmwand. S- IgA beschermt je tegen infecties, ontstekingen, allergieën en gifstoffen
– Beta-defensine: een ontstekingsremmende stof die door darmwandcellen wordt geproduceerd en microorganismen helpt doden
– Microbioom onderzoek: het in beeld brengen van je darmflora, onder andere de diversiteit van je bacteriestammen en mogelijke disbalansen bijvoorbeeld een tekort aan goede, beschermende bacteriën (zoals de Prausnitizii bacterie) en een overschot aan slechte bacteriën (zoals LPS bacteriën).
– Calprotectine: een parameter voor ontstekingen in de darmwand.

In deze huidige tijd met meer vervuiling vanuit onze omgeving, hoge stress en ongezondere voedingspatronen en gewoontes is het misschien niet vreemd dat steeds meer mensen een zekere mate van leaky gut hebben. Gelukkig kunnen we hier zelf van alles aan doen door onze voeding en leefstijl aan te pakken.

Lekkende darm helen

Een lekkende darm helen begint met het onderkennen en aanpakken van de oorzaken:

– Vermijd zoveel mogelijk het gebruik van antibiotica, pijnstillers (NSAIDS), alcohol, roken en ontstekingsbevorderende chemicaliën of voeding.
– Breng de darmflora weer in balans. Eet voldoende vezels (plantaardige onbewerkte voeding).
– Verlaag ontstekingen in de darmwand en repareer de darmslijmlaag (gezonde voeding en zo nodig supplementen). Verminder stress en leer hier beter mee omgaan.

wht-icon